Գրք. Mk, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. Mk., Գլ. 5   [KJV]

5:1
Եւ եկն յայնկոյս ծովուն` յաշխարհն [14]Գերգեսացւոց:
5:1
And they came over unto the other side of the sea, into the country of the Gadarenes:
5:2
Եւ ընդ ելանելն նորա ի նաւէ անտի, պատահեաց նմա այր մի ի գերեզմանացն զոր ունէր այս պիղծ:
5:2
And when he was come out of the ship, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit:
5:3
որոյ եւ բնակութիւն իւր իսկ ի գերեզմանս էր. եւ ոչ շղթայիւք ոք եւս կարէր կապել զնա:
5:3
Who had [his] dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:
5:4
վասն բազում անգամ ոտնակապօք եւ շղթայիւք կապելոյ եւ խզելոյ ի նմանէ զշղթայսն, եւ զոտնակապսն խորտակելոյ. եւ ոչ ոք կարէր պարտել զնա:
5:4
Because that he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any [man] tame him:
5:5
քանզի հանապազ զցայգ եւ զցերեկ ի գերեզմանս եւ ի լերինս աղաղակէր, եւ կոծէր զանձն իւր քարամբք:
5:5
And always, night and day, he was in the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones:
5:6
Իբրեւ ետես զՅիսուս ի հեռաստանէ, ընթացաւ եւ երկիր եպագ նմա:
5:6
But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him:
5:7
Աղաղակեաց ի ձայն մեծ եւ ասէ. Զի՞ կայ իմ եւ քո, Յիսուս, Որդի Աստուծոյ Բարձրելոյ, երդմնեցուցանեմ զքեզ յԱստուած, մի՛ տանջեր զիս:
5:7
And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, [thou] Son of the most high God? I adjure thee by God, that thou torment me not:
5:8
Քանզի ասէր ցնա. Ել, այսդ պիղծ, ի մարդոյ այտի:
5:8
For he said unto him, Come out of the man, [thou] unclean spirit:
5:9
Եւ հարցանէր ցնա թէ` Զի՞նչ անուն է քո: Եւ ասէ ցնա. Լէգէովն անուն է իմ, քանզի բազումք եմք:
5:9
And he asked him, What [is] thy name? And he answered, saying, My name [is] Legion: for we are many:
5:10
Եւ աղաչէին զնա յոյժ, զի մի՛ առաքեսցէ զնոսա արտաքս քան զաշխարհն:
5:10
And he besought him much that he would not send them away out of the country:
5:11
Եւ անդ էր առ լերամբն երամակ մի խոզից արօտական մեծ:
5:11
Now there was there nigh unto the mountains a great herd of swine feeding:
5:12
Աղաչեցին զնա ամենայն դեւքն եւ ասեն. Առաքեա զմեզ ի խոզսն, զի մտցուք ի նոսա:
5:12
And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them:
5:13
Եւ հրամայեաց նոցա. եւ իբրեւ ելին այսքն պիղծք, մտին ի խոզսն, եւ դիմեաց երամակն ի դարէ անտի ի ծովն. էին իբրեւ երկու հազարք, եւ հեղձնուին ի ծովուն:
5:13
And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, ( they were about two thousand;) and were choked in the sea:
5:14
Եւ խոզարածքն փախեան եւ պատմեցին ի քաղաքին եւ յագարակս. եւ ելին տեսանել զինչ իցէ որ գործեցաւն:
5:14
And they that fed the swine fled, and told [it] in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done:
5:15
Գան առ Յիսուս, եւ տեսանեն զդիւահարն զի նստէր զգեցեալ եւ զգաստացեալ, որ ունէր զլեգէովնն, եւ զահի հարան:
5:15
And they come to Jesus, and see him that was possessed with the devil, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid:
5:16
Եւ պատմեցին նոցա որոց տեսեալն էր, թէ զի՛նչ եղեւ այսահարին եւ զի՛նչ վասն խոզիցն:
5:16
And they that saw [it] told them how it befell to him that was possessed with the devil, and [also] concerning the swine:
5:17
Եւ սկսան աղաչել զնա գնալ ի սահմանաց նոցա:
5:17
And they began to pray him to depart out of their coasts:
5:18
Եւ իբրեւ եմուտ նա ի նաւն, աղաչէր զնա դիւահարն զի ընդ նմա իցէ:
5:18
And when he was come into the ship, he that had been possessed with the devil prayed him that he might be with him:
5:19
Եւ Յիսուս ոչ ետ նմա թոյլ, այլ ասէ ցնա. Երթ ի տուն քո առ ընտանիս քո, եւ պատմեա նոցա որ ինչ միանգամ Տէր արար քեզ եւ ողորմեցաւ քեզ:
5:19
Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee:
5:20
Եւ չոգաւ եւ սկսաւ քարոզել ի Դեկապոլին զոր ինչ արար նմա Յիսուս, եւ ամենեքին զարմանային:
5:20
And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him: and all [men] did marvel:
5:21
Եւ իբրեւ անց Յիսուս [15]միւսանգամ յայն կողմն, ժողովեցաւ առ նա ժողովուրդ բազում, եւ էր առ ծովեզերբն:
5:21
And when Jesus was passed over again by ship unto the other side, much people gathered unto him: and he was nigh unto the sea:
5:22
Եւ ահա մի ի ժողովրդապետացն գայր, որում անուն էր Յայրոս, եւ իբրեւ ետես զնա անկաւ առ ոտս նորա:
5:22
And, behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet:
5:23
աղաչէր զնա յոյժ եւ ասէր թէ` Դուստր [16]նորա մերձ է ի մահ, զի եկեալ [17]դնիցէ նմա ձեռն, որպէս զի ապրեսցի եւ կեցցէ:
5:23
And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: [I pray thee], come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live:
5:24
Եւ գնաց ընդ նմա. երթայր եւ ժողովուրդ բազում զհետ նորա եւ նեղէին զնա:
5:24
And [Jesus] went with him; and much people followed him, and thronged him:
5:25
Եւ կին մի էր ի տեռատեսութեան արեան զերկոտասան ամ:
5:25
And a certain woman, which had an issue of blood twelve years:
5:26
եւ յոյժ վշտացեալ ի բազում բժշկաց, եւ ծախեալ զինչս իւր զամենայն եւ չէր ինչ օգտեալ, այլ եւս առաւել զայրացեալ:
5:26
And had suffered many things of many physicians, and had spent all that she had, and was nothing bettered, but rather grew worse:
5:27
Իբրեւ լուաւ զՅիսուսէ, եկն ի մէջ ամբոխին յետոյ եւ բուռն եհար զհանդերձէ նորա:
5:27
When she had heard of Jesus, came in the press behind, and touched his garment:
5:28
քանզի խորհէր ի մտի. Թէ միայն մերձեցայց ի հանդերձս նորա, փրկեցայց:
5:28
For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole:
5:29
Եւ վաղվաղակի ցամաքեցաւ աղբեւր արեան նորա. եւ գիտաց ի մարմին իւր թէ բժշկեցաւ ի տանջանացն:
5:29
And straightway the fountain of her blood was dried up; and she felt in [her] body that she was healed of that plague:
5:30
Եւ անդէն վաղվաղակի գիտաց Յիսուս յանձն իւր զզօրութիւնն որ ել ի նմանէ, դարձաւ յամբոխն եւ ասէ. Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ:
5:30
And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the press, and said, Who touched my clothes:
5:31
Եւ ասեն ցնա աշակերտքն. Տեսանես զի ամբոխդ նեղէ զքեզ, եւ ասես թէ` Ո՞վ մերձեցաւ ի հանդերձս իմ:
5:31
And his disciples said unto him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me:
5:32
Եւ շուրջ հայէր տեսանել թէ ո՛ զայն արար:
5:32
And he looked round about to see her that had done this thing:
5:33
Եւ կինն զարհուրեալ եւ դողացեալ [18]վասն որոյ գաղտն արար``, քանզի գիտէր զի՛նչ եղեւ նմա, եկն անկաւ առաջի նորա, եւ ասաց զամենայն իրսն ստուգութեամբ:
5:33
But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth:
5:34
Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն եւ եղիջիր ողջ ի տանջանաց քոց:
5:34
And he said unto her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be whole of thy plague:
5:35
Մինչդեռ նա զայն խօսէր, գան ոմանք ի տանէ ժողովրդապետին եւ ասեն թէ` Դուստրն քո մեռաւ, զի՞ եւս աշխատ առնես զվարդապետդ:
5:35
While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue' s [house certain] which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further:
5:36
Իսկ Յիսուս իբրեւ լուաւ զբանն ասացեալ, ասէ ցժողովրդապետն. Մի՛ երկնչիր, բայց միայն հաւատա:
5:36
As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe:
5:37
Եւ ոչ զոք եթող ընդ իւր երթալ, բայց միայն զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս զեղբայրն Յակովբայ:
5:37
And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James:
5:38
Գայ ի տուն ժողովրդապետին, եւ տեսանէ ամբոխ յոյժ եւ լալականս եւ աղաղակ յոյժ:
5:38
And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly:
5:39
Եւ մտեալ ի ներքս ասէ ցնոսա. Զի՞ խռովեալ էք եւ լայք, մանուկն ոչ է մեռեալ, այլ ննջէ:
5:39
And when he was come in, he saith unto them, Why make ye this ado, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth:
5:40
Եւ ծաղր առնէին զնա. եւ նորա հանեալ արտաքս զամենեսեան, առնու ընդ իւր զհայր մանկանն եւ զմայր եւ զնոսա որ ընդ նմայն էին, եւ մտանէ ուր դնէր մանուկն:
5:40
And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying:
5:41
Եւ կալեալ զձեռանէ մանկանն` ասէ ցնա. Տալիթա, կո՛ւմի: Որ թարգմանի. Աղջիկ դու, քեզ ասեմ, արի:
5:41
And he took the damsel by the hand, and said unto her, Talitha cumi; which is, being interpreted, Damsel, I say unto thee, arise:
5:42
Եւ վաղվաղակի յարեաւ աղջիկն եւ գնայր, քանզի էր ամաց իբրեւ երկոտասանից. եւ զարմացան մեծաւ զարմանալեօք:
5:42
And straightway the damsel arose, and walked; for she was [of the age] of twelve years. And they were astonished with a great astonishment:
5:43
Եւ պատուէր տայր նոցա յոյժ, զի մի՛ ոք գիտասցէ զայն. եւ ասաց տալ նմա ուտել:
5:43
And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat: