22:1 Դարձեալ պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա առակօք:
|
22:1 And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said:
|
22:2 Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի որ արար հարսանիս որդւոյ իւրում:
|
22:2 The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son:
|
22:3 Եւ առաքեաց զծառայս իւր կոչել զհրաւիրեալսն ի հարսանիս, եւ ոչ կամեցան գալ:
|
22:3 And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come:
|
22:4 Դարձեալ առաքեաց այլ ծառայս եւ ասէ. Ասացէք հրաւիրելոցն. Ահաւասիկ զճաշ իմ պատրաստեցի, զուարակք իմ եւ պարարակք զենեալ են, եւ ամենայն ինչ պատրաստ է. եկայք ի հարսանիսս:
|
22:4 Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and [my] fatlings [are] killed, and all things [are] ready: come unto the marriage:
|
22:5 Եւ նոքա յուլացեալ գնացին, ոմն` յագարակ իւր, եւ ոմն` ի վաճառ իւր:
|
22:5 But they made light of [it], and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
|
22:6 եւ այլք կալան զծառայս նորա, թշնամանեցին եւ սպանին:
|
22:6 And the remnant took his servants, and entreated [them] spitefully, and slew:
|
22:7 Իսկ թագաւորն իբրեւ լուաւ, բարկացաւ, եւ առաքեաց զզօրս իւր եւ սատակեաց զսպանողսն զայնոսիկ, եւ զքաղաքն նոցա այրեաց:
|
22:7 But when the king heard [thereof], he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city:
|
22:8 Յայնժամ ասէ ցծառայս իւր. Հարսանիքս պատրաստ են, եւ հրաւիրեալքն չէին արժանի:
|
22:8 Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy:
|
22:9 Արդ երթայք յանցս ճանապարհաց, եւ զորս միանգամ գտանիցէք` կոչեցէք ի հարսանիսս:
|
22:9 Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage:
|
22:10 Եւ ելեալ ծառայքն ի ճանապարհս` ժողովեցին զամենեսեան զոր եւ գտին, զչարս եւ զբարիս, եւ լցան հարսանիքն բազմականօք:
|
22:10 So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests:
|
22:11 Եւ մտեալ թագաւորն հայել զբազմականօքն` ետես անդ այր մի որ ոչ էր զգեցեալ հանդերձ հարսանեաց:
|
22:11 And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:
|
22:12 Եւ ասէ ցնա. Ընկեր, զիա՞րդ մտեր այսր, զի ոչ ունէիր հանդերձ հարսանեաց: Եւ նա պապանձեցաւ:
|
22:12 And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless:
|
22:13 Յայնժամ ասէ թագաւորն ցսպասաւորսն. Կապեցէք զդորա զոտս եւ զձեռս, եւ հանէք զդա ի խաւարն արտաքին. անդ եղիցի լալ եւ կրճել ատամանց:
|
22:13 Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast [him] into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth:
|
22:14 զի բազումք են կոչեցեալք, եւ սակաւք` ընտրեալք:
|
22:14 For many are called, but few [are] chosen:
|
22:15 Յայնժամ գնացեալ փարիսեցիքն` առին խորհուրդ զնմանէ թէ որպէս դնիցեն նմա որոգայթ բանիւք:
|
22:15 Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in [his] talk:
|
22:16 Եւ առաքեն առ նա զաշակերտս իւրեանց Հերովդիանոսօքն հանդերձ, եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք զի ճշմարիտ ես, եւ զճանապարհն Աստուծոյ ճշմարտութեամբ ուսուցանես, եւ ոչ է քեզ փոյթ զումեքէ, եւ ոչ հայիս յերեսս մարդոյ:
|
22:16 And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any [man]: for thou regardest not the person of men:
|
22:17 Արդ ասա մեզ, զիա՞րդ թուի քեզ, պա՞րտ է հարկս տալ կայսեր թէ ոչ:
|
22:17 Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not:
|
22:18 Գիտաց Յիսուս զխորամանգութիւն նոցա եւ ասէ. Զի՞ փորձէք զիս, կեղծաւորք:
|
22:18 But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, [ye] hypocrites:
|
22:19 ցուցէք ինձ զդահեկան հարկին: Եւ նոքա մատուցին նմա դահեկան մի:
|
22:19 Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny:
|
22:20 Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞յր է պատկերս այս կամ գիր:
|
22:20 And he saith unto them, Whose [is] this image and superscription:
|
22:21 Ասեն. Կայսեր: Յայնժամ ասէ ցնոսա. Երթայք, տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն` Աստուծոյ:
|
22:21 They say unto him, Caesar' s. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar' s; and unto God the things that are God' s:
|
22:22 Իբրեւ լուան, զարմացան, եւ թողին զնա եւ գնացին:
|
22:22 When they had heard [these words], they marvelled, and left him, and went their way:
|
22:23 Յայնմ աւուր մատեան առ նա սադուկեցիքն որ ասէին թէ` չիք յարութիւն. հարցին ցնա:
|
22:23 The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him:
|
22:24 եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս ասաց. Եթէ ոք մեռցի անորդի, արասցէ զկին նորա եղբայր իւր, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում:
|
22:24 Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother:
|
22:25 Էին առ մեզ եղբարք եւթն. առաջինն արար կին եւ մեռաւ. եւ զի ոչ ունէր զաւակ, եթող զկինն իւր եղբօր իւրում:
|
22:25 Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:
|
22:26 նոյնպէս եւ երկրորդն եւ երրորդն մինչեւ ցեւթներորդն:
|
22:26 Likewise the second also, and the third, unto the seventh:
|
22:27 Յետ ամենեցուն մեռաւ եւ կինն:
|
22:27 And last of all the woman died also:
|
22:28 Արդ ի յարութեանն ո՞յր յեւթանցն եղիցի նա կին, զի ամենեքին կալան զնա կին:
|
22:28 Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her:
|
22:29 Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Մոլորեալք, ոչ գիտէք զգիրս եւ ոչ զզօրութիւն Աստուծոյ:
|
22:29 Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God:
|
22:30 Զի ի յարութեան ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին, այլ են իբրեւ զհրեշտակս [82]յերկինս:
|
22:30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven:
|
22:31 Բայց վասն յարութեանն մեռելոց չիցէ՞ ընթերցեալ զասացեալն ձեզ յԱստուծոյ:
|
22:31 But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying:
|
22:32 Ես եմ Աստուած Աբրահամու, Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակովբայ. եւ չէ Աստուած [83]Աստուած մեռելոց, այլ կենդանեաց:
|
22:32 I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living:
|
22:33 Իբրեւ լուան ժողովուրդքն, զարմանային ընդ վարդապետութիւն նորա:
|
22:33 And when the multitude heard [this], they were astonished at his doctrine:
|
22:34 Իսկ փարիսեցիքն իբրեւ լուան եթէ պապանձեցոյց զսադուկեցիսն, ժողովեցան ի միասին:
|
22:34 But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together:
|
22:35 եւ եհարց մի ոմն [84]ի նոցանէ զնա փորձելով, եւ ասէ:
|
22:35 Then one of them, [which was] a lawyer, asked [him a question], tempting him, and saying:
|
22:36 Վարդապետ, ո՞ր պատուիրան է մեծ յօրէնս:
|
22:36 Master, which [is] the great commandment in the law:
|
22:37 Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Սիրեսցես զՏէր Աստուած քո յամենայն սրտէ քումմէ, եւ յամենայն անձնէ քումմէ, եւ յամենայն մտաց քոց:
|
22:37 Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind:
|
22:38 Այս է մեծն եւ առաջին պատուիրան:
|
22:38 This is the first and great commandment:
|
22:39 Եւ երկրորդն` նման սմին. Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո:
|
22:39 And the second [is] like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself:
|
22:40 Յայս երկուս պատուիրանս ամենայն օրէնք եւ մարգարէք կախեալ կան:
|
22:40 On these two commandments hang all the law and the prophets:
|
22:41 Եւ ի ժողովել փարիսեցւոցն եհարց ցնոսա Յիսուս եւ ասէ:
|
22:41 While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them:
|
22:42 Զիա՞րդ թուի ձեզ վասն Քրիստոսի. ո՞յր որդի է: Ասեն ցնա. Դաւթի:
|
22:42 Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, [The Son] of David:
|
22:43 Ասէ ցնոսա Յիսուս. Իսկ զիա՞րդ Դաւիթ Հոգւովն կոչէ զնա Տէր, եւ ասէ:
|
22:43 He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying:
|
22:44 Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց:
|
22:44 The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool:
|
22:45 Իսկ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ:
|
22:45 If David then call him Lord, how is he his son:
|
22:46 Եւ ոչ ոք կարէր տալ նմա պատասխանի բան մի, եւ ոչ իշխէր ոք յայնմ օրէ հարցանել զնա եւ ոչինչ:
|
22:46 And no man was able to answer him a word, neither durst any [man] from that day forth ask him any more:
|