Գրք. Acts, Գլ. 27   [(1895)] Գրք. Acts., Գլ. 27   [KJV]

27:1
Իբրեւ հրամայեցաւ մեզ նաւել յԻտալիա, տային զՊաւղոս եւ զայլս ոմանս կապեալս ցհարիւրապետ մի, որում անուն էր Յուլիոս, Սեբաստեան գնդին:
27:1
And when it was determined that we should sail into Italy, they delivered Paul and certain other prisoners unto [one] named Julius, a centurion of Augustus' band:
27:2
Եւ ելեալ ի նաւ մի Ադրամինտացի, որ երթալոց էր ի կողմանս Ասիացւոց, գնացաք. էր ընդ մեզ եւ Արիստարքոս Մակեդոն Թեսաղոնիկեցի:
27:2
And entering into a ship of Adramyttium, we launched, meaning to sail by the coasts of Asia; [one] Aristarchus, a Macedonian of Thessalonica, being with us:
27:3
Եւ ի վաղիւ անդր իջաք ի Սիդոն. եւ մարդասիրութիւն ցուցեալ Յուլեայ առ Պաւղոս, հրամայեաց առ բարեկամսն երթալ եւ դարման գտանել:
27:3
And the next [day] we touched at Sidon. And Julius courteously entreated Paul, and gave [him] liberty to go unto his friends to refresh himself:
27:4
Եւ անտի ելեալ խոնարհագոյն նաւեցաք ի Կիպրոս վասն հողմոյն ընդդէմ լինելոյ:
27:4
And when we had launched from thence, we sailed under Cyprus, because the winds were contrary:
27:5
Յայնժամ ընդ մէջ ծովուն Կիլիկեայ եւ Պամփիլեայ նաւեալ` իջաք ի Միւռա Լիկիացւոց:
27:5
And when we had sailed over the sea of Cilicia and Pamphylia, we came to Myra, [a city] of Lycia:
27:6
Եւ անդ գտեալ հարիւրապետին նաւ մի Աղեքսանդրացի որ երթայր յԻտալիա` եմոյծ զմեզ անդր:
27:6
And there the centurion found a ship of Alexandria sailing into Italy; and he put us therein:
27:7
Եւ ի բազում աւուրս ծանրանաւեալք` հազիւ հասաք առ Կնիդեաւ. եւ ի չթողացուցանել մեզ հողմոյն, նաւեցաք խոնարհագոյն ի Կրետէ առ Սաղմոնեաւ:
27:7
And when we had sailed slowly many days, and scarce were come over against Cnidus, the wind not suffering us, we sailed under Crete, over against Salmone:
27:8
Հազիւ անցեալ առ նովաւ` եկաք ի տեղի ինչ որ կոչէր Գեղեցիկ նաւահանգիստ, յոր հուպ էր քաղաքն Ղասեա:
27:8
And, hardly passing it, came unto a place which is called The fair havens; nigh whereunto was the city [of] Lasea:
27:9
Եւ իբրեւ բազում ժամանակք անցանէին, եւ սխալ եւս լինէր նաւելոյն. եւ վասն այն ինչ եւս պահոցն անցանելոյ, տայր խրատ Պաւղոս:
27:9
Now when much time was spent, and when sailing was now dangerous, because the fast was now already past, Paul admonished:
27:10
եւ ասէր ցնոսա. Արք, տեսանեմ զի թշնամանօք եւ բազում վնասու ոչ միայն բեռինդ եւ նաւիդ, այլ եւ անձանց մերոց լինելոց է նաւարկութիւնս:
27:10
And said unto them, Sirs, I perceive that this voyage will be with hurt and much damage, not only of the lading and ship, but also of our lives:
27:11
Իսկ հարիւրապետն նաւապետին եւ նաւավարին առաւել անսայր քան բանիցն Պաւղոսի:
27:11
Nevertheless the centurion believed the master and the owner of the ship, more than those things which were spoken by Paul:
27:12
Իբրեւ դժպատեհ իմն թուէր նաւահանգիստն առ ի ձմերել, բազումք խորհեցան գնալ անտի. թերեւս կարասցեն հասանել ի Փիւնիկէ` ձմերել ի նաւահանգստին Կրետացւոց որ հայէր ընդ հարաւակողմն եւ ընդ աշխարհն:
27:12
And because the haven was not commodious to winter in, the more part advised to depart thence also, if by any means they might attain to Phenice, [and there] to winter; [which is] an haven of Crete, and lieth toward the south west and north west:
27:13
Եւ ի շնչել հարաւոյն, համարեցան ուր դիմեալն էին` հասանել. եւ արկեալ` մօտ անցանէին առ Կրետեաւ:
27:13
And when the south wind blew softly, supposing that they had obtained [their] purpose, loosing [thence], they sailed close by Crete:
27:14
Եւ ոչ յետ բազում ժամուց անկաւ զնովաւ հողմ ուռուցիկ, որ կոչի Եւրակիկլովն:
27:14
But not long after there arose against it a tempestuous wind, called Euroclydon:
27:15
Ընդ յափշտակել նաւին եւ ի չհանդուրժել ընդդէմ հողմոյն, թոյլ տուեալ երթայաք եւ գայաք:
27:15
And when the ship was caught, and could not bear up into the wind, we let [her] drive:
27:16
Ի կղզի ինչ դիմեալ որ կոչէր Կղաւդա, հազիւ կարացաք ըմբռնել զմակոյկն:
27:16
And running under a certain island which is called Clauda, we had much work to come by the boat:
27:17
[107]զոր առեալ` յօգնականութիւն կապէին ընդ նաւն``. երկուցեալք թէ գուցէ ի յորձանուտն անկանիցին, իջուցեալ զառագաստն` այնպէս երթային եւ գային:
27:17
Which when they had taken up, they used helps, undergirding the ship; and, fearing lest they should fall into the quicksands, strake sail, and so were driven:
27:18
Եւ ի սաստկագոյն վշտանալոյն մերոյ ի վաղիւ անդր զկարասին ընկեցիկ առնէին:
27:18
And we being exceedingly tossed with a tempest, the next [day] they lightened the ship:
27:19
Եւ յերիր աւուր ընդ [108]իւրեանց ձեռն զգործին նաւին [109]ընկեցին:
27:19
And the third [day] we cast out with our own hands the tackling of the ship:
27:20
Իբրեւ ոչ արեւ եւ ոչ աստեղք երեւէին ի բազում աւուրս, եւ ձմեռն ոչ սակաւ կայր ի վերայ, ապա բառնայր ամենայն յոյս փրկութեան մերոյ:
27:20
And when neither sun nor stars in many days appeared, and no small tempest lay on [us], all hope that we should be saved was then taken away:
27:21
Եւ զի բազում աւուրս նօթի էին, յայնժամ Պաւղոս կացեալ ի մէջ նոցա` ասէ. Պարտ էր ձեզ, ով արք, անսալ ինձ եւ ոչ ելանել ի Կրետեայ եւ շահել զվիշտս զայս եւ զվնաս:
27:21
But after long abstinence Paul stood forth in the midst of them, and said, Sirs, ye should have hearkened unto me, and not have loosed from Crete, and to have gained this harm and loss:
27:22
Եւ արդ խրատեմ զձեզ քաջալերել, զի վնաս անձին եւ ոչ միում ի ձէնջ լինիցի բաց ի նաւէդ:
27:22
And now I exhort you to be of good cheer: for there shall be no loss of [any man's] life among you, but of the ship:
27:23
Քանզի երեւեցաւ ինձ յայսմ գիշերի հրեշտակ Աստուծոյ որոյ եսն եմ եւ պաշտեմ զնա:
27:23
For there stood by me this night the angel of God, whose I am, and whom I serve:
27:24
եւ ասէ. Մի՛ երկնչիր, Պաւղէ, կայսեր եւս պարտ է քեզ յանդիման լինել. եւ ահա շնորհեալ է քեզ Աստուծոյ զամենեսեան որ են ընդ քեզ ի նաւիդ:
27:24
Saying, Fear not, Paul; thou must be brought before Caesar: and, lo, God hath given thee all them that sail with thee:
27:25
Վասն այսորիկ քաջալերեցարուք, արք, զի հաւատամ յԱստուած եթէ այսպէս լինի զոր օրինակ խօսեցաւ ընդ իս:
27:25
Wherefore, sirs, be of good cheer: for I believe God, that it shall be even as it was told me:
27:26
Բայց ի կղզի ինչ հասանէ մեզ անկանել:
27:26
Howbeit we must be cast upon a certain island:
27:27
Իբրեւ չորեքտասաներորդ գիշեր լինէր, մինչդեռ ծփէաք ի Հանդրին անդունդս, ի մէջ գիշերին կարծէին նաւավարքն եթէ հասեալ իցեն յաշխարհ ուրեք:
27:27
But when the fourteenth night was come, as we were driven up and down in Adria, about midnight the shipmen deemed that they drew near to some country:
27:28
Եւ ընկեցեալ զգունդսն` գտին գիրկս քսան, եւ սակաւ ինչ դադարեալ` դարձեալ ընկեցին եւ գտին գիրկս հինգետասան:
27:28
And sounded, and found [it] twenty fathoms: and when they had gone a little further, they sounded again, and found [it] fifteen fathoms:
27:29
Զահի հարեալ թէ գուցէ ի խիստ ինչ տեղիս անկանիցին, յետուստ կողմանէ ընկեցին խարիսխս չորս, ըղձանային այգուն լինելոյ:
27:29
Then fearing lest we should have fallen upon rocks, they cast four anchors out of the stern, and wished for the day:
27:30
Բայց նաւավարքն խնդրէին փախչել ի նաւէ անտի, եւ իջուցեալ զկուրն ի ծով անդր` պատճառանօք որպէս թէ յառաջոյ կողմանէ խարիսխս ձգելոց իցեն:
27:30
And as the shipmen were about to flee out of the ship, when they had let down the boat into the sea, under colour as though they would have cast anchors out of the foreship:
27:31
Ասէ Պաւղոս ցհարիւրապետն եւ ցզօրականսն. Եթէ ոչ դոքա մնան ի նաւիս, դուք ապրել ոչ կարէք:
27:31
Paul said to the centurion and to the soldiers, Except these abide in the ship, ye cannot be saved:
27:32
Յայնժամ զօրականքն հատին զլարս կրին եւ ի բաց ընկեցին:
27:32
Then the soldiers cut off the ropes of the boat, and let her fall off:
27:33
Եւ մինչդեռ այգն կամէր լինել, աղաչէր Պաւղոս զամենեսեան առնուլ կերակուր, ասէ. Այս չորեքտասաներորդ օր է որում ակն ունիք նօթիս կատարել, եւ չէ ինչ ճաշակեալ:
27:33
And while the day was coming on, Paul besought [them] all to take meat, saying, This day is the fourteenth day that ye have tarried and continued fasting, having taken nothing:
27:34
Վասն որոյ աղաչեմ զձեզ ճաշակել կերակուր, զի այն իսկ վասն ձերոյ փրկութեան է. զի ոչ ուրուք ի ձէնջ մազ մի ի գլխոյ կորիցէ:
27:34
Wherefore I pray you to take [some] meat: for this is for your health: for there shall not an hair fall from the head of any of you:
27:35
Եւ իբրեւ ասաց զայս, առեալ հաց` գոհացաւ զԱստուծոյ առաջի ամենեցուն, եբեկ եւ սկսաւ ուտել:
27:35
And when he had thus spoken, he took bread, and gave thanks to God in presence of them all: and when he had broken [it], he began to eat:
27:36
Եւ քաջալերեցան ամենեքին, եւ նոքա առին կերակուր:
27:36
Then were they all of good cheer, and they also took [some] meat:
27:37
Եւ էաք ամենայն հոգիք ի նաւին երկերիւր եւթանասուն եւ վեց:
27:37
And we were in all in the ship two hundred threescore and sixteen souls:
27:38
Իբրեւ յագեցան կերակրովն, թեթեւացուցին զնաւն` թափեալ զցորեանն ի ծով:
27:38
And when they had eaten enough, they lightened the ship, and cast out the wheat into the sea:
27:39
Եւ իբրեւ այգ եղեւ, զերկիրն ոչ ճանաչէին, բայց զգոգ մի նշմարէին թէ ափն ծովուն իցէ. յոր խորհէին, թէ հնար ինչ իցէ, զերծուցանել զնաւն:
27:39
And when it was day, they knew not the land: but they discovered a certain creek with a shore, into the which they were minded, if it were possible, to thrust in the ship:
27:40
Եւ զխարիսխն հատեալ` ընկեցին ի ծովն, թողացուցին զխառնելիս թեւոցն, եւ [110]ի բաց առին`` զառագաստն. եւ ետուն հողմոյն յափն կոյս ծովուն:
27:40
And when they had taken up the anchors, they committed [themselves] unto the sea, and loosed the rudder bands, and hoised up the mainsail to the wind, and made toward shore:
27:41
Անկեալ ի տեղի մի երկծով` թիւրեցին զնաւն. եւ առաջին կողմն նաւին խրեալ անշարժ մնայր, եւ յետին կողմն քակէր [111]ի բռնութենէն:
27:41
And falling into a place where two seas met, they ran the ship aground; and the forepart stuck fast, and remained unmoveable, but the hinder part was broken with the violence of the waves:
27:42
Եւ զօրականացն խորհուրդ արարեալ զի զկապեալսն սպանցեն, եւ զի մի՛ ոք լուղիցի եւ փախիցէ:
27:42
And the soldiers' counsel was to kill the prisoners, lest any of them should swim out, and escape:
27:43
Եւ հարիւրապետն քանզի կամեցաւ ապրեցուցանել զՊաւղոս` արգել զնոսա ի խորհրդոյն. հրամայեաց զի որ կարողն իցեն լուղել` անկանիցին նախ եւ ի ցամաքն ելանիցեն:
27:43
But the centurion, willing to save Paul, kept them from [their] purpose; and commanded that they which could swim should cast [themselves] first [into the sea], and get to land:
27:44
եւ զայլսն` զո՛րս ի տախտակս, եւ զո՛րս յայլ ինչ կահ ի նաւէ անտի. եւ այսպէս եղեւ ամենեցուն փրծանել յերկիր:
27:44
And the rest, some on boards, and some on [broken pieces] of the ship. And so it came to pass, that they escaped all safe to land: