Գրք. 4Kings, Գլ. 3   [(1895)] Գրք. 4Kings., Գլ. 3   [KJV]

3:1
Եւ Յովրամ որդի Աքաաբու թագաւորեաց ի վերայ Իսրայելի ի Սամարիա, յամի ութեւտասներորդի Յովսափատայ արքայի Յուդայ. եւ թագաւորեաց ամս երկոտասան:
3:1
Now Jehoram the son of Ahab began to reign over Israel in Samaria the eighteenth year of Jehoshaphat king of Judah, and reigned twelve years:
3:2
Եւ արար չար առաջի Տեառն, բայց ոչ իբրեւ զհայր իւր, եւ ոչ իբրեւ զմայր իւր. եւ կործանեաց զարձանսն [28]իւր զոր արար հայր նորա:
3:2
And he wrought evil in the sight of the LORD; but not like his father, and like his mother: for he put away the image of Baal that his father had made:
3:3
Սակայն ի մեղս Յերոբովամայ որդւոյ Նաբատայ որ յանցոյցն զԻսրայէլ` յարեցաւ, եւ ոչ մեկնեցաւ ի նոցանէ:
3:3
Nevertheless he cleaved unto the sins of Jeroboam the son of Nebat, which made Israel to sin; he departed not therefrom:
3:4
Եւ Մովսա արքայ Մովաբայ էր [29]նեկաթ, եւ տայր արքային Իսրայելի [30]հարկս` հարեւր հազար [31]մաքեաց եւ հարեւր հազար խոյոց գեղմնաւորաց:
3:4
And Mesha king of Moab was a sheepmaster, and rendered unto the king of Israel an hundred thousand lambs, and an hundred thousand rams, with the wool:
3:5
Եւ եղեւ յետ մեռանելոյ Աքաաբու, նշկահեաց արքայն Մովաբու զարքայն Իսրայելի:
3:5
But it came to pass, when Ahab was dead, that the king of Moab rebelled against the king of Israel:
3:6
Եւ ել արքայ Յովրամ յաւուր յայնմիկ ի Սամարիայ, եւ հանդէս արար Իսրայելի:
3:6
And king Jehoram went out of Samaria the same time, and numbered all Israel:
3:7
եւ գնաց, եւ առաքեաց առ Յովսափատ արքայ Յուդայ եւ ասէ. Արքայ Մովաբու նշկահեաց զիս, եթէ երթայցե՞ս ընդ իս ի պատերազմ ի վերայ Մովաբու: Եւ ասէ. Ելից. զի որպէս դու` եւ ես, եւ որպէս զօրք քո` զօրք իմ, եւ որպէս երիվարք քո` երիվարք իմ:
3:7
And he went and sent to Jehoshaphat the king of Judah, saying, The king of Moab hath rebelled against me: wilt thou go with me against Moab to battle? And he said, I will go up: I [am] as thou [art], my people as thy people, [and] my horses as thy horses:
3:8
Եւ ասէ. Ընդ ո՞ր ճանապարհ ելից: Եւ ասէ. Ընդ ճանապարհ անապատին Եդովմայ:
3:8
And he said, Which way shall we go up? And he answered, The way through the wilderness of Edom:
3:9
Եւ գնաց արքայն Իսրայելի եւ արքայն Յուդայ, եւ արքայն Եդովմայ. եւ պատեցան զեւթն օր ի ճանապարհին, եւ ոչ գոյր ջուր ի բանակին, եւ ոչ անասնոցն որ ընդ նոսա:
3:9
So the king of Israel went, and the king of Judah, and the king of Edom: and they fetched a compass of seven days' journey: and there was no water for the host, and for the cattle that followed them:
3:10
Եւ ասէ արքայն Իսրայելի. Ո՛հ, [32]պաշարեաց Տէր զերիս թագաւորսս եկեալս` տալ զսոսա ի ձեռս Մովաբայ:
3:10
And the king of Israel said, Alas! that the LORD hath called these three kings together, to deliver them into the hand of Moab:
3:11
Եւ ասէ Յովսափատ. Ո՞չ գուցէ աստ մարգարէ Տեառն, եւ հարցցուք զՏէր նովաւ: Եւ պատասխանի ետ մի ոմն ի մանկտւոյն արքայի Իսրայելի եւ ասէ. Է աստ Եղիսէ որդի Սափատայ որ արկանէր ջուր ձեռաց Եղիայի:
3:11
But Jehoshaphat said, [Is there] not here a prophet of the LORD, that we may enquire of the LORD by him? And one of the king of Israel' s servants answered and said, Here [is] Elisha the son of Shaphat, which poured water on the hands of Elijah:
3:12
Եւ ասէ Յովսափատ. Գոյ բան Տեառն ընդ նմա: Եւ իջին առ նա արքայն Իսրայելի եւ Յովսափատ [33]արքայն Յուդայ`` եւ արքայն Եդովմայ:
3:12
And Jehoshaphat said, The word of the LORD is with him. So the king of Israel and Jehoshaphat and the king of Edom went down to him:
3:13
Եւ ասէ Եղիսէ ցարքայն Իսրայելի. Զի՞ կայ իմ եւ քո. երթ առ մարգարէս հօր քո եւ առ մարգարէս մօր քո: Եւ ասէ ցնա արքայն Իսրայելի. [34]Միթէ արդեւք կոչեա՞ց`` Տէր զերիս թագաւորսս եկեալս` տալ զսոսա ի ձեռս Մովաբու:
3:13
And Elisha said unto the king of Israel, What have I to do with thee? get thee to the prophets of thy father, and to the prophets of thy mother. And the king of Israel said unto him, Nay: for the LORD hath called these three kings together, to deliver them into the hand of Moab:
3:14
Եւ ասէ Եղիսէ. Կենդանի է Տէր զօրութեանց որոյ կացի առաջի նորա, եթէ չէր առեալ ակն Յովսափատայ արքայի Յուդայ, եթէ բնաւ հայէի իսկ ի քեզ եւ տեսանէի զքեզ:
3:14
And Elisha said, [As] the LORD of hosts liveth, before whom I stand, surely, were it not that I regard the presence of Jehoshaphat the king of Judah, I would not look toward thee, nor see thee:
3:15
Բայց արդ ած առ իս սաղմոսասաց: Եւ եղեւ իբրեւ նուագեաց սաղմոսասացն, եկն ի վերայ նորա ձեռն Տեառն:
3:15
But now bring me a minstrel. And it came to pass, when the minstrel played, that the hand of the LORD came upon him:
3:16
եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր. Արարէք զհեղեղատդ զայդ գուբս գուբս:
3:16
And he said, Thus saith the LORD, Make this valley full of ditches:
3:17
զի այսպէս ասէ Տէր. Ոչ տեսանիցէք հողմ, եւ ոչ տեսանիցէք անձրեւ. եւ հեղեղատդ լցցի ջրով, եւ արբջիք դուք եւ անասուն ձեր եւ գրաստ ձեր:
3:17
For thus saith the LORD, Ye shall not see wind, neither shall ye see rain; yet that valley shall be filled with water, that ye may drink, both ye, and your cattle, and your beasts:
3:18
Եւ թեթեւ է այդ յաչս Տեառն. եւ [35]մատնեցից զՄովաբ ի ձեռս ձեր:
3:18
And this is [but] a light thing in the sight of the LORD: he will deliver the Moabites also into your hand:
3:19
եւ հարջիք զամենայն քաղաք ամրացեալ եւ զամենայն քաղաք ընտիր, եւ զամենայն ծառ զազնիւ կոտորեսջիք, եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցջիք եւ զամենայն վիճակս բարիս անպիտանացուսջիք քարամբք:
3:19
And ye shall smite every fenced city, and every choice city, and shall fell every good tree, and stop all wells of water, and mar every good piece of land with stones:
3:20
Եւ եղեւ ընդ առաւօտն յորժամ զոհն ելանէր, եւ ահա ջուրք գային [36]յելիցն Եդովմայ, եւ լցաւ երկիրն ջրով:
3:20
And it came to pass in the morning, when the meat offering was offered, that, behold, there came water by the way of Edom, and the country was filled with water:
3:21
Եւ ամենայն Մովաբ լուաւ եթէ ելին թագաւորքն պատերազմել ընդ նոսա, եւ ելին յամենայն գօտիածուաց եւ ի վեր, եւ կացին առ սահմանաւն, եւ կանխեցին ընդ առաւօտն:
3:21
And when all the Moabites heard that the kings were come up to fight against them, they gathered all that were able to put on armour, and upward, and stood in the border:
3:22
Եւ ծագեաց արեւ ի վերայ ջրոցն, եւ ետես Մովաբ ի հանդիպոյն զջուրսն կարմիր իբրեւ զարիւն:
3:22
And they rose up early in the morning, and the sun shone upon the water, and the Moabites saw the water on the other side [as] red as blood:
3:23
եւ ասեն. [37]Արիւնն այն սրոյ է. կռուեցան ընդ միմեանս`` թագաւորքն, եւ հարին այր զընկեր իւր. եւ արդ` հա՛պա յաւար, Մո՛վաբ:
3:23
And they said, This [is] blood: the kings are surely slain, and they have smitten one another: now therefore, Moab, to the spoil:
3:24
Եւ մտին ի բանակն Իսրայելի. եւ յարեան Իսրայելացիքն եւ հարին զՄովաբ. եւ փախեան յերեսաց նոցա, եւ մտանելով մտանէին եւ հարկանէին զՄովաբ:
3:24
And when they came to the camp of Israel, the Israelites rose up and smote the Moabites, so that they fled before them: but they went forward smiting the Moabites, even in [their] country:
3:25
եւ զքաղաքսն կործանեցին, եւ յամենայն վիճակ բարի ընկեցին այր իւրաքանչիւր զքար իւր, եւ լցին զնա. եւ զամենայն աղբեւրս ջրոց խցին, եւ զամենայն փայտ զազնիւ հարին, [38]մինչեւ թողուլ զքարինս որմոցն քակտեալս``, եւ պատեցան պարսաւորք եւ հարին զնա:
3:25
And they beat down the cities, and on every good piece of land cast every man his stone, and filled it; and they stopped all the wells of water, and felled all the good trees: only in Kir- haraseth left they the stones thereof; howbeit the slingers went about [it], and smote it:
3:26
Եւ ետես արքայն Մովաբայ եթէ սաստկացաւ քան զնա պատերազմն, առ ընդ իւր եւթն հարեւր այր սուսերաձիգս, հատանել երթալ առ արքայն Եդովմայ, եւ ոչ կարացին:
3:26
And when the king of Moab saw that the battle was too sore for him, he took with him seven hundred men that drew swords, to break through [even] unto the king of Edom: but they could not:
3:27
Եւ առ զորդին իւր զանդրանիկ` [39]արքայն, զոր թագաւորեցոյց փոխանակ իւր``, եւ եհան զնա ողջակէզ ի վերայ պարսպին. եւ եղեւ [40]զիղջ մեծ ի վերայ Իսրայելի, եւ չուեցին ի նմանէ եւ դարձան յերկիր իւրեանց:
3:27
Then he took his eldest son that should have reigned in his stead, and offered him [for] a burnt offering upon the wall. And there was great indignation against Israel: and they departed from him, and returned to [their own] land: