Գրք. Deut, Գլ. 12   [(1895)] Գրք. Deut., Գլ. 12   [KJV]


12:1
Եւ այս են հրամանք եւ դատաստանք զոր զգուշանայցէք առնել յերկրին զոր Տէր Աստուած հարցն ձերոց տալոց է ձեզ ի ժառանգութիւն, զամենայն աւուրս զորս կեցցէք դուք ի վերայ երկրի:

12:1
These [are] the statutes and judgments, which ye shall observe to do in the land, which the LORD God of thy fathers giveth thee to possess it, all the days that ye live upon the earth:

12:2
Կորուսանելով կորուսջիք զամենայն տեղիսն յորս պաշտեցին ի նոսա ազգքն, զորս դուք ժառանգիցէք զնոսա, զդիս իւրեանց ի վերայ լերանց բարձանց եւ ի վերայ բլրոց, եւ ի ներքոյ ամենայն վարսաւոր ծառոց:

12:2
Ye shall utterly destroy all the places, wherein the nations which ye shall possess served their gods, upon the high mountains, and upon the hills, and under every green tree:

12:3
եւ կործանեսջիք զբագինս նոցա, եւ փշրեսջիք զարձանս նոցա, եւ այրեսջիք հրով, [214]զանտառս նոցա, եւ զդրօշեալս դից նոցա կոտորեսջիք, եւ կորուսջիք զանուանս նոցա ի տեղւոջէն յայնմանէ:

12:3
And ye shall overthrow their altars, and break their pillars, and burn their groves with fire; and ye shall hew down the graven images of their gods, and destroy the names of them out of that place:

12:4
Եւ մի՛ առնիցէք նոյնպէս Տեառն Աստուծոյ ձերում:

12:4
Ye shall not do so unto the LORD your God:

12:5
այլ ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ Տէր Աստուած ձեր ի միում ի ցեղից ձերոց, [215]անուանել զանուն իւր եւ կոչել ի նմա``, խնդրեսջիք եւ մտջիք անդր:

12:5
But unto the place which the LORD your God shall choose out of all your tribes to put his name there, [even] unto his habitation shall ye seek, and thither thou shalt come:

12:6
եւ մատուսջիք զողջակէզս ձեր եւ զզոհս ձեր եւ զտասանորդս ձեր եւ [216]զպտուղս ձեր`` եւ զուխտս ձեր եւ զկամայականս ձեր [217]եւ զխոստովանութիւնս ձեր``, եւ զանդրանիկս արջառոյ եւ ոչխարի ձերոյ:

12:6
And thither ye shall bring your burnt offerings, and your sacrifices, and your tithes, and heave offerings of your hand, and your vows, and your freewill offerings, and the firstlings of your herds and of your flocks:

12:7
եւ կերիջիք առաջի Տեառն Աստուծոյ ձերոյ, եւ ուրախ լինիջիք ի վերայ ամենայնի յոր մխիցէք զձեռս ձեր, դուք եւ տունք ձեր, որպէս եւ օրհնեաց զքեզ Տէր Աստուած քո:

12:7
And there ye shall eat before the LORD your God, and ye shall rejoice in all that ye put your hand unto, ye and your households, wherein the LORD thy God hath blessed thee:

12:8
Մի՛ առնիցէք զամենայն ինչ զոր այսօր մեք աստ [218]ոչ առնեմք, իւրաքանչիւր զհաճոյն առաջի իւր:

12:8
Ye shall not do after all [the things] that we do here this day, every man whatsoever [is] right in his own eyes:

12:9
Քանզի ոչ հասէք ի հանգիստն եւ ի ժառանգութիւնն զոր Տէր Աստուած [219]մեր տալոց է ձեզ, մինչեւ ցայսօր:

12:9
For ye are not as yet come to the rest and to the inheritance, which the LORD your God giveth you:

12:10
Եւ անցջիք ընդ Յորդանան եւ բնակեսջիք յերկրին զոր Տէր Աստուած [220]մեր ժառանգեցուսցէ ձեզ. եւ հանգուսցէ զձեզ յամենայն թշնամեաց ձերոց որ շուրջ զձեւք իցեն, եւ բնակեսջիք [221]զգուշութեամբ:

12:10
But [when] ye go over Jordan, and dwell in the land which the LORD your God giveth you to inherit, and [when] he giveth you rest from all your enemies round about, so that ye dwell in safety:

12:11
եւ եղիցի տեղին զոր ընտրեսցէ Տէր Աստուած [222]մեր կոչել զանուն իւր ի վերայ նորա, անդ մատուսջիք`` զամենայն զոր ես պատուիրեմ ձեզ [223]այսօր, զողջակէզս ձեր եւ զզոհս ձեր եւ զտասանորդս ձեր եւ [224]զպտուղս ձեռաց ձերոց [225]եւ զդահամունս ձեր``, եւ զամենայն ընտիրս [226]պատարագաց ձերոց զոր ուխտիցէք [227]Աստուծոյ ձերում:

12:11
Then there shall be a place which the LORD your God shall choose to cause his name to dwell there; thither shall ye bring all that I command you; your burnt offerings, and your sacrifices, your tithes, and the heave offering of your hand, and all your choice vows which ye vow unto the LORD:

12:12
եւ ուրախ լինիջիք առաջի Տեառն Աստուծոյ [228]մերոյ, դուք եւ ուստերք ձեր եւ դստերք ձեր եւ ծառայք ձեր եւ աղախնայք ձեր, եւ Ղեւտացին որ ի դրունս ձեր, զի ոչ գոյ նորա բաժին եւ ոչ ժառանգութիւն ընդ ձեզ:

12:12
And ye shall rejoice before the LORD your God, ye, and your sons, and your daughters, and your menservants, and your maidservants, and the Levite that [is] within your gates; forasmuch as he hath no part nor inheritance with you:

12:13
Զգոյշ լեր անձին քում, գուցէ մատուցանիցես զողջակէզս քո յամենայն տեղւոջ զոր տեսանիցես:

12:13
Take heed to thyself that thou offer not thy burnt offerings in every place that thou seest:

12:14
այլ ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ Տէր [229]Աստուած քո իւր ի միում ի քաղաքաց`` քոց, անդ մատուցանիցես զողջակէզս քո, եւ անդ արասցես զամենայն զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր:

12:14
But in the place which the LORD shall choose in one of thy tribes, there thou shalt offer thy burnt offerings, and there thou shalt do all that I command thee:

12:15
Այլ եւ ըստ ամենայն ցանկութեան քում զենցես եւ ուտիցես միս ըստ օրհնութեան Տեառն Աստուծոյ քո, զոր ետ քեզ յամենայն քաղաքս. անսուրբն որ ի քեզ եւ սուրբն ի միասին կերիցեն զայն` իբրեւ զայծեամն եւ զեղջերու:

12:15
Notwithstanding thou mayest kill and eat flesh in all thy gates, whatsoever thy soul lusteth after, according to the blessing of the LORD thy God which he hath given thee: the unclean and the clean may eat thereof, as of the roebuck, and as of the hart:

12:16
Բայց արիւն մի՛ ուտիցէք, այլ յերկիր հեղուցուք զնա իբրեւ զջուր:

12:16
Only ye shall not eat the blood; ye shall pour it upon the earth as water:

12:17
Մի՛ ժտիցես ուտել ի քաղաքս քո զտասանորդս ցորենոյ քո եւ զգինւոյ քո եւ զիւղոյ քո, զանդրանիկս արջառոյ քո եւ զոչխարի քո, եւ զամենայն ուխտս զոր ուխտիցէք, եւ [230]զխոստովանութիւնս ձեր եւ զպտուղս ձեռաց ձերոց:

12:17
Thou mayest not eat within thy gates the tithe of thy corn, or of thy wine, or of thy oil, or the firstlings of thy herds or of thy flock, nor any of thy vows which thou vowest, nor thy freewill offerings, or heave offering of thine hand:

12:18
այլ առաջի Տեառն Աստուծոյ քո կերիցես զայն, ի տեղւոջն զոր ընտրեսցէ Տէր [231]Աստուած` իւր``, դու եւ ուստր քո եւ դուստր քո, ծառայն քո եւ աղախին քո եւ [232]եկն որ ի քաղաքս քո. եւ ուրախ լինիցիս առաջի Տեառն Աստուծոյ քո ի վերայ ամենայնի յոր մխիցես զձեռն քո:

12:18
But thou must eat them before the LORD thy God in the place which the LORD thy God shall choose, thou, and thy son, and thy daughter, and thy manservant, and thy maidservant, and the Levite that [is] within thy gates: and thou shalt rejoice before the LORD thy God in all that thou puttest thine hands unto:

12:19
Զգոյշ լեր անձին քում, գուցէ թողուցուս զՂեւտացին զամենայն ժամանակս քո որչափ եւ կեցցես ի վերայ երկրին:

12:19
Take heed to thyself that thou forsake not the Levite as long as thou livest upon the earth:

12:20
Եւ եթէ ընդարձակեսցէ Տէր Աստուած քո զսահմանս քո որպէս եւ խոստացաւ քեզ, եւ ասիցես թէ` Կերայց միս, եթէ ցանկանայցէ անձն քո ուտել միս, ըստ ամենայն ցանկութեան անձին քո կերիցես միս:

12:20
When the LORD thy God shall enlarge thy border, as he hath promised thee, and thou shalt say, I will eat flesh, because thy soul longeth to eat flesh; thou mayest eat flesh, whatsoever thy soul lusteth after:

12:21
Ապա թէ հեռագոյն իցէ ի քէն տեղին զոր ընտրեսցէ Տէր Աստուած քո [233]անուանել զանուն իւր ի վերայ նորա``, եւ զենուցուս յարջառոյ քումմէ եւ յոչխարէ քումմէ յորոց տացէ քեզ [234]Աստուած, զոր օրինակ պատուիրեցի քեզ, կերիցես ի քաղաքս քո ըստ ցանկութեան անձին քո:

12:21
If the place which the LORD thy God hath chosen to put his name there be too far from thee, then thou shalt kill of thy herd and of thy flock, which the LORD hath given thee, as I have commanded thee, and thou shalt eat in thy gates whatsoever thy soul lusteth after:

12:22
Որպէս ուտիցի այծեամն եւ եղջերու, այնպէս կերիցես եւ զայն. անսուրբն ի քեզ եւ սուրբն նոյնպէս կերիցեն:

12:22
Even as the roebuck and the hart is eaten, so thou shalt eat them: the unclean and the clean shall eat [of] them alike:

12:23
Զգոյշ լեր չուտելոյ զարիւն, զի արիւն նորա է շունչ իւր:

12:23
Only be sure that thou eat not the blood: for the blood [is] the life; and thou mayest not eat the life with the flesh:

12:24
մի՛ ուտիցես շունչ ընդ մսոյ, յերկիր հեղուցուս զնա իբրեւ զջուր:

12:24
Thou shalt not eat it; thou shalt pour it upon the earth as water:

12:25
Եւ մի՛ ուտիցես զնա, զի բարի լինիցի քեզ եւ որդւոց քոց յետ քո, եթէ արասցես զբարին եւ զհաճոյ առաջի Տեառն [235]Աստուծոյ քո:

12:25
Thou shalt not eat it; that it may go well with thee, and with thy children after thee, when thou shalt do [that which is] right in the sight of the LORD:

12:26
Բայց զսրբութիւնսն քո որ լինիցին քեզ, եւ զուխտսն քո զոր ուխտիցես, առեալ եկեսցես ի տեղին զոր ընտրեսցէ Տէր [236]Աստուած քո իւր` կոչել զանուն իւր ի վերայ նորա:

12:26
Only thy holy things which thou hast, and thy vows, thou shalt take, and go unto the place which the LORD shall choose:

12:27
Եւ արասցես զողջակէզսն քո, [237]զմիսն հանցես ի վերայ սեղանոյ Տեառն Աստուծոյ քո, եւ զարիւն զոհիցն հեղուցուս առ յատակաւ սեղանոյն Տեառն Աստուծոյ քո, եւ զմիսն կերիցես:

12:27
And thou shalt offer thy burnt offerings, the flesh and the blood, upon the altar of the LORD thy God: and the blood of thy sacrifices shall be poured out upon the altar of the LORD thy God, and thou shalt eat the flesh:

12:28
Զգոյշ լեր եւ լուր, եւ արասցես զամենայն զբանս զոր ես պատուիրեմ քեզ, զի բարի լինիցի քեզ եւ որդւոց [238]քոց յաւիտեան, եւ արասցես զբարին եւ զհաճոյն առաջի Տեառն Աստուծոյ քո:

12:28
Observe and hear all these words which I command thee, that it may go well with thee, and with thy children after thee for ever, when thou doest [that which is] good and right in the sight of the LORD thy God:

12:29
Եւ եթէ սատակեսցէ Տէր Աստուած քո զազգսն յերեսաց քոց, յորում դու մտանելոց ես ժառանգել զերկիր նոցա, եւ ժառանգեսցես զնոսա եւ բնակեսցես յերկրի նոցա:

12:29
When the LORD thy God shall cut off the nations from before thee, whither thou goest to possess them, and thou succeedest them, and dwellest in their land:

12:30
զգոյշ լեր անձին քում, գուցէ խնդրիցես երթալ զհետ նոցա յետ սատակելոյ զնոսա յերեսաց քոց. մի՛ քննիցես զդիս նոցա եւ ասիցես. Զիա՛րդ առնիցեն ազգքս այսոքիկ դիցն իւրեանց` զի եւ ես արարից [239]Տեառն:

12:30
Take heed to thyself that thou be not snared by following them, after that they be destroyed from before thee; and that thou enquire not after their gods, saying, How did these nations serve their gods? even so will I do likewise:

12:31
Մի՛ առնիցես նոյնպէս Տեառն Աստուծոյ քում, զի զգարշելիսն զոր ատեայ Տէր` արարին դիցն իւրեանց. զի զուստերս իւրեանց եւ զդստերս իւրեանց այրեն հրով դիցն իւրեանց:

12:31
Thou shalt not do so unto the LORD thy God: for every abomination to the LORD, which he hateth, have they done unto their gods; for even their sons and their daughters they have burnt in the fire to their gods:

12:32
Ամենայն բանի զոր ես պատուիրեմ քեզ [240]այսօր` զգուշանայցես առնելոյ, մի՛ յաւելուցուս ի նա եւ մի՛ հատանիցես ի նմանէ:

12:32
What thing soever I command you, observe to do it: thou shalt not add thereto, nor diminish from it: