Գրք. Deut, Գլ. 6   [(1895)] Գրք. Deut., Գլ. 6   [KJV]


6:1
Եւ այս են պատուիրանք եւ իրաւունք եւ դատաստանք զոր պատուիրեաց ձեզ Տէր Աստուած [110]մեր, ուսուցանել զձեզ` առնել այնպէս յերկրին յոր դուք մտանիցէք ժառանգել:

6:1
Now these [are] the commandments, the statutes, and the judgments, which the LORD your God commanded to teach you, that ye might do [them] in the land whither ye go to possess it:

6:2
զի [111]երկնչիցիք ի Տեառնէ Աստուծոյ [112]մերմէ, պահել զամենայն իրաւունս նորա եւ զպատուիրանս նորա զոր ես պատուիրեմ [113]ձեզ այսօր``, դու եւ որդիք քո եւ որդիք որդւոց քոց, զամենայն աւուրս կենաց քոց, զի երկայնօրեայք լինիցիք:

6:2
That thou mightest fear the LORD thy God, to keep all his statutes and his commandments, which I command thee, thou, and thy son, and thy son' s son, all the days of thy life; and that thy days may be prolonged:

6:3
Եւ լուր, Իսրայէլ, եւ զգոյշ լեր առնելոյ, զի բարի լինիցի քեզ եւ բազմանայցէք յոյժ, որպէս խոստացաւ Աստուած հարցն քոց տալ քեզ զերկիրն որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր: [114]Այս են իրաւունք եւ դատաստանք զոր պատուիրեաց Մովսէս որդւոցն Իսրայելի յանապատին, յելանել նոցա յերկրէն Եգիպտացւոց:

6:3
Hear therefore, O Israel, and observe to do [it]; that it may be well with thee, and that ye may increase mightily, as the LORD God of thy fathers hath promised thee, in the land that floweth with milk and honey:

6:4
Լուր, Իսրայէլ, Տէր Աստուած մեր` Տէր մի է:

6:4
Hear, O Israel: The LORD our God [is] one LORD:

6:5
Եւ սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ եւ յամենայն անձնէ քումմէ եւ յամենայն զօրութենէ քումմէ:

6:5
And thou shalt love the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul, and with all thy might:

6:6
Եւ եղիցին պատգամքս այսոքիկ զոր ես պատուիրեմ քեզ այսօր` ի սրտի [115]քում եւ յանձին քում:

6:6
And these words, which I command thee this day, shall be in thine heart:

6:7
եւ իմացուսցես`` զայս որդւոց քոց, եւ խօսեսցիս սոքօք ի նստել ի տան եւ ի գնալ ի ճանապարհի եւ ի ննջել եւ ի յառնել:

6:7
And thou shalt teach them diligently unto thy children, and shalt talk of them when thou sittest in thine house, and when thou walkest by the way, and when thou liest down, and when thou risest up:

6:8
եւ արկցես զսոսա նշան ի ձեռին քում, եւ եղիցի [116]անշարժ առաջի աչաց քոց:

6:8
And thou shalt bind them for a sign upon thine hand, and they shall be as frontlets between thine eyes:

6:9
եւ գրեսցես զնոսա ի վերայ սեմոց տանց քոց եւ ի դրունս քո:

6:9
And thou shalt write them upon the posts of thy house, and on thy gates:

6:10
Եւ եղիցի յորժամ տանիցի զքեզ Տէր Աստուած քո յերկիրն զոր երդուաւ [117]Տէր հարցն քոց Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ` տալ քեզ քաղաքս մեծամեծս եւ գեղեցիկս զոր ոչ շինեցեր:

6:10
And it shall be, when the LORD thy God shall have brought thee into the land which he sware unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob, to give thee great and goodly cities, which thou buildedst not:

6:11
եւ տունս լի ամենայն բարութեամբք զոր ոչ լցեր, եւ ջրհորս փորեալս զոր ոչ փորեցեր, եւ այգիս եւ ձիթենիս զորս ոչ տնկեցեր, եւ ուտիցես եւ յագիցիս:

6:11
And houses full of all good [things], which thou filledst not, and wells digged, which thou diggedst not, vineyards and olive trees, which thou plantedst not; when thou shalt have eaten and be full:

6:12
զգոյշ լինիջիր անձին քում, գուցէ մոռանայցես զՏէր [118]Աստուած քո`` որ եհան զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց ի տանէ ծառայութեան:

6:12
Then beware lest thou forget the LORD, which brought thee forth out of the land of Egypt, from the house of bondage:

6:13
Ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ երկիցես եւ զնա միայն պաշտեսցես, [119]եւ ի նա յարեսցիս`` եւ յանուն նորա երդնուցուս:

6:13
Thou shalt fear the LORD thy God, and serve him, and shalt swear by his name:

6:14
Մի՛ երթայցէք զհետ աստուածոց օտարաց, եւ զհետ աստուածոց ազգացն որ շուրջ զձեւք իցեն:

6:14
Ye shall not go after other gods, of the gods of the people which [are] round about you:

6:15
զի Աստուած նախանձոտ, Տէր Աստուած քո ի միջի քում. գուցէ բարկացեալ սրտմտիցի Տէր Աստուած քո սատակել զքեզ յերեսաց երկրէ:

6:15
For the LORD thy God [is] a jealous God among you) lest the anger of the LORD thy God be kindled against thee, and destroy thee from off the face of the earth:

6:16
Մի՛ փորձեսցես զՏէր Աստուած քո որպէս փորձեցէք ի Փորձութեանն:

6:16
Ye shall not tempt the LORD your God, as ye tempted [him] in Massah:

6:17
Պահելով պահեսցես զպատուիրանս Տեառն Աստուծոյ քո, զվկայութիւնս եւ զիրաւունս զոր պատուիրեաց քեզ:

6:17
Ye shall diligently keep the commandments of the LORD your God, and his testimonies, and his statutes, which he hath commanded thee:

6:18
Եւ արասցես զբարին եւ զհաճոյսն առաջի Տեառն [120]Աստուծոյ քո``, զի քեզ բարի լինիցի, եւ մտցես եւ ժառանգեսցես զերկիրն բարի զոր երդուաւ Տէր հարցն [121]մերոց:

6:18
And thou shalt do [that which is] right and good in the sight of the LORD: that it may be well with thee, and that thou mayest go in and possess the good land which the LORD sware unto thy fathers:

6:19
հալածել զամենայն թշնամիս յերեսաց քոց, որպէս եւ խօսեցաւ[122]:

6:19
To cast out all thine enemies from before thee, as the LORD hath spoken:

6:20
Եւ եղիցի յորժամ հարցանիցէ ցքեզ վաղիւ որդին քո եւ ասիցէ. Զի՞նչ են վկայութիւնքն եւ իրաւունք եւ դատաստանք զոր պատուիրեաց Տէր Աստուած մեր [123]մեզ:

6:20
And when thy son asketh thee in time to come, saying, What [mean] the testimonies, and the statutes, and the judgments, which the LORD our God hath commanded you:

6:21
Եւ ասասցես ցորդին քո. Ծառայք էաք փարաւոնի յԵգիպտոս, եւ հան զմեզ Տէր Աստուած անտի հզօր ձեռամբ [124]եւ բարձր բազկաւ:

6:21
Then thou shalt say unto thy son, We were Pharaoh' s bondmen in Egypt; and the LORD brought us out of Egypt with a mighty hand:

6:22
եւ ետ Տէր նշանս եւ արուեստս մեծամեծս եւ չարաչարս յերկրին Եգիպտացւոց, ի փարաւոն եւ ի տուն նորա առաջի մեր:

6:22
And the LORD shewed signs and wonders, great and sore, upon Egypt, upon Pharaoh, and upon all his household, before our eyes:

6:23
եւ զմեզ եհան անտի, զի ածցէ այսր տալ մեզ զերկիրս զայս զոր երդուաւ տալ հարցն մերոց:

6:23
And he brought us out from thence, that he might bring us in, to give us the land which he sware unto our fathers:

6:24
Եւ պատուիրեաց մեզ Տէր առնել զամենայն իրաւունս զայսոսիկ, երկնչել ի Տեառնէ Աստուծոյ մերմէ, զի բարի լիցի մեզ զամենայն աւուրս, զի կեցցուք որպէս եւ այսօր:

6:24
And the LORD commanded us to do all these statutes, to fear the LORD our God, for our good always, that he might preserve us alive, as [it is] at this day:

6:25
Եւ [125]ողորմութիւն եղիցի մեզ, եթէ զգուշասցուք առնել զամենայն պատուիրանս զայսոսիկ առաջի Տեառն Աստուծոյ մերոյ, որպէս եւ պատուիրեաց մեզ:

6:25
And it shall be our righteousness, if we observe to do all these commandments before the LORD our God, as he hath commanded us: