Գրք. 2Pet, Գլ. 2   [(1895)] Գրք. 2Pet., Գլ. 2   [KJV]


2:1
Լինէին եւ սուտ մարգարէք ի ժողովրդեանն, որպէս եւ այժմ ի ձեզ լինիցին սուտ վարդապետք, որք սպրդեալ մուծանեն հերձուածս կորստեան, եւ [8]զոր Տէր գնեաց զնոսա`` ուրացեալ, ածեն ի վերայ անձանց զարագահասն կորուստ:

2:1
But there were false prophets also among the people, even as there shall be false teachers among you, who privily shall bring in damnable heresies, even denying the Lord that bought them, and bring upon themselves swift destruction:

2:2
Եւ բազումք անկեալ երթիցեն զհետ նոցա անառակութեանցն, վասն որոյ ճշմարտութեանն ճանապարհ հայհոյիցի:

2:2
And many shall follow their pernicious ways; by reason of whom the way of truth shall be evil spoken of:

2:3
Եւ ագահութեամբ մտացածին բանիւք առնիցեն զձեզ վտարանդիս. որոց դատաստանն ի բնէ ոչ դատարկանայ, եւ կորուստն նոցա ոչ նիրհէ:

2:3
And through covetousness shall they with feigned words make merchandise of you: whose judgment now of a long time lingereth not, and their damnation slumbereth not:

2:4
Զի եթէ ի հրեշտակսն յանցուցեալս Աստուած ոչ խնայեաց, այլ խաւարին կապանօք արկեալ ի տարտարոսն` ետ պահել ի դատաստան:

2:4
For if God spared not the angels that sinned, but cast [them] down to hell, and delivered [them] into chains of darkness, to be reserved unto judgment:

2:5
նա` եւ ոչ ի սկզբանն աշխարհի խնայեաց. բայց զութերորդն զՆոյ, զարդարութեանն քարոզ, պահեաց ի ջրհեղեղէ աշխարհի ամբարշտելոցն ածեալ:

2:5
And spared not the old world, but saved Noah the eighth [person], a preacher of righteousness, bringing in the flood upon the world of the ungodly:

2:6
եւ զքաղաքս Սոդոմացւոցն եւ Գոմորացւոց դարձուցեալ յաճիւն` դատեցաւ, օրինակ առ յապայ ամբարշտելոցն կացուցանէր:

2:6
And turning the cities of Sodom and Gomorrha into ashes condemned [them] with an overthrow, making [them] an ensample unto those that after should live ungodly:

2:7
Եւ զարդարն զՂովտ ձանձրացեալ յանկարգ գիջութեան գնացից` փրկեաց:

2:7
And delivered just Lot, vexed with the filthy conversation of the wicked:

2:8
քանզի ականատես եւ ականջալուր արդարն բնակեալ ի մէջ նոցա, օր ըստ օրէ զիւր սուրբ ոգիսն նոցա անօրէն գնացիւքն տանջէր:

2:8
For that righteous man dwelling among them, in seeing and hearing, vexed [his] righteous soul from day to day with [their] unlawful deeds:

2:9
Գիտէ Տէր զաստուածապաշտս փրկել ի փորձութենէ, եւ զանիրաւս պահել ի տանջանս աւուրն դատաստանի:

2:9
The Lord knoweth how to deliver the godly out of temptations, and to reserve the unjust unto the day of judgment to be punished:

2:10
Մանաւանդ որ զհետ մարմնոյ պղծալից ցանկութեանց իցեն երթեալ. արհամարհողք տէրութեանն, ժպիրհք, յանդգունք, չզանգիտեն զփառսն հայհոյել:

2:10
But chiefly them that walk after the flesh in the lust of uncleanness, and despise government. Presumptuous [are they], selfwilled, they are not afraid to speak evil of dignities:

2:11
ուր հրեշտակք զօրութեամբ եւ կարողութեամբ քան զնոսա մեծամեծք չածեն զնոքօք ի Տեառնէ զհայհոյութեանն դատաստան:

2:11
Whereas angels, which are greater in power and might, bring not railing accusation against them before the Lord:

2:12
Այլ սոքա իբրեւ զանխօս անասունս ըստ բնածին բարուցն յեղծումն եւ յապականութիւն, որոց չենն գիտակ` հայհոյեն, յապականութեան իւրեանց [9]եւ ապականեսցին:

2:12
But these, as natural brute beasts, made to be taken and destroyed, speak evil of the things that they understand not; and shall utterly perish in their own corruption:

2:13
տանջեալք ի վարձուցն`` անիրաւութեան. որ ցանկութիւն զաւուրն փափկութիւն համարին. բծկանք, արատաւորք, փափկացեալք ի պատիրս իւրեանց` լիեալ ձեզ խրախճանակիցք:

2:13
And shall receive the reward of unrighteousness, [as] they that count it pleasure to riot in the day time. Spots [they are] and blemishes, sporting themselves with their own deceivings while they feast with you:

2:14
աչս ունին հանգոյնս պոռնկաց, անդադարս ի մեղաց, պատրեն զանձինս յողդողդաց. որ ունին սիրտ հարեալ զագահութեան, մանկունք անիծից:

2:14
Having eyes full of adultery, and that cannot cease from sin; beguiling unstable souls: an heart they have exercised with covetous practices; cursed children:

2:15
Թողեալ զուղղորդ ճանապարհն` մոլորեցան, զհետ երթեալ ճանապարհին Բաղաամայ Բէովրեան` [10]զվարձս անիրաւութեան սիրեցին:

2:15
Which have forsaken the right way, and are gone astray, following the way of Balaam [the son] of Bosor, who loved the wages of unrighteousness:

2:16
որ կշտամբանս իւրոյ անօրէնութեանն [11]ստացաւ զէշն անխօսուն. մարդկեղէն`` բարբառովն բարբառեալ` արգել զմարգարէին [12]զանօրէնութիւնն:

2:16
But was rebuked for his iniquity: the dumb ass speaking with man' s voice forbad the madness of the prophet:

2:17
Այսպիսիքն են աղբեւրք անջրդիք եւ մէգք վարեալք ի մրրկէ, որոց աղջամուղջք խաւարին յաւիտեան պահեալ կան:

2:17
These are wells without water, clouds that are carried with a tempest; to whom the mist of darkness is reserved for ever:

2:18
Քանզի մեծաբանս սնոտեաց բարբառեալ պատրեն գիջութեամբք, ցանկութեամբք մարմնոյ զայնոսիկ` որ ստոյգն փախչիցին յայնցանէ` որ ի մոլորութեանն շրջիցին:

2:18
For when they speak great swelling [words] of vanity, they allure through the lusts of the flesh, [through much] wantonness, those that were clean escaped from them who live in error:

2:19
նոցա ազատութիւն խոստանան, եւ ինքեանք ապականութեանն ծառայք են. զի որով իւիք եւ յաղթիցի ոք, նորին եւ ծառայ է:

2:19
While they promise them liberty, they themselves are the servants of corruption: for of whom a man is overcome, of the same is he brought in bondage:

2:20
Զի եթէ փախուցեալք ի պղծութեանց աշխարհի` գիտութեամբ Տեառն մերոյ եւ Փրկչին Յիսուսի Քրիստոսի, եւ դարձեալ ընդ նոյնս շաղեալք պատիցին, եղեւ նոցա վախճանն չար քան զառաջինն:

2:20
For if after they have escaped the pollutions of the world through the knowledge of the Lord and Saviour Jesus Christ, they are again entangled therein, and overcome, the latter end is worse with them than the beginning:

2:21
Զի լաւ էր նոցա եթէ բնաւ իսկ չէր ծանուցեալ զարդարութեանն ճանապարհ, քան, զի ծանեան եւ յետս կացին ի սուրբ պատուիրանէն որ նոցա աւանդեցաւ:

2:21
For it had been better for them not to have known the way of righteousness, than, after they have known [it], to turn from the holy commandment delivered unto them:

2:22
Եկեալ ի դէպ նոցա ճշմարիտ առակին զգօնութեան, եթէ` Շուն դառնայ անդրէն ի փսխած իւր, եւ խոզ լուացեալ` ընդ տիղմ թաւալեալ:

2:22
But it is happened unto them according to the true proverb, The dog [is] turned to his own vomit again; and the sow that was washed to her wallowing in the mire: