Գրք. Rom, Գլ. 14   [(1895)] Գրք. Rom., Գլ. 14   [KJV]


14:1
Այլ զտկարացեալն ի հաւատս ընկալարուք` մի՛ խղճիւ երկմտութեանց:

14:1
Him that is weak in the faith receive ye, [but] not to doubtful disputations:

14:2
Ոմն հաւատայ ուտել զամենայն, եւ որ հիւանդն է` բանջար կերիցէ:

14:2
For one believeth that he may eat all things: another, who is weak, eateth herbs:

14:3
Որ ուտէն, զայն որ ոչն ուտէ` մի՛ անգոսնեսցէ, եւ որ ոչն ուտէ, զայն որ ուտէն` մի՛ դատեսցի. քանզի Աստուած զնա ընկալաւ:

14:3
Let not him that eateth despise him that eateth not; and let not him which eateth not judge him that eateth: for God hath received him:

14:4
Դու ո՞վ ես որ դատիս զայլոյ ծառայ. իւրում Տեառն կայ կամ անկանի. բայց կացցէ, զի կարող է [33]Տէրն հաստատել զնա:

14:4
Who art thou that judgest another man' s servant? to his own master he standeth or falleth. Yea, he shall be holden up: for God is able to make him stand:

14:5
Ոմն [34]պահէ օր ըստ օրէ, եւ ոմն [35]պահէ զօր հանապազ. իւրաքանչիւր ոք զիւր միտս հաճեսցէ:

14:5
One man esteemeth one day above another: another esteemeth every day [alike]. Let every man be fully persuaded in his own mind:

14:6
Որ խորհի զօրն` Տեառն խորհի, եւ որ ոչն խորհի զօրն` Տեառն չխորհի. եւ որ ուտէ` Տեառն ուտէ, եւ գոհանայ զԱստուծոյ. եւ որ ոչն ուտէ` Տեառն չուտէ, եւ գոհանայ զԱստուծոյ:

14:6
He that regardeth the day, regardeth [it] unto the Lord; and he that regardeth not the day, to the Lord he doth not regard [it]. He that eateth, eateth to the Lord, for he giveth God thanks; and he that eateth not, to the Lord he eateth not, and giveth God thanks:

14:7
Զի ոչ ոք ի մէնջ անձամբ կեայ, եւ ոչ անձամբ մեռանի:

14:7
For none of us liveth to himself, and no man dieth to himself:

14:8
Եթէ կեամք, Տեառն կեամք, եւ եթէ մեռանիմք, Տեառն մեռանիմք. եւ արդ եթէ՛ կեամք եւ եթէ՛ մեռանիմք, Տեառն եմք:

14:8
For whether we live, we live unto the Lord; and whether we die, we die unto the Lord: whether we live therefore, or die, we are the Lord' s:

14:9
Քանզի ի նոյն իսկ եւ Քրիստոս մեռաւ եւ եկեաց, զի մեռելոց եւ կենդանեաց առ հասարակ տիրեսցէ:

14:9
For to this end Christ both died, and rose, and revived, that he might be Lord both of the dead and living:

14:10
Դու զի՞ դատիս զեղբայր քո, կամ ընդէ՞ր անգոսնես զեղբայր քո, քանզի ամենեքին կալոց եմք առաջի ատենին Քրիստոսի:

14:10
But why dost thou judge thy brother? or why dost thou set at nought thy brother? for we shall all stand before the judgment seat of Christ:

14:11
Զի գրեալ է. Կենդանի եմ ես, ասէ Տէր, զի ինձ կրկնեսցի ամենայն ծունր, եւ ամենայն լեզու խոստովան լիցի Աստուծոյ:

14:11
For it is written, [As] I live, saith the Lord, every knee shall bow to me, and every tongue shall confess to God:

14:12
Ապա ուրեմն իւրաքանչիւր ոք ի մէնջ ընդ անձին համարս տացէ Աստուծոյ:

14:12
So then every one of us shall give account of himself to God:

14:13
Այսուհետեւ մի՛ զմիմեանս դատեսցուք, այլ առաւել զայս դիք ի մտի` չդնել [36]գայթակղութիւն եղբօրն:

14:13
Let us not therefore judge one another any more: but judge this rather, that no man put a stumblingblock or an occasion to fall in [his] brother' s way:

14:14
Զայս գիտեմ եւ հաստատեալ եմ ի Քրիստոս Յիսուս, զի ոչինչ է պիղծ նովաւ, բայց այնմ որ համարիցի ոք ինչ պիղծ` նմա է պիղծ:

14:14
I know, and am persuaded by the Lord Jesus, that [there is] nothing unclean of itself: but to him that esteemeth any thing to be unclean, to him [it is] unclean:

14:15
Զի եթէ վասն կերակրոյ եղբայրն քո տրտմի, ոչ եւս սիրով գնացեր. մի՛ կերակրովն քով զնա կորուսաներ, վասն որոյ Քրիստոսն մեռաւ:

14:15
But if thy brother be grieved with [thy] meat, now walkest thou not charitably. Destroy not him with thy meat, for whom Christ died:

14:16
Մի՛ հայհոյեսցի բարին ձեր:

14:16
Let not then your good be evil spoken of:

14:17
Զի ոչ է արքայութիւնն Աստուծոյ կերակուր եւ ըմպելի, այլ` արդարութիւն եւ խաղաղութիւն եւ խնդութիւն ի Հոգին Սուրբ:

14:17
For the kingdom of God is not meat and drink; but righteousness, and peace, and joy in the Holy Ghost:

14:18
Զի որ յայսմ ծառայէ Քրիստոսի, հաճոյ է Աստուծոյ, եւ ընտիր` մարդկան:

14:18
For he that in these things serveth Christ [is] acceptable to God, and approved of men:

14:19
Ապա այսուհետեւ զհետ երթիցուք զխաղաղութեան եւ զշինութեան որ առ միմեանս:

14:19
Let us therefore follow after the things which make for peace, and things wherewith one may edify another:

14:20
Մի՛ վասն կերակրոյ քակեր զգործ Աստուծոյ. ամենայն ինչ սուրբ է, այլ չար այնմ մարդոյ է որ [37]խղճիւն ուտիցէ:

14:20
For meat destroy not the work of God. All things indeed [are] pure; but [it is] evil for that man who eateth with offence:

14:21
Լաւ է ոչ ուտել միս եւ ոչ ըմպել գինի, եւ ոչ որով եղբայրն քո գայթակղի կամ գթէ կամ տկարանայ:

14:21
good neither to eat flesh, nor to drink wine, nor [any thing] whereby thy brother stumbleth, or is offended, or is made weak:

14:22
Դու ապաքէն հաւատս ունիս, կալ առանձինն առաջի Աստուծոյ. երանի որ ոչ դատեսցի զանձն որով [38]զընկերն փորձիցէ:

14:22
Hast thou faith? have [it] to thyself before God. Happy [is] he that condemneth not himself in that thing which he alloweth:

14:23
Բայց որ խղճէն, թէպէտ եւ ուտիցէ, դատապարտեալ է, զի ոչ ըստ հաւատոց է, զի ամենայն ինչ որ ոչ ի հաւատոց է` մեղք են:

14:23
And he that doubteth is damned if he eat, because [he eateth] not of faith: for whatsoever [is] not of faith is sin:

14:24
[39]Այլ այնմ որ կարողն է հաստատել զձեզ ըստ աւետարանիս իմում եւ ըստ քարոզութեանն Յիսուսի Քրիստոսի, ըստ յայտնութեան խորհրդոյն ժամանակօքն յաւիտենից լռեցելոյ:

14:24
missing verse:

14:25
եւ յայտնելոյ այժմիկ ի ձեռն գրոց մարգարէականաց ըստ հրամանի մշտնջենաւորին Աստուծոյ ի հնազանդութիւն հաւատոց, յամենայն հեթանոսս ծանուցելոյ, Միայնոյ իմաստնոյն Աստուծոյ, ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի, որում փառք յաւիտեանս: Ամէն:

14:25
missing verse: