Գրք. Is, Գլ. 49   [(1895)] Գրք. Is., Գլ. 49   [KJV]


49:1
Լուարուք ինձ, կղզիք, եւ ունկն դիք [755]հեթանոսք. յետ բազում ժամանակաց հաստատեսցի այդ, ասէ Տէր: Յարգանդէ`` կոչեաց զիս, եւ յորովայնէ մօր իմոյ կարդաց զանուն իմ:

49:1
Listen, O isles, unto me; and hearken, ye people, from far; The LORD hath called me from the womb; from the bowels of my mother hath he made mention of my name:

49:2
եդ զբերան իմ իբրեւ զսուսեր սուր. եւ ընդ հովանեաւ ձեռին իւրոյ թաքոյց զիս. եւ եդ զիս իբրեւ զնետ մի ընտիր, եւ ի կապարճս իւր թաքոյց զիս:

49:2
And he hath made my mouth like a sharp sword; in the shadow of his hand hath he hid me, and made me a polished shaft; in his quiver hath he hid me:

49:3
եւ ասէ ցիս. Ծառայ իմ ես դու, Իսրայէլ, եւ ի քեզ փառաւորեցայց:

49:3
And said unto me, Thou [art] my servant, O Israel, in whom I will be glorified:

49:4
Եւ ասեմ. Զուր ուրեմն վաստակէի տարապարտուց, յոչինչ ետու զզօրութիւն իմ. վասն այսորիկ իրաւունք իմ ի Տեառնէ, եւ վաստակ իմ առաջի Աստուծոյ իմոյ:

49:4
Then I said, I have laboured in vain, I have spent my strength for nought, and in vain: [yet] surely my judgment [is] with the LORD, and my work with my God:

49:5
Եւ արդ այսպէս ասէ Տէր որ ստեղծ զիս յորովայնէ ծառայ իւր, [756]ժողովել զՅակոբ եւ զԻսրայէլ առ ինքն. եւ ժողովեցայց եւ`` փառաւորեցայց առաջի Տեառն, եւ Աստուած իմ է ինձ զօրութիւն:

49:5
And now, saith the LORD that formed me from the womb [to be] his servant, to bring Jacob again to him, Though Israel be not gathered, yet shall I be glorious in the eyes of the LORD, and my God shall be my strength:

49:6
Եւ ասէ ցիս. [757]Մեծ է քեզ այդ, կոչել զքեզ ծառայ իմ``, հաստատել զազգսն Յակոբայ, եւ զցրուեալսն Իսրայելի դարձուցանել. [758]ահաւասիկ եդի զքեզ յուխտ ազգի եւ`` ի լոյս հեթանոսաց, լինել փրկութիւն[759] մինչեւ ի ծագս երկրի:

49:6
And he said, It is a light thing that thou shouldest be my servant to raise up the tribes of Jacob, and to restore the preserved of Israel: I will also give thee for a light to the Gentiles, that thou mayest be my salvation unto the end of the earth:

49:7
Այսպէս ասէ Տէր [760]որ փրկեացն զքեզ Աստուած Իսրայելի. Սրբեցէք զայն որ խոտէն զանձն իւր, զաղարտեալն յազգաց ի ծառայիցն`` իշխանաց. թագաւորք տեսցեն զնա եւ յոտն կացցեն. իշխանք` եւ երկիր պագցեն նմա վասն Տեառն. զի հաւատարիմ է Սուրբն Իսրայելի` եւ որ ընտրեաց զքեզ:

49:7
Thus saith the LORD, the Redeemer of Israel, [and] his Holy One, to him whom man despiseth, to him whom the nation abhorreth, to a servant of rulers, Kings shall see and arise, princes also shall worship, because of the LORD that is faithful, [and] the Holy One of Israel, and he shall choose thee:

49:8
Այսպէս ասէ Տէր [761]ցԻսրայէլ. Ի ժամանակի ընդունելութեան լուայ քեզ, եւ յաւուր փրկութեան օգնեցի քեզ. եւ [762]ստեղծի զքեզ, եւ ետու զքեզ յուխտ հեթանոսաց`` հաստատել զերկիր, եւ ժառանգեցուցանել զժառանգութիւնս աւերակս:

49:8
Thus saith the LORD, In an acceptable time have I heard thee, and in a day of salvation have I helped thee: and I will preserve thee, and give thee for a covenant of the people, to establish the earth, to cause to inherit the desolate heritages:

49:9
ասել կապելոց թէ` Ելէք, եւ որ ի խաւարին իցեն թէ` Յայտնեցարուք: Յամենայն ճանապարհս արածեսցին, եւ յամենայն շաւիղս ճարակք նոցա:

49:9
That thou mayest say to the prisoners, Go forth; to them that [are] in darkness, Shew yourselves. They shall feed in the ways, and their pastures [shall be] in all high places:

49:10
Ոչ քաղցիցեն եւ ոչ ծարաւեսցեն, եւ ոչ խորշակահար լիցին յարեւու. այլ որ ողորմելոցն է [763]մխիթարեսցէ զնոսա, եւ ընդ աղբերակունս ածցէ զնոսա:

49:10
They shall not hunger nor thirst; neither shall the heat nor sun smite them: for he that hath mercy on them shall lead them, even by the springs of water shall he guide them:

49:11
Եւ եդից զամենայն լերինս ի ճանապարհ, եւ [764]զամենայն շաւիղս յարօտս նոցին:

49:11
And I will make all my mountains a way, and my highways shall be exalted:

49:12
Ահաւասիկ ոմանք եկեսցեն ի հեռաստանէ, ոմանք ի հիւսիսոյ եւ ի ծովէ, եւ ոմանք յերկրէ [765]Պարսից:

49:12
Behold, these shall come from far: and, lo, these from the north and from the west; and these from the land of Sinim:

49:13
Ուրախ լերուք, երկինք, եւ ցնծասցէ երկիր, գոչեսցեն լերինք զցնծութիւն [766]եւ բլուրք զարդարութիւն``. զի ողորմեցաւ [767]Աստուած ժողովրդեան իւրում, եւ զխոնարհս ժողովրդեան իւրոյ մխիթարեաց:

49:13
Sing, O heavens; and be joyful, O earth; and break forth into singing, O mountains: for the LORD hath comforted his people, and will have mercy upon his afflicted:

49:14
Բայց Սիոն ասաց. Եթող զիս [768]Տէր եւ մոռացաւ զիս [769]Աստուած:

49:14
But Zion said, The LORD hath forsaken me, and my Lord hath forgotten me:

49:15
Միթէ մոռանայցէ՞ կին [770]զմանուկ իւր, կամ թէ ո՞չ գթասցի ի ծնունդս որովայնի իւրոյ. եւ եթէ մոռանայցէ զայն կին` սակայն ես ոչ մոռացայց զքեզ, ասէ Տէր:

49:15
Can a woman forget her sucking child, that she should not have compassion on the son of her womb? yea, they may forget, yet will I not forget thee:

49:16
Ահաւասիկ ի վերայ ձեռաց իմոց նկարեցի [771]զպարիսպ քո, եւ առաջի իմ ես դու յամենայն ժամ:

49:16
Behold, I have graven thee upon the palms of [my] hands; thy walls [are] continually before me:

49:17
եւ արագ շինեսջիր յայնցանէ`` որ քակեցին զքեզ, եւ որ աւերեցինն զքեզ` ի քէն ի բաց մերժեսցին:

49:17
Thy children shall make haste; thy destroyers and they that made thee waste shall go forth of thee:

49:18
Ամբարձ շուրջ զքեւ զաչս քո, եւ [772]տես զամենեսին, զի ահաւադիկ`` ժողովեցան եւ եկին առ քեզ. Կենդանի եմ ես` ասէ Տէր, զի զամենեսին զնոսա իբրեւ զպատմուճան զգեցցիս, եւ արկցես զնոսա զքեւ իբրեւ զզարդ հարսին:

49:18
Lift up thine eyes round about, and behold: all these gather themselves together, [and] come to thee. [As] I live, saith the LORD, thou shalt surely clothe thee with them all, as with an ornament, and bind them [on thee], as a bride:

49:19
Զի [773]աւերակքն եւ ապականեալքն եւ կործանեալքն քո` արդ նեղեսցին ի բնակչացն իւրեանց``, եւ հեռասցին ի քէն որ կլանէինն զքեզ:

49:19
For thy waste and thy desolate places, and the land of thy destruction, shall even now be too narrow by reason of the inhabitants, and they that swallowed thee up shall be far away:

49:20
Զի ասասցեն յականջս քո [774]որդիքն քո զորս կորուսեր``. Նեղ է մեզ տեղիս, ընդարձակեա մեզ զի բնակեսցուք:

49:20
The children which thou shalt have, after thou hast lost the other, shall say again in thine ears, The place [is] too strait for me: give place to me that I may dwell:

49:21
Եւ ասասցես ի սրտի քում. Ո՞ ծնաւ ինձ զսոսա. զի ես անզաւակ եւ [775]այրի էի, պանդուխտ եւ արգելական. եւ զսոսա ինձ ո՞ սնոյց, զի ես միայն մնացեալ էի, եւ սոքա ո՞ւր էին:

49:21
Then shalt thou say in thine heart, Who hath begotten me these, seeing I have lost my children, and am desolate, a captive, and removing to and fro? and who hath brought up these? Behold, I was left alone; these, where [had] they:

49:22
Այսպէս ասէ Տէր [776]Տէր. Ահաւադիկ ամբարձից զձեռս իմ ի վերայ ազգաց, եւ [777]ի կղզիս կանգնեցից զնշան իմ. եւ ածցեն զորդիս քո ի ծոցս իւրեանց, եւ զդստերս քո ի վերայ ուսոց իւրեանց բարձեալ բերիցեն:

49:22
Thus saith the Lord GOD, Behold, I will lift up mine hand to the Gentiles, and set up my standard to the people: and they shall bring thy sons in [their] arms, and thy daughters shall be carried upon [their] shoulders:

49:23
Եւ եղիցին թագաւորք դայեակք քո, եւ կանայք նոցա մանկակալք քո. ի վերայ երեսաց երկրի երկիր պագանիցեն քեզ, եւ զհող ոտից քոց լիզեսցեն. եւ ծանիցես թէ ես եմ Տէր. եւ ոչ ամաչեսցեն ոյք սպասեն ինձ:

49:23
And kings shall be thy nursing fathers, and their queens thy nursing mothers: they shall bow down to thee with [their] face toward the earth, and lick up the dust of thy feet; and thou shalt know that I [am] the LORD: for they shall not be ashamed that wait for me:

49:24
Միթէ հանիցէ՞ ոք զկողոպտած սկայի, կամ [778]վարիցէ՞ ոք տարապարտուց գերի` եւ ապրիցի՞:

49:24
Shall the prey be taken from the mighty, or the lawful captive delivered:

49:25
Այսպէս ասէ Տէր. Եթէ ոք վարիցէ զսկայ գերի, առցէ զաւար նորա. եւ քաջ ապրէ` որ առնուցու զաւար սկայի: Այլ ես զդատաստան իմ դատեցայց, եւ զորդիս իմ փրկեցից:

49:25
But thus saith the LORD, Even the captives of the mighty shall be taken away, and the prey of the terrible shall be delivered: for I will contend with him that contendeth with thee, and I will save thy children:

49:26
Եւ կերիցեն նեղիչք քո`` զմարմինս իւրեանց. եւ արբցեն իբրեւ զգինի նոր զարիւնս իւրեանց` եւ արբեսցին. եւ ծանիցէ ամենայն մարմին եթէ ես եմ Տէր որ փրկեցի զքեզ, եւ [779]օգնեցի քեզ եւ զօրացուցի զՅակոբ:

49:26
And I will feed them that oppress thee with their own flesh; and they shall be drunken with their own blood, as with sweet wine: and all flesh shall know that I the LORD [am] thy Saviour and thy Redeemer, the mighty One of Jacob: