Lk: 5

Գրք. Lk, Գլ. 5 [(1895)]

Գրք. Lk., Գլ. 5 [KJV]


5:1 Եւ եղեւ ի խռնել զնովաւ ժողովրդեանն եւ լսել զբանն Աստուծոյ, եւ ինքն կայր առ ծովակին Գեննեսարեթայ:	5:1 And it came to pass, that, as the people pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Gennesaret:

5:2 Եւ ետես երկուս նաւս զի կային առ ծովակին, եւ ձկնորսքն ելեալ ի նոցանէ` լուանային զգործիսն:	5:2 And saw two ships standing by the lake: but the fishermen were gone out of them, and were washing [their] nets:

5:3 Ել նա ի մի նաւուցն որ էր Սիմովնի, եւ աղաչեաց զնա սակաւիկ մի տանել ի ներքս ի ցամաքէն. նստաւ եւ ուսուցանէր ի նաւէ անտի զժողովուրդսն:	5:3 And he entered into one of the ships, which was Simon' s, and prayed him that he would thrust out a little from the land. And he sat down, and taught the people out of the ship:

5:4 Եւ իբրեւ լռեաց ի խօսիցն, ասէ ցՍիմովն. Խաղացո ի խորն, եւ արկէք զգործիս ձեր յորս:	5:4 Now when he had left speaking, he said unto Simon, Launch out into the deep, and let down your nets for a draught:

5:5 Պատասխանի ետ Սիմովն եւ ասէ ցնա. Վարդապետ, զամենայն գիշերս աշխատ եղեաք, եւ ոչինչ կալաք. բայց վասն քո բանիդ արկցուք զգործիսս:	5:5 And Simon answering said unto him, Master, we have toiled all the night, and have taken nothing: nevertheless at thy word I will let down the net:

5:6 Զայս իբրեւ արարին, փակեցին ի ներքս բազմութիւն ձկանց յոյժ, մինչեւ պարպատէին ուռկանք նոցա:	5:6 And when they had this done, they inclosed a great multitude of fishes: and their net brake:

5:7 Եւ ակնարկէին որսակցացն ի մեւս նաւն` գալ օգնել նոցա. եւ եկին, եւ լցան երկոքին նաւքն մինչեւ մերձ յընկղմել նոցա:	5:7 And they beckoned unto [their] partners, which were in the other ship, that they should come and help them. And they came, and filled both the ships, so that they began to sink:

5:8 Իբրեւ ետես Սիմովն Պետրոս, անկաւ առ ծունկսն Յիսուսի եւ ասէ. Ի բաց գնա յինէն, Տէր, զի այր մեղաւոր եմ ես:	5:8 When Simon Peter saw [it], he fell down at Jesus' knees, saying, Depart from me; for I am a sinful man, O Lord:

5:9 Քանզի ահ պատեաց զնա եւ զամենեսեան որ ընդ նմայն էին` վասն որսոյ ձկանցն զոր ըմբռնեցին:	5:9 For he was astonished, and all that were with him, at the draught of the fishes which they had taken:

5:10 նոյնպէս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զորդիսն Զեբեդեայ, որ էին որսակիցք Սիմովնի. եւ ասէ ցՍիմովն Յիսուս. Մի՛ երկնչիր, յայսմ հետէ զմարդիկ որսայցես ի կեանս:	5:10 And so [was] also James, and John, the sons of Zebedee, which were partners with Simon. And Jesus said unto Simon, Fear not; from henceforth thou shalt catch men:

5:11 Եւ հանեալ զնաւն ի ցամաք` թողին զամենայն եւ գնացին զհետ նորա:	5:11 And when they had brought their ships to land, they forsook all, and followed him:

5:12 Եւ եղեւ ի հասանելն նորա ի մի ի քաղաքացն, ահա այր մի լի բորոտութեամբ իբրեւ ետես զՅիսուս, անկեալ ի վերայ երեսաց աղաչեաց զնա եւ ասէ. Տէր, եթէ կամիս, կարող ես զիս սրբել:	5:12 And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus fell on [his] face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean:

5:13 Ձգեաց զձեռն իւր, հասոյց ի նա եւ ասէ. Կամիմ, սրբեաց: Եւ վաղվաղակի գնաց ի նմանէ բորոտութիւնն:	5:13 And he put forth [his] hand, and touched him, saying, I will: be thou clean. And immediately the leprosy departed from him:

5:14 Եւ նա պատուիրեաց նմա մի՛ ումեք ասել, այլ թէ` Երթ ցոյց զանձն քո քահանային, եւ մատո պատարագ վասն սրբութեան քո, որպէս եւ հրամայեաց Մովսէս ի վկայութիւն նոցա:	5:14 And he charged him to tell no man: but go, and shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony unto them:

5:15 Եւ յորդէր առաւել բանն զնմանէ. եւ ժողովէին ժողովուրդք բազումք լսել եւ բժշկել ի հիւանդութենէ իւրեանց:	5:15 But so much the more went there a fame abroad of him: and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities:

5:16 Եւ նա խոյս տայր յանապատ տեղիս եւ կայր յաղօթս:	5:16 And he withdrew himself into the wilderness, and prayed:

5:17 Եւ եղեւ ի միում աւուրց եւ ինքն ուսուցանէր, եւ փարիսեցիքն եւ օրինացն վարդապետք նստէին, որ ժողովեալ էին յամենայն քաղաքաց Գալիլեացւոց եւ Հրէաստանի եւ Երուսաղեմի. եւ զօրութիւն Տեառն էր ի բժշկել զնոսա:	5:17 And it came to pass on a certain day, as he was teaching, that there were Pharisees and doctors of the law sitting by, which were come out of every town of Galilee, and Judaea, and Jerusalem: and the power of the Lord was [present] to heal them:

5:18 Եւ ահա արք բերէին մահճօք զայր մի որ էր անդամալոյծ, եւ խնդրէին զնա մուծանել ի ներքս եւ դնել առաջի նորա:	5:18 And, behold, men brought in a bed a man which was taken with a palsy: and they sought [means] to bring him in, and to lay [him] before him:

5:19 Եւ իբրեւ ոչ գտանէին թէ ընդ որ մուծանիցեն զնա ի ներքս վասն ամբոխին, ելին ի տանիս եւ ի ցուոցն կախեցին զնա, եւ իջուցին մահճօքն հանդերձ ի մէջ առաջի Յիսուսի:	5:19 And when they could not find by what [way] they might bring him in because of the multitude, they went upon the housetop, and let him down through the tiling with [his] couch into the midst before Jesus:

5:20 Եւ տեսեալ զհաւատսն նոցա` ասէ ցնա. Այր դու, թողեալ լիցին քեզ մեղք քո:	5:20 And when he saw their faith, he said unto him, Man, thy sins are forgiven thee:

5:21 Սկսան խորհել դպիրքն եւ փարիսեցիք, եւ ասեն. Ո՞ է սա որ խօսի զհայհոյութիւնս, ո՞վ կարէ թողուլ զմեղս բայց միայն Աստուած:	5:21 And the scribes and the Pharisees began to reason, saying, Who is this which speaketh blasphemies? Who can forgive sins, but God alone:

5:22 Իբրեւ գիտաց Յիսուս զխորհուրդսն նոցա, պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Զի՞ խորհիք ի սիրտս ձեր:	5:22 But when Jesus perceived their thoughts, he answering said unto them, What reason ye in your hearts:

5:23 Զի՞նչ դիւրագոյն է, ասել. Թողեալ լիցին քեզ մե՞ղք քո, եթէ ասել. Արի եւ գնա:	5:23 Whether is easier, to say, Thy sins be forgiven thee; or to say, Rise up and walk:

5:24 Այլ զի գիտասջիք եթէ իշխանութիւն ունի Որդի մարդոյ յերկրի թողուլ զմեղս, (ասէ ցանդամալոյծն.) Քեզ ասեմ. Արի, առ զմահիճս քո եւ երթ ի տուն քո:	5:24 But that ye may know that the Son of man hath power upon earth to forgive sins, ( he said unto the sick of the palsy,) I say unto thee, Arise, and take up thy couch, and go into thine house:

5:25 Եւ առժամայն յարուցեալ առաջի ամենեցուն, առ զիւրեւ յորոյ վերայ անկեալն դնէր, գնաց ի տուն իւր, եւ փառաւոր առնէր զԱստուած:	5:25 And immediately he rose up before them, and took up that whereon he lay, and departed to his own house, glorifying God:

5:26 Զարմանք կալան զամենեսին, եւ փառաւոր առնէին զԱստուած. լի եղեն ահիւ, եւ ասեն եթէ` Տեսաք այսօր նոր նշան:	5:26 And they were all amazed, and they glorified God, and were filled with fear, saying, We have seen strange things to day:

5:27 Եւ յետ այնորիկ ել անտի եւ ետես մաքսաւոր մի որում անուն էր Ղեւի, զի նստէր ի մաքսաւորութեան. եւ ասէ ցնա. Եկ զկնի իմ:	5:27 And after these things he went forth, and saw a publican, named Levi, sitting at the receipt of custom: and he said unto him, Follow me:

5:28 Եւ թողեալ զամենայն` յարեաւ գնաց զկնի նորա:	5:28 And he left all, rose up, and followed him:

5:29 Եւ արար ընդունելութիւն մեծ նմա Ղեւի ի տան իւրում. եւ էր ժողովուրդ բազում մաքսաւորաց եւ այլոց որ էին բազմեալ ընդ նոսա:	5:29 And Levi made him a great feast in his own house: and there was a great company of publicans and of others that sat down with them:

5:30 Եւ տրտնջէին փարիսեցիքն եւ դպիրքն նոցա ^[22]զնմանէ առ աշակերտսն նորա եւ ասէին. Ընդէ՞ր ընդ մաքսաւորս եւ ընդ մեղաւորս ուտէք եւ ըմպէք:	5:30 But their scribes and Pharisees murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with publicans and sinners:

5:31 Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ոչինչ են պիտոյ բժիշկք ողջոց, այլ` հիւանդաց:	5:31 And Jesus answering said unto them, They that are whole need not a physician; but they that are sick:

5:32 ոչ եկի կոչել զարդարս, այլ` զմեղաւորս յապաշխարութիւն:	5:32 I came not to call the righteous, but sinners to repentance:

5:33 Եւ նոքա ասեն ցնա. Ընդէ՞ր աշակերտքն Յովհաննու պահեն ստէպ եւ խնդրուածս առնեն, նոյնպէս եւ փարիսեցւոցն, եւ քոյքդ ուտեն եւ ըմպեն:	5:33 And they said unto him, Why do the disciples of John fast often, and make prayers, and likewise [the disciples] of the Pharisees; but thine eat and drink:

5:34 Եւ նա ասէ ցնոսա. Միթէ կարո՞ղ էք մանկանց առագաստի, մինչ փեսայն ընդ նոսա իցէ, հրաման տալ պահել:	5:34 And he said unto them, Can ye make the children of the bridechamber fast, while the bridegroom is with them:

5:35 Եկեսցեն աւուրք յորժամ բարձցի ի նոցանէ փեսայն, ապա պահեսցեն յաւուրսն յայնոսիկ:	5:35 But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then shall they fast in those days:

5:36 Ասաց եւ առակ մի առ նոսա թէ` Ոչ ոք արկանէ ի նոր հանդերձէ ի վերայ հնացեալ ձորձոյ. ապա թէ ոչ` եւ զնորն պատառէ, եւ ընդ հնոյն չ միաբանի կապերտն որ ի նորոյն:	5:36 And he spake also a parable unto them; No man putteth a piece of a new garment upon an old; if otherwise, then both the new maketh a rent, and the piece that was [taken] out of the new agreeth not with the old:

5:37 Եւ ոչ ոք արկանէ գինի նոր ի տիկս հինս. ապա թէ ոչ` պայթուցանէ գինին նոր զտիկսն հինս, ինքն հեղու եւ տիկքն կորնչին:	5:37 And no man putteth new wine into old bottles; else the new wine will burst the bottles, and be spilled, and the bottles shall perish:

5:38 Այլ գինի նոր ի տիկս նորս արկանելի է, եւ երկոքին պահին:	5:38 But new wine must be put into new bottles; and both are preserved:

5:39 Եւ ոչ ոք ըմպէ զհինն ^[23]եւ կամիցի զնորն, քանզի ասէ թէ` Հինն քաղցրագոյն է:	5:39 No man also having drunk old [wine] straightway desireth new: for he saith, The old is better: