30:1 Արդ ծիծաղին զինեւ [290]յետինք. արդ խրատեն զիս ի միասին, զորոց պախարակէի զհարս նոցա. զորս`` ոչ համարէի լինել հաւասար շանց արօտականաց իմոց:
|
30:1 30:1 But now [they that are] younger than I have me in derision, whose fathers I would have disdained to have set with the dogs of my flock: |
30:2 Նա եւ զօրութիւն ձեռաց նոցա ընդէ՞ր էր ինձ. [291]ի վերայ նոցա կորեաւ վախճան:
|
30:2 30:2 Yea, whereto [might] the strength of their hands [profit] me, in whom old age was perished: |
30:3 Ի կարօտութեան եւ ի սովի [292]անծնունդ. որ փախչէին երէկ յանջրդւոյ``, յանձկութենէ եւ ի թշուառութենէ:
|
30:3 30:3 For want and famine [they were] solitary; fleeing into the wilderness in former time desolate and waste: |
30:4 Որք [293]պատէին խարշափուն բանջարով,`` որոց բանջարն իսկ էր կերակուր:
|
30:4 30:4 Who cut up mallows by the bushes, and juniper roots [for] their meat: |
30:5 [294]Անարգք եւ արհամարհեալք եւ կարօտեալք յամենայն բարութենէ, որք եւ զարմատս փայտից ծամէին ի սաստիկ սովոյ:
|
30:5 30:5 They were driven forth from among [men], ( they cried after them as [after] a thief: |
30:6 Յարեան ի վերայ իմ գողք. որոց տունք իւրեանց էին ծակք վիմաց:
|
30:6 30:6 To dwell in the clifts of the valleys, [in] caves of the earth, and [in] the rocks: |
30:7 ի մէջ արձագանգաց գոչեսցեն. որք ընդ խռուովք վայրենեօք բնակեալ էին:
|
30:7 30:7 Among the bushes they brayed; under the nettles they were gathered together: |
30:8 Որդիք անզգամաց եւ անուանարկաց, եւ շիջելափառք յերկրէ:
|
30:8 30:8 They were children of fools, yea, children of base men: they were viler than the earth: |
30:9 Արդ քնար եմ ես նոցա, եւ զիս ունին բամբասանս:
|
30:9 30:9 And now am I their song, yea, I am their byword: |
30:10 Գարշեցան յինէն մեկնեալք ի հեռաստանէ, եւ յերեսաց իմոց թուք ոչ խնայէին:
|
30:10 30:10 They abhor me, they flee far from me, and spare not to spit in my face: |
30:11 [295]Զի բացեալ զկապարճս իւր խոցոտեաց զիս. եւ սանձս երեսաց իմ առաքեաց:
|
30:11 30:11 Because he hath loosed my cord, and afflicted me, they have also let loose the bridle before me: |
30:12 Յարեան ի վերայ աջոյ շառաւեղի. զոտս իւր ձգեաց` եւ ճանապարհ արար ի վերայ իմ:
|
30:12 30:12 Upon [my] right [hand] rise the youth; they push away my feet, and they raise up against me the ways of their destruction: |
30:13 Ընդ շաւիղս կորստեան նոցա շփեցան շաւիղք իմ. մերկացոյց զպատմուճան իմ:
|
30:13 30:13 They mar my path, they set forward my calamity, they have no helper: |
30:14 նետիւք իւրովք խոցոտեաց զիս, մատուցեալ որպէս եւ կամի:
|
30:14 30:14 They came [upon me] as a wide breaking in [of waters]: in the desolation they rolled themselves: |
30:15 Ցաւօք վարակեալ եմ, դարձեալ են յիս ցաւք. գնաց յինէն յոյս իբրեւ զհողմ, եւ իբրեւ զմէգ փրկութիւն իմ:
|
30:15 30:15 Terrors are turned upon me: they pursue my soul as the wind: and my welfare passeth away as a cloud: |
30:16 Եւ արդ զինեւ զեղցի անձն իմ. ունին զիս աւուրք ցաւոց:
|
30:16 30:16 And now my soul is poured out upon me; the days of affliction have taken hold upon me: |
30:17 Գիշերի ոսկերք իմ խարշեցան, եւ ջիղք իմ լուծեալ են:
|
30:17 30:17 My bones are pierced in me in the night season: and my sinews take no rest: |
30:18 Բազում զօրութեամբ ձեռն արկ զպատմուճանաւ իմով, եւ իբրեւ զժապաւէն պատմուճանի իմոյ շուրջ կալաւ զիս:
|
30:18 30:18 By the great force [of my disease] is my garment changed: it bindeth me about as the collar of my coat: |
30:19 Համարի զիս հանգոյն կաւոյ, ի հող եւ ի մոխիր է բաժին իմ:
|
30:19 30:19 He hath cast me into the mire, and I am become like dust and ashes: |
30:20 Աղաղակեցի առ քեզ` եւ ոչ [296]լուիցես ինձ, կացին եւ հայեցան`` յիս:
|
30:20 30:20 I cry unto thee, and thou dost not hear me: I stand up, and thou regardest me: |
30:21 Պատահեցար ինձ անողորմ, հզօր ձեռամբ հարեր զիս:
|
30:21 30:21 Thou art become cruel to me: with thy strong hand thou opposest thyself against me: |
30:22 [297]Կարգեցեր զիս ի ցաւս, եւ ընկեցեր զիս ի փրկութենէ:
|
30:22 30:22 Thou liftest me up to the wind; thou causest me to ride [upon it], and dissolvest my substance: |
30:23 Գիտեմ զի մահ սատակեսցէ զիս, զի բնակութիւն ամենայն մահկանացուի երկիր է:
|
30:23 30:23 For I know [that] thou wilt bring me [to] death, and [to] the house appointed for all living: |
30:24 [298]Երանի թէ կարէի զանձն իմ վարժել, կամ աղաչել զայլ` եւ առնէր ինձ զայն:
|
30:24 30:24 Howbeit he will not stretch out [his] hand to the grave, though they cry in his destruction: |
30:25 Եւ ես ի վերայ ամենայն տկարի լայի, եւ հեծեծէի յորժամ տեսանէի զայր ի վիշտս:
|
30:25 30:25 Did not I weep for him that was in trouble? was [not] my soul grieved for the poor: |
30:26 [299]Եւ ունէի ի բարութեան, եւ ահաւասիկ պատահեցին ինձ առաւել աւուրք չարեաց:
|
30:26 30:26 When I looked for good, then evil came [unto me]: and when I waited for light, there came darkness: |
30:27 Որովայն իմ եռայ, եւ ոչ դադարեսցէ. ժամանեցին ինձ աւուրք աղքատութեան:
|
30:27 30:27 My bowels boiled, and rested not: the days of affliction prevented me: |
30:28 [300]Նեղեալ շրջեցայց առանց բերանակապի``. կացի ի մէջ եկեղեցւոյ աղաղակ բարձեալ:
|
30:28 30:28 I went mourning without the sun: I stood up, [and] I cried in the congregation: |
30:29 Եղբայր եղէ համբարուաց, եւ ընկեր ջայլեմանց:
|
30:29 30:29 I am a brother to dragons, and a companion to owls: |
30:30 Մորթ իմ սեւացաւ սաստկագոյն, եւ ոսկերք իմ ի տօթոյ:
|
30:30 30:30 My skin is black upon me, and my bones are burned with heat: |
30:31 Դարձաւ ի սուգ քնար իմ, [301]եւ սիրտ իմ`` եւ երգ իմ ի լալիւն:
|
30:31 30:31 My harp also is [turned] to mourning, and my organ into the voice of them that weep: |