Գրք. Eccles, Գլ. 11   [(1895)] Գրք. Eccles., Գլ. 11   [KJV]


11:1
Առաքեա զհաց քո ի վերայ երեսաց ջրոց, զի ի բազմութեան աւուրց [119]քոց գտցես զնա:

11:1
Cast thy bread upon the waters: for thou shalt find it after many days:

11:2
Տուր բաժին եւթանց, այլ եւ ութից, վասն զի ոչ գիտես զինչ լինիցի չար ի վերայ երկրի:

11:2
Give a portion to seven, and also to eight; for thou knowest not what evil shall be upon the earth:

11:3
Թէ լցցին ամպք անձրեւով` ի վերայ երկրի հեղուն. եւ եթէ անկցի փայտն ի հարաւ եւ կամ ի կողմն հիւսիսոյ, ուր անկցի փայտն անդ կացցէ:

11:3
If the clouds be full of rain, they empty [themselves] upon the earth: and if the tree fall toward the south, or toward the north, in the place where the tree falleth, there it shall be:

11:4
Որ խտրէ զհողմս` ոչ սերմանէ, եւ որ հայի ընդ ամպս` ոչ հնձեսցէ:

11:4
He that observeth the wind shall not sow; and he that regardeth the clouds shall not reap:

11:5
[120]որովք ոչ է հնար գիտել`` զինչ է ճանապարհ հողմոյ, [121]իբրեւ զոսկերս յարգանդի յղւոյ, նոյնպէս ոչ գիտասցես դու զարարածս Աստուծոյ զոր ինչ առնիցէ նա զամենայն:

11:5
As thou knowest not what [is] the way of the spirit, [nor] how the bones [do grow] in the womb of her that is with child: even so thou knowest not the works of God who maketh all:

11:6
Ընդ առաւօտս սերմանեսցես զսերմն քո, եւ ընդ երեկոյս մի՛ լքցին ձեռք քո. զի ոչ գիտես` ո՛ր պատկանիցի, այս` թէ այն, կամ թէ երկոքեան ի միասին բարի իսկ է:

11:6
In the morning sow thy seed, and in the evening withhold not thine hand: for thou knowest not whether shall prosper, either this or that, or whether they both [shall be] alike good:

11:7
Քաղցր է լոյս, եւ բարի աչաց տեսանել զարեգակն:

11:7
Truly the light [is] sweet, and a pleasant [thing it is] for the eyes to behold the sun:

11:8
զի թէ ամս բազումս կեցցէ մարդ, եւ յամենայն ի նոսա ուրախ լինիցի, եւ յիշեսցէ նա զաւուրս խաւարի, զի բազում իցեն. ամենայն ինչ որ գալոցն իցէ ընդունայնութիւն է:

11:8
But if a man live many years, [and] rejoice in them all; yet let him remember the days of darkness; for they shall be many. All that cometh [is] vanity:

11:9
Ուրախ լեր, երիտասարդ, ի մանկութեան քում, եւ զուարճացուսցէ զքեզ սիրտ քո յաւուրս [122]մանկութեան քո. եւ գնա դու ի ճանապարհս սրտի քո [123]ամբիծ, եւ ի տեսիլ աչաց քոց. եւ գիտասցես թէ վասն այսր ամենայնի ածցէ զքեզ Աստուած ի դատաստան:

11:9
Rejoice, O young man, in thy youth; and let thy heart cheer thee in the days of thy youth, and walk in the ways of thine heart, and in the sight of thine eyes: but know thou, that for all these [things] God will bring thee into judgment:

11:10
Եւ ի բաց արա [124]զսրտմտութիւն ի սրտէ քումմէ, եւ անցո զչարութիւն ի մարմնոյ քումմէ. զի մանկութիւն եւ [125]անմտութիւն ընդունայնութիւն է:

11:10
Therefore remove sorrow from thy heart, and put away evil from thy flesh: for childhood and youth [are] vanity: