17:1 Զի մեծամե՛ծ են դատաստանք քո եւ դժուարապատումք. վասն այնորիկ անձինք անխրատք մոլորեցան[266]:
|
17:1 For great are thy judgments, and cannot be expressed: therefore unnurtured souls have erred:
|
17:2 Կարծեցին բռնադատել զազգն սուրբ` անօրէնք. կապեալք խաւարի, եւ կաշկանդեալք երկայն գիշերոյ. արգելեալք ընդ յարկօք փախստականք ՛ի յաւիտենական տեսչութենէն անկեալ դնէին[267]:
|
17:2 For when unrighteous men thought to oppress the holy nation; they being shut up in their houses, the prisoners of darkness, and fettered with the bonds of a long night, lay [there] exiled from the eternal providence:
|
17:3 Զի ղօղեալ համարէին ընդ գաղտնեօք մեղաց. ընդ անճաճանչ յիմարութեան առագաստաւ ցրուեցան, անհնարինս յիմարեալք եւ խուճապեալք եւ խռովեալք[268]:
|
17:3 For while they supposed to lie hid in their secret sins, they were scattered under a dark veil of forgetfulness, being horribly astonished, and troubled with [strange] apparitions:
|
17:4 Քանզի եւ ո՛չ` որ ունէր զնոսա մութն, աներկեւղս պահեաց. զի բոմբիւնք շուրջ զնոքօք պահեալ սրարբեցուցանէին, եւ ցնորք անժպիտք խոժոռադիմա՛ցն երեւէին[269]:
|
17:4 For neither might the corner that held them keep them from fear: but noises [as of waters] falling down sounded about them, and sad visions appeared unto them with heavy countenances:
|
17:5 Եւ հրոյ եւ ո՛չ մի ինչ բռնութիւն կարաց լուսաւորել. եւ ո՛չ խարուկածին բորբոքեալ բոցք հանդարտէին լրջացուցանել զտխուր գիշերն:
|
17:5 No power of the fire might give them light: neither could the bright flames of the stars endure to lighten that horrible night:
|
17:6 Բայց միայն երեւէր նոցա ինքնակաց խարոյկ լի՛ երկիւղիւ. զարհուրեալք յաներեւոյթ տեսլենէն այնորիկ, համարէին չար` եւ՛ս քան զոր տեսանէինն:
|
17:6 Only there appeared unto them a fire kindled of itself, very dreadful: for being much terrified, they thought the things which they saw to be worse than the sight they saw not:
|
17:7 ՛Ի դիւթական արուեստի խաբէութիւնս անկանէին, եւ ՛ի խորհուրդս ամբարհաւաճութեան. կշտամբութիւն թշնամանալից[270]:
|
17:7 As for the illusions of art magick, they were put down, and their vaunting in wisdom was reproved with disgrace:
|
17:8 Զի որք խոստանային զարհաւիրս եւ զխռովութիւնս հալածել յանձնէ ախտացելոց, նոքա զծաղրալից երկեւղն ախտանային[271]:
|
17:8 For they, that promised to drive away terrors and troubles from a sick soul, were sick themselves of fear, worthy to be laughed at:
|
17:9 Զի թէպէտ եւ ո՛չ ինչ նորանշան զարհուրեցուցանէր, ճճեաց անցիւ, եւ սողնոց շչմամբ խուճապեալք եւ գողացեալք սատակէին, եւ յանուրեք յանփախուստ օդն հայելոյ ուրանային[272]:
|
17:9 For though no terrible thing did fear them; yet being scared with beasts that passed by, and hissing of serpents:
|
17:10 Զի երկչոտին` առանձի՛ն իմն չարութիւն` ինքեա՛մբ վկայէ դատապարտեալ. մի՛շտ կանխէ զանհնարինս` նեղեալ ՛ի խղճէ մտաց:
|
17:10 They died for fear, denying that they saw the air, which could of no side be avoided:
|
17:11 Քանզի ո՛չ ինչ է երկեւղ` եթէ ո՛չ մատնութիւն մտացն օգնականութեան[273]:
|
17:11 For wickedness, condemned by her own witness, is very timorous, and being pressed with conscience, always forecasteth grievous things.
[12] For fear is nothing else but a betraying of the succours which reason offereth:
|
17:12 Մինչդեռ ՛ի նե՛րքս է, սակա՛ւ ինչ է ակնկալութիւն, եւ բազում համարի զանգիտութեանցն. որ ածէ՛ ՛ի վերայ զպատճառս տանջանացն:
|
17:13 And the expectation from within, being less, counteth the ignorance more than the cause which bringeth the torment:
|
17:13 Եւ նոքա զսաստիկ զանհնարին զգիշերն, եւ յանմատուցից մթից դժոխոցն հասելոց ՛ի վերայ` զնո՛յն քուն ննջեցին[274]:
|
17:14 But they sleeping the same sleep that night, which was indeed intolerable, and which came upon them out of the bottoms of inevitable hell:
|
17:14 Է՛ր զի նշանօք ցնորիցն պակչէին. եւ էր զի ոգւոցն մատնութեամբք լքանէին. զի յանկարծօրէն եւ յանկարծուստ մածանէր ահն ՛ի վերայ[275]:
|
17:15 Were partly vexed with monstrous apparitions, and partly fainted, their heart failing them: for a sudden fear, and not looked for, came upon them:
|
17:15 Ապա այն զի եւ արդ եւ էր` ա՛նդ յանգէր, եւ պահէր յաներկաթ բա՛նտն արգելեալ[276]:
|
17:16 So then whosoever there fell down was straitly kept, shut up in a prison without iron bars:
|
17:16 Եթէ հողագո՛րծ էր, եւ եթէ հովիւ, եւ եթէ անապատական աշխատութեանցն գործաւոր` ըմբռնեալ յանլոյծ տագնապ հասանէր[277]:
|
17:17 For whether he were husbandman, or shepherd, or a labourer in the field, he was overtaken, and endured that necessity, which could not be avoided: for they were all bound with one chain of darkness:
|
17:17 Քանզի միով խաւարային շղթայիւ ամենեքեան կապեցան. եթէ հո՛ղմ շնչէր, եւ եթէ թանձրախիտ ոստոց քաղցրաձայն հաւուց բարբառ հնչէր. եթէ յորդութիւն ջրոց հոսելոց բռնութեամբ[278]:
|
17:18 Whether it were a whistling wind, or a melodious noise of birds among the spreading branches, or a pleasing fall of water running violently:
|
17:18 եւ եթէ բոմբիւնք սպառնալեաց վիմաց հոլովելոց. եւ եթէ ընթա՛ցք աներեւոյթք անասնոց կայտռելոց. եւ եթէ բարբառ ահագին գազանաց գոչելոց, կամ անդրէն յանձն բեկելոյ` ՛ի քարանձաւա՛ց լերանց ձայնի՛ց արձագանգաց, լքո՛յց զնոսա զարհուրեցուցեալ[279]:
|
17:19 Or a terrible sound of stones cast down, or a running that could not be seen of skipping beasts, or a roaring voice of most savage wild beasts, or a rebounding echo from the hollow mountains; these things made them to swoon for fear:
|
17:19 Զի ամենայն աշխարհ պայծառացեալ լուսով լուսաւորէր, եւ անխափան գործով կայր պնդակազմ[280]:
|
17:20 For the whole world shined with clear light, and none were hindered in their labour:
|
17:20 Բայց միայն ՛ի վերայ նոցա՛ տարածանէր ծանր գիշեր, օրինակ խաւարին որ յաջորդելոց է զնոսա. ինքեանք ինքեանց իսկ ծանրագոյնք էին քան զխաւար[281]:
|
17:21 Over them only was spread an heavy night, an image of that darkness which should afterward receive them: but yet were they unto themselves more grievous than the darkness:
|