17:1 Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ:
|
17:1 And the LORD spake unto Moses, saying:
|
17:2 Խօսեաց դու ընդ Ահարոնի եւ ընդ որդիս նորա եւ ընդ ամենայն որդիսն Իսրայելի, եւ ասասցես ցնոսա:
|
17:2 Speak unto Aaron, and unto his sons, and unto all the children of Israel, and say unto them; This [is] the thing which the LORD hath commanded, saying:
|
17:3 Այս բան է զոր պատուիրեաց Տէր եւ ասէ. Այր ոք այր յորդւոցն Իսրայելի որ սպանանիցէ արջառ կամ ոչխար կամ այծ ի բանակի, եւ որ ոք սպանանիցէ արտաքոյ բանակին, [287]եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ զայն, առ առնելոյ զնա յողջակէզ վասն փրկութեան` Տեառն ընդունելի ի հոտ անուշից. եւ որ սպանանիցէ արտաքոյ:
|
17:3 What man soever [there be] of the house of Israel, that killeth an ox, or lamb, or goat, in the camp, or that killeth [it] out of the camp:
|
17:4 եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ առ ի մատուցանելոյ պատարագ Տեառն յանդիման խորանին վկայութեան Տեառն, յարիւն համարեսցի մարդոյն այնմիկ. որպէս թէ արիւն եհեղ. սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ:
|
17:4 And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer an offering unto the LORD before the tabernacle of the LORD; blood shall be imputed unto that man; he hath shed blood; and that man shall be cut off from among his people:
|
17:5 որպէս զի ածիցեն որդիքն Իսրայելի զզոհս իւրեանց` զոր ինքեանք սպանանիցեն ի դաշտս, եւ մատուսցեն առաջի Տեառն ի դուռն խորանին վկայութեան առ քահանայն, եւ զենուցուն զնոսա զենումն փրկութեան` Տեառն:
|
17:5 To the end that the children of Israel may bring their sacrifices, which they offer in the open field, even that they may bring them unto the LORD, unto the door of the tabernacle of the congregation, unto the priest, and offer them [for] peace offerings unto the LORD:
|
17:6 Եւ [288]հեղցէ քահանայն զարիւնն առ սեղանովն յանդիման Տեառն, առ դրան խորանին վկայութեան, եւ [289]հանցեն զճարպն ի հոտ անուշից Տեառն:
|
17:6 And the priest shall sprinkle the blood upon the altar of the LORD [at] the door of the tabernacle of the congregation, and burn the fat for a sweet savour unto the LORD:
|
17:7 Եւ ոչ եւս զոհիցեն զզոհս իւրեանց սնոտեաց զորոց զհետ ինքեանք պոռնկէին. օրէն յաւիտենական եղիցի ձեզ յազգս ձեր:
|
17:7 And they shall no more offer their sacrifices unto devils, after whom they have gone a whoring. This shall be a statute for ever unto them throughout their generations:
|
17:8 Եւ ասասցես ցնոսա. Մարդ ոք մարդ յորդւոցն Իսրայելի, եւ յորդւոց եկաց յեցելոց ի ձեզ, որ առնիցէ ողջակէզ կամ զոհ:
|
17:8 And thou shalt say unto them, Whatsoever man [there be] of the house of Israel, or of the strangers which sojourn among you, that offereth a burnt offering or sacrifice:
|
17:9 եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ առնել զնա Տեառն, սատակեսցի մարդն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ:
|
17:9 And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer it unto the LORD; even that man shall be cut off from among his people:
|
17:10 Եւ մարդ ոք մարդ յորդւոցդ Իսրայելի կամ յեկաց յեցելոց ի ձեզ, որ ուտիցէ զամենայն արիւն, հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ անձինն որ ուտիցէ զարիւնն, եւ կորուսից զնա ի ժողովրդենէ իւրմէ:
|
17:10 And whatsoever man [there be] of the house of Israel, or of the strangers that sojourn among you, that eateth any manner of blood; I will even set my face against that soul that eateth blood, and will cut him off from among his people:
|
17:11 զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. եւ ես ետու զայն ձեզ ի սեղանն` քաւել վասն անձանց ձերոց. զի արիւն [290]նորա փոխանակ անձին [291]սորա քաւեսցէ:
|
17:11 For the life of the flesh [is] in the blood: and I have given it to you upon the altar to make an atonement for your souls: for it [is] the blood [that] maketh an atonement for the soul:
|
17:12 Վասն այնորիկ ասացի ցորդիսն Իսրայելի. Ամենայն անձն ի ձէնջ արիւն մի՛ կերիցէ. եւ եկն որ եկեալ յեցեալ իցէ ի ձեզ` արիւն մի՛ կերիցէ:
|
17:12 Therefore I said unto the children of Israel, No soul of you shall eat blood, neither shall any stranger that sojourneth among you eat blood:
|
17:13 Եւ մարդ ոք մարդ յորդւոցն Իսրայելի կամ յեկաց յեցելոց ի ձեզ, որ որսայցէ որս երէ ինչ կամ թռչուն որ ուտիցի, հեղցէ զարիւն նորա եւ ծածկեսցէ հողով:
|
17:13 And whatsoever man [there be] of the children of Israel, or of the strangers that sojourn among you, which hunteth and catcheth any beast or fowl that may be eaten; he shall even pour out the blood thereof, and cover it with dust:
|
17:14 Զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. եւ ասացի ցորդիսն Իսրայելի. Զարիւն ամենայն մարմնոյ մի՛ ուտիցէք, զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. ամենայն որ ուտիցէ զայն` սատակեսցի:
|
17:14 For [it is] the life of all flesh; the blood of it [is] for the life thereof: therefore I said unto the children of Israel, Ye shall eat the blood of no manner of flesh: for the life of all flesh [is] the blood thereof: whosoever eateth it shall be cut off:
|
17:15 Եւ ամենայն անձն որ ուտիցէ զմեռելոտի կամ զգազանաբեկ, ի բնակաց կամ ի պանդխտաց, ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ զմարմին իւր, եւ պիղծ լիցի մինչեւ ցերեկոյ, եւ ապա սուրբ լիցի:
|
17:15 And every soul that eateth that which died [of itself], or that which was torn [with beasts, whether it be] one of your own country, or a stranger, he shall both wash his clothes, and bathe [himself] in water, and be unclean until the even: then shall he be clean:
|
17:16 եւ եթէ ոչ ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ ոչ լուասցէ զմարմին իւր ջրով, ընկալցի զանօրէնութիւնս յանձն իւր:
|
17:16 But if he wash [them] not, nor bathe his flesh; then he shall bear his iniquity:
|