Գրք. 2Mac, Գլ. 11   [(1895)] Գրք. 2Mac., Գլ. 11   [KJV]


11:1
Յետ սակա՛ւ ժամանակաց հազարապետն արքայի Լիւսիաս իբրեւ լուաւ, մեծա՛ւ բարկութեամբ` լի՛ նախանձու ծանրացեալ տրտմէր ՛ի վերայ գործոցն եղելոց[246]:

11:1
1. Now after a very little time Lysias, the king’s guardian and kinsman and chancellor, being sore displeased for the things that had come to pass,
11:1 Not long after the, Lysias the king' s protector and cousin, who also managed the affairs, took sore displeasure for the things that were done:
11:2
Զօրաժողով լինէր, կուտէր ութսուն հազար. եւ զամենայն զօրսն հեծելազօր` ո՛ւթ բիւրուն հանդերձ ընդ ի՛ւր առնոյր. ընդ իւր առեալ խաղայր ՛ի վերայ Եբրայեցւոցն, ՛ի մտի՛ եդեալ զքաղաքն գլխաւոր բնակութիւն առնել հեթանոսաց[247]:

11:2
2. collected about fourscore thousand and all his horsemen and came against the Jews, thinking to make the city a place for Greeks to dwell in,
11:2 And when he had gathered about fourscore thousand with all the horsemen, he came against the Jews, thinking to make the city an habitation of the Gentiles:
11:3
Եւ զտաճարն սրբութեան դրամաժողով ՛ի վարձո՛ւ կացուցանել իբրեւ զայլ մեհեանս. եւ զքահանայապետութիւնն ինքնին վարձկան գանձուն կացուցանել ամ յամէ[248]:

11:3
3. and to levy tribute on the temple, as on the other sacred places of the nations, and to put up the high priesthood to sale every year;
11:3 And to make a gain of the temple, as of the other chapels of the heathen, and to set the high priesthood to sale every year:
11:4
Զմտաւ ինչ ո՛չ ածէր զզօրութիւնն Աստուծոյ` հպարտացեալ մտօք ՛ի բեւրս բիւրուց զհետեւակն եւ զհեծելազօրն, եւ զփիղսն աղխաղխեալ տանէր[249]:

11:4
4. holding in no account the might of God, but puffed up with his ten thousands of footmen, and his thousands of horsemen, and his fourscore elephants.
11:4 Not at all considering the power of God but puffed up with his ten thousands of footmen, and his thousands of horsemen, and his fourscore elephants:
11:5
Այլ իբրեւ ՛ի Հրէաստան մխեցաւ, եւ մե՛րձ եղեւ յամուրսն Բեթսովրայ որ մերձ է յԵրուսաղէմ իբրեւ ասպարիսօք հինգ, պատէ՛ր բիւրուքն, եւ ՛ի նե՛ղ մեծ զամուրն հասուցանէր[250]:

11:5
5. And coming into Judaea and drawing near to Bethsuron, which was a strong place and distant from Jerusalem about five leagues, he pressed it hard.
11:5 So he came to Judea, and drew near to Bethsura, which was a strong town, but distant from Jerusalem about five furlongs, and he laid sore siege unto it:
11:6
Իբրեւ ա՛զդ եղեւ Մակաբէացւոցն պաշարումն ամրոյն իւրեանց, ողբո՛վք եւ արտասուօք անկեալ ժողովրդովքն հանդերձ աղաչէին զԱստուած, հրեշտակ բարութեան առաքել ՛ի փրկութիւն Իսրայէլացւոց[251]:

11:6
6. But when Maccabaeus and his men learned that he was besieging the strongholds, they and all the people with lamentations and tears made supplication unto the Lord to send a good angel to save Israel.
11:6 Now when they that were with Maccabeus heard that he besieged the holds, they and all the people with lamentation and tears besought the Lord that he would send a good angel to deliver Israel:
11:7
Եւ ինքն Մակաբէ նախ յառաջագոյն ՛ի զէն ընթանայր. եւ զօրացն հրամա՛ն տայր վառել կազմել պատրաստել` աշխատութիւն յանձն առնուլ, լինել օգնական եղբարցն որ ՛ի նեղութեանն էին:

11:7
7. And Maccabaeus himself took up arms first, and exhorted the others to jeopard themselves together with him and succour their brethren; and they sallied forth with him right willingly.
11:7 Then Maccabeus himself first of all took weapons, exhorting the other that they would jeopard themselves together with him to help their brethren: so they went forth together with a willing mind:
11:8
յայնմ ժամանակի` միաբան միահաւան վառեալ պատրաստեալ յառաջ մատչէին: Ա՛յն ինչ լինէր նոցա մերձ ՛ի կողմն քաղաքին Երուսաղեմացւոց հասանել. եկն է՛ջ առաջի նոցա այր մի սպիտակաձի յոսկիազէն վառեալ, ճօճէր զնիզակն եւ պատրաստէր յարձակել[252]:

11:8
8. And as they were there, close to Jerusalem, there appeared at their head one on horseback in white apparel, brandishing weapons of gold.
11:8 And as they were at Jerusalem, there appeared before them on horseback one in white clothing, shaking his armour of gold:
11:9
Եւ առ հասարակ ամենեքին խրախո՛յս բարձեալ օրհնէին զողորմածն Աստուած. եւ ա՛յնպէս քաջալերեալք եւ զօրացեալք էին, ՛ի մտի եդեալ յարձակեալ երթային. իբրեւ ո՛չ եթէ մարդկան ՛ի դիմի՛ հարկանելոց երթային, այլ թէ եւ գազանք ինչ` անհնարին պատահեսցեն, եւ կամ պարիսպք երկաթիք, հարկանել սատակել կործանել թա՛փ անցանել[253]:

11:9
9. And they all together praised the merciful God, and were yet more strengthened in heart: being ready to assail not men only but the wildest beasts, and walls of iron,
11:9 Then they praised the merciful God all together, and took heart, insomuch that they were ready not only to fight with men, but with most cruel beasts, and to pierce through walls of iron:
11:10
համարձա՛կ յարձակէին. նիզակակից զերկնաւորն ողորմութեամբ իւրով յանձինս ընկալեալ[254]:

11:10
10. they advanced in array, having him that is in heaven to fight on their side, for the Lord had mercy on them.
11:10 Thus they marched forward in their armour, having an helper from heaven: for the Lord was merciful unto them:
11:11
Եւ ա՛յնպէս վարազախառն առիւծաբար յա՛ր արձակեցան ՛ի վերայ գնդին թշնամեաց. եւ անդէն ՛ի նմին տեղւոջ հարին տապաստ արկին մետասան հազար զընտիր զօր, եւ հազար հեծեալ ՛ի վերայ հազարացն[255]:

11:11
11. And hurling like lions upon the enemy, they slew of them eleven thousand and sixteen hundred horsemen, and forced all to flee.
11:11 And giving a charge upon their enemies like lions, they slew eleven thousand footmen, and sixteen hundred horsemen, and put all the other to flight:
11:12
Եւ զամենայն զօրսն ՛ի փախուստ դարձուցանէին. եւ բազումք ՛ի նոցանէ խո՛ց վիրաւորք` եւ ապիկար մերկանդա՛մք փախստեայք ապրեցան: Եւ ինքն Լիւսիաս կորակոր փախուցեալ մազապո՛ւր լինէր[256]:

11:12
12. But the more part of them escaped wounded naked; and Lysias also himself escaped by shameful flight.
11:12 Many of them also being wounded escaped naked; and Lysias himself fled away shamefully, and so escaped:
11:13
Իբր ո՛չ եթէ անմիտ ինչ լինէր յանձն իւր վասն իւրոյ վատթարութեանն. ՛ի մտի՛ եդեալ խօսէր անհնարինս առ յաղթութիւն ասէր զԵբրայեցիսն, հզօրին Աստուծոյ օգնական լինել նոցա. եւ առաքեաց զնոսա: Եւ յղեաց զկնի նոցա հաշտութիւն առնել ՛ի վերայ ամենայն իրաւանցն:

11:13
13. But as he was a man not void of understanding, weighing with himself the defeat which had befallen him, and considering that the Hebrews could not be overcome, because the Almighty God fought on their side, he sent again
11:13 Who, as he was a man of understanding, casting with himself what loss he had had, and considering that the Hebrews could not be overcome, because the Almighty God helped them, he sent unto them:
11:14
Եւ թագաւորն եւս յա՛նձն առ. եւ զթագաւորին միտս հաճեաց, բարեկամ լինել ընդ նմա[257]:

11:14
14. and persuaded them to come to terms on condition that all their rights were acknowledged, and that he would also persuade the king to become their friend.
11:14 And persuaded them to agree to all reasonable conditions, and promised that he would persuade the king that he must needs be a friend unto them:
11:15
Յա՛նձն առ Յուդա զոր միանգամ Լիւսին աղաչեաց զնա, վասն օգտի ուխտի խորհրդոցն հասարակաց. եւ որչափ միանգամ Մակաբէ նամակեաց Լիւսիաս վասն Հրէիցն, թողացո՛յց նոցա արքայն[258]:

11:15
15. And Maccabaeus gave consent upon all the conditions which Lysias proposed to him, being careful of the good; for whatsoever Maccabaeus delivered in writing unto Lysias concerning the Jews the king allowed.
11:15 Then Maccabeus consented to all that Lysias desired, being careful of the common good; and whatsoever Maccabeus wrote unto Lysias concerning the Jews, the king granted it:
11:16
Եւ էին առ Հրէայս թուղթք գրեալ օրինակաւս այսուիկ. Լիւսիա՛ս առ գունդն Հրէից ողջոյն:

11:16
16. For the letters written unto the Jews from Lysias were to this effect:
Lysias unto the people of the Jews, greeting.
11:16 For there were letters written unto the Jews from Lysias to this effect: Lysias unto the people of the Jews sendeth greeting:
11:17
Յոհաննէս եւ Աբեսաղոմ որ առ մեզ ՛ի ձէնջ առաքեցան, մատուցին մեզ իբրեւ ՛ի ձէնջ գիրն էր, եւ աղաչէին որ ինչ ՛ի նմա գրեալ էր: Եւ որչափ ինչ թողուլ արժան էր` թողի՛[259]:

11:17
17. John and Absalom, who were sent from you, having delivered the petition written below, made request concerning the things signified therein.
11:17 John and Absolom, who were sent from you, delivered me the petition subscribed, and made request for the performance of the contents thereof:
11:18
եւ որչափ ինչ ցուցանել էր թագաւորին` ցուցի. զի թո՛յլ լիցի ձեզ վասն ձերոց իրաց:

11:18
18. What things soever therefore had need to be brought before the king I declared and what things were possible he allowed.
11:18 Therefore what things soever were meet to be reported to the king, I have declared them, and he hath granted as much as might be:
11:19
ինչ որ գրեալ էր մեզ ընդ ձեզ խնա՛մ անկցի: Եւ յայսմ հետէ առաւե՛լ եւս ջանացայց լինել ձեզ պատճառք բարեաց:

11:19
19. If then ye will preserve your good will toward the state, henceforward also will I endeavour to contribute to good.
11:19 And if then ye will keep yourselves loyal to the state, hereafter also will I endeavour to be a means of your good:
11:20
եւ որ յապա ինչ իցէ, պատուէր տուաք խօսել ընդ ձեզ:

11:20
20. And on this behalf I have given order in detail, both to these men and to those from me, to confer with you.
11:20 But of the particulars I have given order both to these and the other that came from me, to commune with you:
11:21
եւ դուք ո՛ղջ լիջիք: Յամին հարիւրորդի քառասներորդի ութերորդի, յորմզդական տօնին, որ օր քսանեւչորք էին[260]:

11:21
21. Fare ye well. in the hundred forty and eighth year, on the four and twentieth day of Dioscorinthius.
11:21 Fare ye well. The hundred and eight and fortieth year, the four and twentieth day of the month Dioscorinthius:
11:22
Իսկ հրովարտակք արքունի գրեալ էր ա՛յսպէս. Արքայ Անտիոքոս` առ եղբայր Լիւսիաս` ողջո՛յն[261]:

11:22
22. And the king’s letter was in these words:
King Antiochus unto his brother Lysias, greeting.
11:22 Now the king' s letter contained these words: King Antiochus unto his brother Lysias sendeth greeting:
11:23
Հայրն մեր իբրեւ ՛ի դիցն պաշտօն փոխեցաւ, կամեցաք զի որ ընդ մերով թագաւորութեամբ իցեն` առանց խռովութեան լիցին:

11:23
23. Seeing that our father passed unto the gods having the wish that the subjects of his kingdom should be undisturbed and give themselves to the care of their own affairs,
11:23 Since our father is translated unto the gods, our will is, that they that are in our realm live quietly, that every one may attend upon his own affairs:
11:24
Զո՞ այլ զոք առաւել քան զՀրէայսդ. զի նախ նոքա՛ ո՛չ հաճեցան զհօրն ՛ի հեթանոսութիւն դառնալոյ. վասն այսորիկ աղաչեցին թողութիւն առնել զօրէնսն իւրեանց[262]:

11:24
24. we, having heard that the Jews do not consent to our father’s purpose to turn them unto the of the Greeks, but choose rather their own manner of living, and make request that the of their law be allowed unto them,—
11:24 We understand also that the Jews would not consent to our father, for to be brought unto the custom of the Gentiles, but had rather keep their own manner of living: for the which cause they require of us, that we should suffer them to live after their own laws:
11:25
Յա՛նձն առաք եւ զայս ազգ առանց խռովութեան լինել. հրամա՛ն տուաք` զտաճարն անդրէն նոցին դարձուցանել, եւ զնոսա գրգել ըստ օրէնս նախնեաց իւրեանց:

11:25
25. choosing therefore that this nation also should be free from disturbance, we determine that their temple be restored to them, and that they live according to the customs that were in the days of their ancestors.
11:25 Wherefore our mind is, that this nation shall be in rest, and we have determined to restore them their temple, that they may live according to the customs of their forefathers:
11:26
Արդ լա՛ւ եւ բարւո՛ք արասցես. առաքեսցե՛ս դու առ նոսա, ո՛ւխտ արասցես, եւ դաշի՛նս կռեսցես. զի գիտասցեն նոքա զմե՛ր առ իւրեանս զխնամ կամաց, եւ խրախամիտ լիցին. մտադիւրագո՛յն շրջիցին, օգնականութիւն գտեալ զիւրեանցն օրինաց[263]:

11:26
26. Thou wilt therefore do well to send unto them and give them the right hand that they, knowing our mind, may be of good heart, and gladly occupy themselves with the conduct of their own affairs.
11:26 Thou shalt do well therefore to send unto them, and grant them peace, that when they are certified of our mind, they may be of good comfort, and ever go cheerfully about their own affairs:
11:27
Հրովարտակն արքունի օրինակաւս այսուիկ գրեալ էր. Արքա՛յ Անտիոքոս` առ ծերակոյտն Հրէից, եւ առ զօրս եւ առ գունդս Հրէից ընտանի՛ ողջոյն[264]:

11:27
27. And unto the nation the king’s letter was after this manner:
King Antiochus to the senate of the Jews and to the other Jews, greeting.
11:27 And the letter of the king unto the nation of the Jews was after this manner: King Antiochus sendeth greeting unto the council, and the rest of the Jews:
11:28
Ո՛ղջ լիջիք. եւ եղիցի ամենայն որպէս եւ մեք կամիմք. եւ մեք իսկ ո՛ղջ եմք:

11:28
28. If ye fare well, we have our desire: we ourselves also are in good health.
11:28 If ye fare well, we have our desire; we are also in good health:
11:29
Եցո՛յց ա՛յսպէս մեզ Լիւսիաս, եթէ կամիցիք դուք իջանել առ Հրէայսդ որ են յԵրուսաղէմ[265]:

11:29
29. Menelaus informed us that your desire was to return home and follow your own business.
11:29 Menelaus declared unto us, that your desire was to return home, and to follow your own business:
11:30
ա՛յն որ այժմիկ գնա՛ւ ունիցին` մինչեւ յերեսունն Ահեկանի ամսեան ձե՛ռն տուեալ լիցի. դաշի՛նս հաստատեալ[266]:

11:30
30. They therefore that depart home up to the thirtieth day of Xanthicus shall have friendship, with full permission
11:30 Wherefore they that will depart shall have safe conduct till the thirtieth day of Xanthicus with security:
11:31
թողութեան դիւրութեան քաղցրութեան` ընդ Հրէայսն, կա՛լ դոցա յիւրեանց օրէնս եւ ՛ի կրօնս որպէս յառաջն, եւ մի՛ ումեք նեղել զնոսա մի՛ով իւիք օրինակաւ[267]:

11:31
31. that the Jews use their own meats and laws, even as heretofore; and none of them shall be in any way molested for the things that have been ignorantly done.
11:31 And the Jews shall use their own kind of meats and laws, as before; and none of them any manner of ways shall be molested for things ignorantly done:
11:32
Այլ մեք արձակեցաք զԼիւսիաս, եւ զՄենեղաւոս` մխիթարե՛լ զձեզ. եւ դուք ո՛ղջ լիջիք:

11:32
32. Moreover I have sent Menelaus also, that he may encourage you.
11:32 I have sent also Menelaus, that he may comfort you:
11:33
Յամին հարիւրորդի քառասներորդի ութերորդի, յամսեանն Ահեկանի, որ օր հնգետասա՛ն էր:

11:33
33. Fare ye well. in the hundred forty and eighth year, on the fifteenth day of Xanthicus.
11:33 Fare ye well. In the hundred forty and eighth year, and the fifteenth day of the month Xanthicus:
11:34
Առաքեցին եւ Հռոմայեցիքն օրինակաւս այսուիկ. Կոյինդոս Մեմիոս, Տիտոս Մանիոս` գլխաւորք Հռոմայեցւոց, առ ժողովուրդդ Հեբրայեցւոց ողջո՛յն[268]:

11:34
34. And the Romans also sent unto them a letter in these words:
Quintus Memmius Titus Manius, ambassadors of the Romans, unto the people of the Jews, greeting.
11:34 The Romans also sent unto them a letter containing these words: Quintus Memmius and Titus Manlius, ambassadors of the Romans, send greeting unto the people of the Jews:
11:35
Վասն որոյ իրաց Լիւսիաս եղբայր թագաւորին թողութիւն արար ձեզ, հաճեա՛լ եմք եւ մեք[269]:

11:35
35. In regard to the things which Lysias the king’s kinsman granted you, we also give consent.
11:35 Whatsoever Lysias the king' s cousin hath granted, therewith we also are well pleased:
11:36
Այլ ինչ որ զինչ արժա՛ն է ՛ի մէնջ մատուցանել արքայի ինչ` տո՛ւք արագագոյն բերել խորհեցեալ իմաստութեամբ, զի դիցուք օրէնս մի որպէս արժա՛ն իցէ օգտե՛լ վասն ձեր. զի մեք աւադիկ յառաջագոյն երթամք ՛ի քաղաքն Անտիոքացւոց[270]:

11:36
36. But as for the things which he judged should be referred to the king, send one forthwith, after ye have advised thereof, that we may publish such as befit your case; for we are on our way to Antioch.
11:36 But touching such things as he judged to be referred to the king, after ye have advised thereof, send one forthwith, that we may declare as it is convenient for you: for we are now going to Antioch:
11:37
վասն այսորիկ փութացարո՛ւք, եւ յղեցէ՛ք դուք զոք, զի եւ մեք գիտասցո՛ւք յորպիսի խորհուրդս կայք դուք[271]:

11:37
37. Wherefore send some with speed, that we also may learn what is your mind.
11:37 Therefore send some with speed, that we may know what is your mind:
11:38
Ո՛ղջ լիջիք: Յամին հարիւրորդի քառասներորդի ութերորդի, յորմզդական տօնին եդան դաշինքս այս[272]:

11:38
38. Farewell. in the hundred forty and eighth year, on the fifteenth day of Xanthicus.
11:38 Farewell. This hundred and eight and fortieth year, the fifteenth day of the month Xanthicus: