Գրք. Zech, Գլ. 7   [(1895)] Գրք. Zech., Գլ. 7   [KJV]


7:1
Եւ եղեւ յամին չորրորդի Դարեհի արքայի, եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա, որ օր չորք էին ամսոյն իններորդի, որ է Քասղեւ:

7:1
And it came to pass in the fourth year of king Darius, [that] the word of the LORD came unto Zechariah in the fourth [day] of the ninth month, [even] in Chisleu:

7:2
Եւ առաքեաց [68]ի Բեթելայ Սարասար եւ Աբուսադ` թագաւորք եւ արք իւրեանց`` աղաչել զՏէր:

7:2
When they had sent unto the house of God Sherezer and Regem- melech, and their men, to pray before the LORD:

7:3
եւ ասել ցքահանայսն որ էին ի տանն Տեառն ամենակալի եւ ցմարգարէսն, [69]եթէ` Մո՞ւտ այդր յամսեանն հինգերորդի սրբութիւն. քանզի առնէին զայն զամս բազումս:

7:3
And to speak unto the priests which [were] in the house of the LORD of hosts, and to the prophets, saying, Should I weep in the fifth month, separating myself, as I have done these so many years:

7:4
Եւ եղեւ բան Տեառն զօրութեանց առ իս, եւ ասէ:

7:4
Then came the word of the LORD of hosts unto me, saying:

7:5
Խօսեաց ընդ ամենայն ժողովրդեան երկրիդ եւ ընդ քահանայս` եւ ասասցես. [70]Եթէ պահիցէք եւ կոծիցէք ի հինգերորդս կամ յեւթներորդս ամսոց. ահա եւթանասուն ամ. միթէ պա՞հս պահեցէք ինձ:

7:5
Speak unto all the people of the land, and to the priests, saying, When ye fasted and mourned in the fifth and seventh [month], even those seventy years, did ye at all fast unto me, [even] to me:

7:6
եւ եթէ ուտէք եւ ըմպէք, ո՞չ ապաքէն դուք ուտէք եւ ըմպէք:

7:6
And when ye did eat, and when ye did drink, did not ye eat [for yourselves], and drink:

7:7
Ո՞չ այս բանք են զոր խօսեցաւ Տէր ի ձեռն մարգարէիցն իւրոց առաջնոց` մինչդեռ շէն էր Երուսաղէմ եւ ի բարութեան, եւ քաղաքք նոցա շուրջանակի եւ [71]լեռնայինքն եւ դաշտայինքն բնակեալ էին:

7:7
Should ye not [hear] the words which the LORD hath cried by the former prophets, when Jerusalem was inhabited and in prosperity, and the cities thereof round about her, when [men] inhabited the south and the plain:

7:8
Եւ եղեւ բան Տեառն առ Զաքարիա` եւ ասէ:

7:8
And the word of the LORD came unto Zechariah, saying:

7:9
Այսպէս ասէ Տէր ամենակալ. Դատաստան արդար դատեցարուք, եւ ողորմութիւն եւ գթութիւն արարէք իւրաքանչիւր եղբօր իւրոյ:

7:9
Thus speaketh the LORD of hosts, saying, Execute true judgment, and shew mercy and compassions every man to his brother:

7:10
զայրին եւ զորբն եւ զպանդուխտն եւ զտնանկն մի՛ յաղթահարէք, եւ ոխս չարեաց ընկերի իւրում մի՛ ոք կալցի ի սիրտ իւր:

7:10
And oppress not the widow, nor the fatherless, the stranger, nor the poor; and let none of you imagine evil against his brother in your heart:

7:11
Եւ ոչ հաւանեցան անսալ. այլ ետուն զթիկունս [72]իւրեանց ի յիմարութիւն``, եւ ծանրացուցին զականջս իւրեանց առ ի չլսել:

7:11
But they refused to hearken, and pulled away the shoulder, and stopped their ears, that they should not hear:

7:12
եւ զսիրտս իւրեանց [73]կարգեցին անհնազանդս``, առ ի չլսելոյ օրինաց [74]իմոց եւ բանից զոր առաքեաց Տէր ամենակալ Հոգւով իւրով ի ձեռն մարգարէիցն առաջնոց. եւ եղեւ բարկութիւն մեծ ի Տեառնէ ամենակալէ:

7:12
Yea, they made their hearts [as] an adamant stone, lest they should hear the law, and the words which the LORD of hosts hath sent in his spirit by the former prophets: therefore came a great wrath from the LORD of hosts:

7:13
Եւ [75]եղիցի զոր օրինակ խօսեցան` եւ`` ոչ լուան նմա, նոյնպէս աղաղակեսցեն, եւ ոչ [76]լուիցէ նոցա``, ասէ Տէր ամենակալ:

7:13
Therefore it is come to pass, [that] as he cried, and they would not hear; so they cried, and I would not hear, saith the LORD of hosts:

7:14
Եւ [77]հանից զնոսա ընդ ամենայն ազգս զորս ոչ գիտիցեն, եւ երկիրդ ապականեսցի զկնի նոցա, զի ոչ ոք իցէ որ ելանիցէ, եւ դառնայցէ. եւ եդին զերկիրն ընտիր յապականութիւն:

7:14
But I scattered them with a whirlwind among all the nations whom they knew not. Thus the land was desolate after them, that no man passed through nor returned: for they laid the pleasant land desolate: