4:1 Իսկ արդ զի՞նչ ասիցեմք զգտանելն Աբրահամու նահապետին մերոյ ըստ մարմնոյ:
|
4:1 What shall we say then that Abraham our father, as pertaining to the flesh, hath found:
|
4:2 Զի եթէ Աբրահամու գործովք էր արդարացեալ, ունել ունէր պարծանս, այլ ոչ առ Աստուած:
|
4:2 For if Abraham were justified by works, he hath [whereof] to glory; but not before God:
|
4:3 Իսկ զի՞նչ ասիցէ գիր. Հաւատաց Աբրահամ յԱստուած եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն:
|
4:3 For what saith the scripture? Abraham believed God, and it was counted unto him for righteousness:
|
4:4 Բայց այնմ որ գործիցէն, ոչ համարին վարձքն ըստ շնորհաց` այլ ըստ պարտեաց:
|
4:4 Now to him that worketh is the reward not reckoned of grace, but of debt:
|
4:5 Իսկ այնմ որ ոչն գործիցէ, բայց հաւատայցէ յայն որ արդարացուցանէ զամպարիշտս, համարին հաւատք նորա յարդարութիւն:
|
4:5 But to him that worketh not, but believeth on him that justifieth the ungodly, his faith is counted for righteousness:
|
4:6 Որպէս եւ Դաւիթ ասէ զերանութիւն մարդոյ որում Աստուած համարի արդարութիւն առանց գործոց:
|
4:6 Even as David also describeth the blessedness of the man, unto whom God imputeth righteousness without works:
|
4:7 Երանի որոց թողան անօրէնութիւնք, եւ որոց ծածկեցան մեղք իւրեանց:
|
4:7 Blessed [are] they whose iniquities are forgiven, and whose sins are covered:
|
4:8 Երանեալ է այր որում ոչ համարեսցի Տէր զմեղս նորա:
|
4:8 Blessed [is] the man to whom the Lord will not impute sin:
|
4:9 Արդ երանութիւնս այս ի վերայ թլփատութեա՞ն է եթէ ի վերայ անթլփատութեան. քանզի ասեմք եթէ` Համարեցան Աբրահամու հաւատքն յարդարութիւն:
|
4:9 this blessedness then upon the circumcision [only], or upon the uncircumcision also? for we say that faith was reckoned to Abraham for righteousness:
|
4:10 Արդ զիա՞րդ համարեցան. մինչդեռ ի թլփատութեա՞ն էր` եթէ յանթլփատութեան. ոչ ի թլփատութեանն, այլ յանթլփատութեան:
|
4:10 How was it then reckoned? when he was in circumcision, or in uncircumcision? Not in circumcision, but in uncircumcision:
|
4:11 Եւ նշանակ առ զթլփատութիւնն, կնիք արդարութեան հաւատոցն որ յանթլփատութենէ անտի. զի եղիցի նա հայր ամենայն հաւատացելոց որ յանթլփատութենէ անտի իցեն, առ ի համարելոյ եւ նոցա յարդարութիւն:
|
4:11 And he received the sign of circumcision, a seal of the righteousness of the faith which [he had yet] being uncircumcised: that he might be the father of all them that believe, though they be not circumcised; that righteousness might be imputed unto them also:
|
4:12 եւ հայր թլփատութեան` որոց ոչ ի թլփատութենէ անտի եւեթ, այլ եւ որոց երթայցեն ընդ հետս անթլփատութեան հաւատոց հօր մերոյ Աբրահամու:
|
4:12 And the father of circumcision to them who are not of the circumcision only, but who also walk in the steps of that faith of our father Abraham, which [he had] being [yet] uncircumcised:
|
4:13 Զի ոչ եթէ օրինօքն են աւետիքն Աբրահամու եւ զաւակի նորա ժառանգ լինել աշխարհի, այլ ի հաւատոցն արդարութենէ:
|
4:13 For the promise, that he should be the heir of the world, [was] not to Abraham, or to his seed, through the law, but through the righteousness of faith:
|
4:14 Զի եթէ որք յօրինացն են` ժառանգք իցեն, ապա ընդունայն են հաւատքն, եւ դատարկ` աւետիքն:
|
4:14 For if they which are of the law [be] heirs, faith is made void, and the promise made of none effect:
|
4:15 Քանզի օրէնքն զբարկութիւն գործեն. բայց ուր ոչ են օրէնք, եւ ո՛չ յանցանք ինչ:
|
4:15 Because the law worketh wrath: for where no law is, [there is] no transgression:
|
4:16 Վասն այնորիկ ի հաւատոց անտի, զի ըստ շնորհացն իցէ, առ ի լինելոյ հաստատուն աւետեացն ամենայն զաւակին, ոչ այնմ միայն որ յօրինաց անտի, այլ եւ այնմ` որ ի հաւատոցն Աբրահամու, որ է հայր մեր ամենեցուն:
|
4:16 Therefore [it is] of faith, that [it might be] by grace; to the end the promise might be sure to all the seed; not to that only which is of the law, but to that also which is of the faith of Abraham; who is the father of us all:
|
4:17 որպէս եւ գրեալ է եթէ` Հայր ազգաց բազմաց արարի զքեզ, առաջի Աստուծոյ որում հաւատաց [6]եթէ կենդանի առնէ զմեռեալս, եւ կոչէ զչգոյն իբրեւ զգոյ:
|
4:17 As it is written, I have made thee a father of many nations,) before him whom he believed, [even] God, who quickeneth the dead, and calleth those things which be not as though they were:
|
4:18 Որ յանյոյսն յուսով հաւատաց` լինել նմա հայր ազգաց բազմաց. որպէս եւ ասացաւն թէ` Այնպէս եղիցի զաւակ քո:
|
4:18 Who against hope believed in hope, that he might become the father of many nations, according to that which was spoken, So shall thy seed be:
|
4:19 Եւ նա ոչ երկմտեաց ի հաւատոցն [7]թէպէտ եւ հայեցաւ`` ի մարմին իւր այնուհետեւ իբրեւ ի մեռեալ, քանզի զհարիւրամենիւք ուրեմն էր, եւ ի մեռելութիւն արգանդին Սառայի:
|
4:19 And being not weak in faith, he considered not his own body now dead, when he was about an hundred years old, neither yet the deadness of Sara' s womb:
|
4:20 Բայց աւետեացն Աստուծոյ ոչ երկմտեաց անհաւատութեամբ, այլ զօրացաւ հաւատովք, ետ փառս Աստուծոյ:
|
4:20 He staggered not at the promise of God through unbelief; but was strong in faith, giving glory to God:
|
4:21 եւ հաստատեցաւ ի միտս իւր, եթէ որ խոստացաւն` կարող է առնել:
|
4:21 And being fully persuaded that, what he had promised, he was able also to perform:
|
4:22 Վասն որոյ համարեցաւ նմա յարդարութիւն:
|
4:22 And therefore it was imputed to him for righteousness:
|
4:23 Արդ զի գրեցաւն ոչ թէ վասն նորա միայն թէ համարեցաւ նմա:
|
4:23 Now it was not written for his sake alone, that it was imputed to him:
|
4:24 այլ եւ վասն [8]մերոց համարելոց է, որք հաւատամք յայն որ յարոյցն զՅիսուս, զՏէր մեր, ի մեռելոց:
|
4:24 But for us also, to whom it shall be imputed, if we believe on him that raised up Jesus our Lord from the dead:
|
4:25 որ մատնեցաւ վասն յանցանաց մերոց, եւ յարեաւ վասն զմեզ արդարացուցանելոյ:
|
4:25 Who was delivered for our offences, and was raised again for our justification:
|