Գրք. Ex, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. Ex., Գլ. 5   [KJV]

5:1
Եւ ապա մտին Մովսէս եւ Ահարոն առաջի փարաւոնի եւ ասեն ցնա. Այսպէս ասէ Տէր Աստուած Իսրայելի. Արձակեա զժողովուրդ իմ, զի արասցեն ինձ տօն յանապատի:
5:1
And afterward Moses and Aaron went in, and told Pharaoh, Thus saith the LORD God of Israel, Let my people go, that they may hold a feast unto me in the wilderness:
5:2
Եւ ասէ փարաւոն. Ո՞վ է [57]նա, որում լուայց ձայնի նորա արձակել զորդիսն Իսրայելի. ոչ գիտեմ զՏէրն, եւ զԻսրայէլ ոչ արձակեմ:
5:2
And Pharaoh said, Who [is] the LORD, that I should obey his voice to let Israel go? I know not the LORD, neither will I let Israel go:
5:3
Եւ ասեն ցնա. Աստուածն Եբրայեցւոց [58]կոչեաց զմեզ առ ինքն``. արդ երթիցուք երից աւուրց ճանապարհ յանապատն, զի զոհեսցուք Տեառն Աստուծոյ մերում. գուցէ պատահիցէ մեզ մահ կամ սպանումն:
5:3
And they said, The God of the Hebrews hath met with us: let us go, we pray thee, three days' journey into the desert, and sacrifice unto the LORD our God; lest he fall upon us with pestilence, or with the sword:
5:4
Եւ ասէ ցնոսա արքայն Եգիպտացւոց. Ընդէ՞ր [59]դու, Մովսէս եւ Ահարոն, խափանէք զժողովուրդն ի գործոյ իւրեանց. երթայք յիւրաքանչիւր գործ իւր:
5:4
And the king of Egypt said unto them, Wherefore do ye, Moses and Aaron, let the people from their works? get you unto your burdens:
5:5
Եւ ասէ փարաւոն. Ահա բազմանայ յոյժ ժողովուրդն յերկրիս. արդ մի՛ հանդարտեցուսցուք զնոսա ի գործոյ:
5:5
And Pharaoh said, Behold, the people of the land now [are] many, and ye make them rest from their burdens:
5:6
Եւ հրամայեաց փարաւոն յաւուր յայնմիկ գործավարաց ժողովրդեանն եւ դպրաց նորա. ասէ:
5:6
And Pharaoh commanded the same day the taskmasters of the people, and their officers, saying:
5:7
Մի՛ եւս յաւելուցուք տալ յարդ ժողովրդեանն յաղիւսարկութիւն որպէս յերէկն եւ յեռանդ. ինքեանք երթիցեն եւ ժողովեսցեն իւրեանց յարդ:
5:7
Ye shall no more give the people straw to make brick, as heretofore: let them go and gather straw for themselves:
5:8
Եւ զսակ զաղիւսարկին որպէս գործէին հանապազ, արկէք ի վերայ նոցա. մի՛ հատանիցէք ինչ անտի. զի դատարկացան եւ վասն այնորիկ աղաղակեն եւ ասեն. Երթիցուք զոհեսցուք Աստուծոյ մերում:
5:8
And the tale of the bricks, which they did make heretofore, ye shall lay upon them; ye shall not diminish [ought] thereof: for they [be] idle; therefore they cry, saying, Let us go [and] sacrifice to our God:
5:9
Ծանրասցի գործ մարդկանն, եւ այնմ հոգասցեն, եւ մի՛ հոգասցեն ի բանս տարապարտս:
5:9
Let there more work be laid upon the men, that they may labour therein; and let them not regard vain words:
5:10
Եւ ստիպէին զնոսա գործավարք ժողովրդեանն եւ դպիրք նորա, եւ խօսէին ընդ ժողովրդեանն եւ ասէին. Այսպէս ասէ փարաւոն. Ոչ եւս տաց ձեզ յարդ:
5:10
And the taskmasters of the people went out, and their officers, and they spake to the people, saying, Thus saith Pharaoh, I will not give you straw:
5:11
դուք ձեզէն երթայք ժողովեցէք ձեզ յարդ ուստի՛ եւ գտանիցէք. զի ոչ թողասցի ձեզ ի սակէն ձերմէ եւ ոչ ինչ:
5:11
Go ye, get you straw where ye can find it: yet not ought of your work shall be diminished:
5:12
Եւ սփռեցաւ ժողովուրդն ընդ ամենայն երկիրն Եգիպտացւոց ժողովել եղէգն առ ի յարդ:
5:12
So the people were scattered abroad throughout all the land of Egypt to gather stubble instead of straw:
5:13
Եւ գործավարքն ստիպէին զնոսա եւ ասէին. Բովանդակեցէք զգործն ձեր ըստ հանապազորդ սակին, որպէս մինչ յարդն տային ձեզ:
5:13
And the taskmasters hasted [them], saying, Fulfil your works, [your] daily tasks, as when there was straw:
5:14
Եւ տանջեցան դպիրք ազգի որդւոցն Իսրայելի որ կային ի վերայ նոցա` ի վերակացուացն փարաւոնի, զի ասէին, թէ Ընդէ՞ր ոչ բովանդակեցէք զսակ աղիւսոյն ձերոյ որպէս [60]յերէկն եւ յեռանդ` եւ զայսր աւուրդ:
5:14
And the officers of the children of Israel, which Pharaoh' s taskmasters had set over them, were beaten, [and] demanded, Wherefore have ye not fulfilled your task in making brick both yesterday and to day, as heretofore:
5:15
Եւ մտեալ դպրաց որդւոցն Իսրայելի` բողոք կալան առաջի փարաւոնի եւ ասեն. Ընդէ՞ր առնես այսպէս ընդ ծառայս քո:
5:15
Then the officers of the children of Israel came and cried unto Pharaoh, saying, Wherefore dealest thou thus with thy servants:
5:16
Յարդ ոչ տան ծառայից քոց, եւ զաղիւսն հրամայեն մեզ գործել. եւ ահա ծառայք քո ի տանջանս են. [61]բուռն առնես ժողովրդեան քում:
5:16
There is no straw given unto thy servants, and they say to us, Make brick: and, behold, thy servants [are] beaten; but the fault [is] in thine own people:
5:17
Եւ ասէ ցնոսա. Դատարկ էք, պարապորդ էք. վասն այնորիկ ասէք. Երթիցուք զոհեսցուք [62]Աստուծոյ մերում:
5:17
But he said, Ye [are] idle, [ye are] idle: therefore ye say, Let us go [and] do sacrifice to the LORD:
5:18
Արդ երթայք գործեցէք, քանզի յարդ ոչ ոք տայ ձեզ, եւ զսակ աղիւսոյն բովանդակ տայցէք:
5:18
Go therefore now, [and] work; for there shall no straw be given you, yet shall ye deliver the tale of bricks:
5:19
Տեսանէին դպիրքն որդւոցն Իսրայելի զանձինս իւրեանց [63]ի չարչարանս եւ ասէին. Ոչ ոք թողու մեզ զսակ հանապազորդ աղիւսաթուին:
5:19
And the officers of the children of Israel did see [that] they [were] in evil [case], after it was said, Ye shall not minish [ought] from your bricks of your daily task:
5:20
Պատահեցին Մովսիսի եւ Ահարոնի, զի գային հանդէպ նոցա` ելեալք յերեսաց փարաւոնի:
5:20
And they met Moses and Aaron, who stood in the way, as they came forth from Pharaoh:
5:21
Եւ ասեն ցնոսա. Տեսցէ [64]Աստուած եւ դատեսցի զձեզ. զի գարշեցուցէք զհոտ մեր առաջի փարաւոնի եւ առաջի ծառայից նորա, տալ սուր ի ձեռս նորա կոտորել զմեզ:
5:21
And they said unto them, The LORD look upon you, and judge; because ye have made our savour to be abhorred in the eyes of Pharaoh, and in the eyes of his servants, to put a sword in their hand to slay us:
5:22
Դարձաւ Մովսէս առ Տէր եւ ասէ. Տէր, ընդէ՞ր չարչարեցեր զժողովուրդն քո, եւ ընդէ՞ր առաքեցեր զիս:
5:22
And Moses returned unto the LORD, and said, Lord, wherefore hast thou [so] evil entreated this people? why [is] it [that] thou hast sent me:
5:23
Եւ յորմէ հետէ մտի առ փարաւոն խօսել յանուն քո չարչարեաց զժողովուրդն, եւ փրկելով, ոչ փրկեցեր զժողովուրդ քո:
5:23
For since I came to Pharaoh to speak in thy name, he hath done evil to this people; neither hast thou delivered thy people at all: