Գրք. Prov, Գլ. 29   [(1895)] Գրք. Prov., Գլ. 29   [KJV]


29:1
Լաւ է այր յանդիմանիչ` քան զայր խստապարանոց. զի յանկարծակի հուր հարեալ զնովաւ` չլինիցի բժշկութիւն:

29:1
29:1 [470] He, that being often reproved hardeneth [his] neck, shall suddenly be destroyed, and that without remedy:
29:2
Ի գովութեան`` արդարոց` ուրախ եղիցին ժողովուրդք. ընդ իշխանութիւնս ամպարշտաց` [455]հեծեն արդարք:

29:2
29:2 When the righteous are in authority, the people rejoice: but when the wicked beareth rule, the people mourn:
29:3
Այր որ սիրէ զիմաստութիւն` բերկրեսցի հայր նորա, իսկ որ զբոզս արածէ` կորուսանէ զմեծութիւն:

29:3
29:3 Whoso loveth wisdom rejoiceth his father: but he that keepeth company with harlots spendeth [his] substance:
29:4
Թագաւոր արդար` կանգնէ զաշխարհ, եւ այր [456]անօրէն կործանէ:

29:4
29:4 The king by judgment establisheth the land: but he that receiveth gifts overthroweth it:
29:5
Որ կազմէ կռիւս յերեսս բարեկամի իւրոյ``, պատեսցէ հաղբս զոտիւք [457]իւրովք:

29:5
29:5 A man that flattereth his neighbour spreadeth a net for his feet:
29:6
Առն մեղաւորի որոգայթ սաստիկ դիցի``, իսկ արդարն` յուրախութեան եւ ի խնդութեան եղիցի:

29:6
29:6 In the transgression of an evil man [there is] a snare: but the righteous doth sing and rejoice:
29:7
Գիտէ արդար դատել զտնանկս, իսկ ամպարիշտն [458]գիտութեան ոչ խելամտէ. եւ աղքատի` ոչ գտանին միտք իրաւախոհք:

29:7
29:7 The righteous considereth the cause of the poor: [but] the wicked regardeth not to know:
29:8
Արք անօրէնք`` հուր հարին զքաղաքէ, եւ իմաստունք դարձուցին զբարկութիւն:

29:8
29:8 Scornful men bring a city into a snare: but wise [men] turn away wrath:
29:9
[459]Այր իմաստուն դատի զազգս, եւ այր անզգամ ի բարկանալ իւրում ծաղր լինի` եւ ոչ ակնածէ:

29:9
9. If a wise man hath a controversy with a foolish man, whether he be angry or laugh, there will be no rest.
29:9 If a wise man contendeth with a foolish man, whether he rage or laugh, [there is] no rest:
29:10
Արք արեանց` ատեան զարդար, իսկ ուղիղք փափաքեսցեն յանձն նորա:

29:10
29:10 The bloodthirsty hate the upright: but the just seek his soul:
29:11
զամենայն [460]բարկութիւն իւր միանգամայն թափէ անզգամ, իսկ իմաստունն մեղմով համբերէ:

29:11
29:11 A fool uttereth all his mind: but a wise [man] keepeth it in till afterwards:
29:12
Թագաւոր` որ ունկնդիր է բանից անիրաւութեան, ամենեքեան որ ընդ նովաւ են` անօրէնք են:

29:12
29:12 If a ruler hearken to lies, all his servants [are] wicked:
29:13
[461]Փոխատուի եւ փոխառուի ի մի վայր հասելոց, երկոցունց հանդէս առնէ Տէր:

29:13
29:13 The poor and the deceitful man meet together: the LORD lighteneth both their eyes:
29:14
Թագաւոր որ ճշմարտութեամբ դատիցի զտնանկս, աթոռ նորա [462]ի վկայութիւն հաստատեսցի:

29:14
29:14 The king that faithfully judgeth the poor, his throne shall be established for ever:
29:15
Գանք եւ կշտամբանք տան զիմաստութիւն. մանուկ մոլորեալ` յամօթ առնէ [463]զծնողս իւր:

29:15
29:15 The rod and reproof give wisdom: but a child left [to himself] bringeth his mother to shame:
29:16
Ի բազմանալ ամպարշտաց` յաճախեն մեղք, իսկ արդարք ի նոցա [464]կործանելն` զահի հարկանին:

29:16
29:16 When the wicked are multiplied, transgression increaseth: but the righteous shall see their fall:
29:17
Խրատեա զորդի քո եւ հանգուսցէ զքեզ, եւ տացէ [465]զարդ անձին քում:

29:17
29:17 Correct thy son, and he shall give thee rest; yea, he shall give delight unto thy soul:
29:18
Ոչ գտցի առաջնորդ ազգի անօրինի``, իսկ որ պահէ զօրէնս` երանելի է:

29:18
29:18 Where [there is] no vision, the people perish: but he that keepeth the law, happy [is] he:
29:19
Բանիւք ոչ խրատի ծառայ խիստ, թէպէտ եւ իմանայցէ` չդնէ յունկան:

29:19
29:19 A servant will not be corrected by words: for though he understand he will not answer:
29:20
Յորժամ տեսանիցես զայր յանդուգն բանիւք, գիտասջիր զի յոյս գոյ յանզգամին քան ի նմա:

29:20
29:20 Seest thou a man [that is] hasty in his words? [there is] more hope of a fool than of him:
29:21
[466]Որ փափկասուն լինի ի մանկութենէ, ի ծառայութիւն մատնեսցի, եւ յետոյ մորմոքեսցի յանձն իւր:

29:21
29:21 He that delicately bringeth up his servant from a child shall have him become [his] son at the length:
29:22
Այր բարկացող յարուցանէ զհակառակութիւն, եւ այր [467]հեզ` դադարեցոյց զմեղս, եւ այր սրտմտող փորեաց զմեղս:

29:22
29:22 An angry man stirreth up strife, and a furious man aboundeth in transgression:
29:23
Ամբարտաւանութիւն զայր նկուն առնէ, իսկ [468]զխոնարհս փառաւոր առնէ Տէր:

29:23
29:23 A man' s pride shall bring him low: but honour shall uphold the humble in spirit:
29:24
Որ բաժանակից լինի գողոց` ատեայ զանձն իւր, [469]որք յորժամ երդումն առաջի դնիցի` լուեալ եւ ոչ պատմիցեն:

29:24
29:24 Whoso is partner with a thief hateth his own soul: he heareth cursing, and bewrayeth [it] not:
29:25
եւ առ երկիւղի եւ ամօթոյ մարդկան յայտնիցեն եւ կործանեսցին. իսկ որ յուսացեալ է ի Տէր` ուրախ լիցի: Ամպարշտութիւն առն` ածէ գայթակղութիւն, եւ որ յուսա ի Տէր` ապրեսցի:

29:25
29:25 The fear of man bringeth a snare: but whoso putteth his trust in the LORD shall be safe:
29:26
Բազումք ողոքեն զերեսս իշխանաց, բայց ի Տեառնէ ելանեն իրաւունք առն:

29:26
29:26 Many seek the ruler' s favour; but [every] man' s judgment [cometh] from the LORD:
29:27
Պիղծ է արդարոյ այր անօրէն, եւ պիղծ է անօրինի` ուղիղ ճանապարհ:

29:27
29:27 An unjust man [is] an abomination to the just: and [he that is] upright in the way [is] abomination to the wicked: