12:1 Այսուհետեւ եւ մեք որ այսչափ շուրջ զմեւք մածեալ ունիմք զբազմութիւն վկայից, [60]զհպարտութիւն զամենայն ի բաց ընկեսցուք եւ զմեղս [61]կարեւորս, համբերութեամբ ընթասցուք ի պատերազմ որ առաջի կայ մեզ:
|
12:1 Wherefore seeing we also are compassed about with so great a cloud of witnesses, let us lay aside every weight, and the sin which doth so easily beset [us], and let us run with patience the race that is set before us:
|
12:2 հայեսցուք ի զօրագլուխն հաւատոց եւ ի կատարիչն Յիսուս, որ փոխանակ ուրախութեանն որ նմա առաջի կայր` յանձն առ զխաչն, արհամարհեաց զամօթն, նստաւ ընդ աջմէ աթոռոյն Աստուծոյ:
|
12:2 Looking unto Jesus the author and finisher of [our] faith; who for the joy that was set before him endured the cross, despising the shame, and is set down at the right hand of the throne of God:
|
12:3 Աղէ ածէք զմտաւ, որ զայսպիսի համբերութիւն ի մեղաւորաց հակառակութենէ անտի կրեաց, զի մի՛ աշխատք լինիցիք անձամբք ձերովք եւ լքանիցիք:
|
12:3 For consider him that endured such contradiction of sinners against himself, lest ye be wearied and faint in your minds:
|
12:4 Զի չեւ եւս արեամբ չափ պատերազմեալք հակառակ կացէք մեղացն:
|
12:4 Ye have not yet resisted unto blood, striving against sin:
|
12:5 եւ մոռացարուք զմխիթարութիւնն որ ընդ ձեզ իբրեւ ընդ որդեակս խօսի.
Որդեակ իմ, մի՛ լքանիր ի խրատու Տեառն, եւ մի՛ վհատիցիս յանդիմանեալ ի նմանէ:
|
12:5 And ye have forgotten the exhortation which speaketh unto you as unto children, My son, despise not thou the chastening of the Lord, nor faint when thou art rebuked of him:
|
12:6 Զի զոր սիրէ Տէր` խրատէ, տանջէ զամենայն որդի զոր ընդունի:
|
12:6 For whom the Lord loveth he chasteneth, and scourgeth every son whom he receiveth:
|
12:7 Ի խրատու համբերութեան կայք, իբրեւ յորդիս մատուցեալ է ի ձեզ Աստուած. ո՞ր որդի է զոր ոչ խրատիցէ հայր:
|
12:7 If ye endure chastening, God dealeth with you as with sons; for what son is he whom the father chasteneth not:
|
12:8 Զի եթէ առանց խրատու լինիցիք, որով ամենեքին բաժանորդք եղեն, ապա խորթք իցէք եւ ոչ որդիք:
|
12:8 But if ye be without chastisement, whereof all are partakers, then are ye bastards, and not sons:
|
12:9 Զի եթէ ի մարմնաւոր հարցն մերոց զոր ունիմք խրատիչս` պատկառեմք, ո՜րչափ եւս առաւել հնազանդեսցուք Հօրն հոգւոց, եւ կեցցուք:
|
12:9 Furthermore we have had fathers of our flesh which corrected [us], and we gave [them] reverence: shall we not much rather be in subjection unto the Father of spirits, and live:
|
12:10 Զի սոքա առ սակաւ ժամանակս ըստ կամաց իւրեանց խրատեն. իսկ նա վասն օգտի, առ ի յընդունելոյ զսրբութիւն նորա:
|
12:10 For they verily for a few days chastened [us] after their own pleasure; but he for [our] profit, that [we] might be partakers of his holiness:
|
12:11 Ամենայն խրատ առ ժամանակն ոչ ուրախութեան թուի, այլ` տրտմութեան, բայց յետոյ պտուղ խաղաղութեան նովաւ կրթեցելոցն հատուցանէ յարդարութիւն:
|
12:11 Now no chastening for the present seemeth to be joyous, but grievous: nevertheless afterward it yieldeth the peaceable fruit of righteousness unto them which are exercised thereby:
|
12:12 Վասն որոյ զձեռս լքեալս եւ զծունկս կթոտս հաստատեցէք:
|
12:12 Wherefore lift up the hands which hang down, and the feeble knees:
|
12:13 եւ զշաւիղս ուղիղս արարէք ոտից ձերոց, զի մի՛ որ կաղն իցէ` գլորիցի, այլ մանաւանդ բժշկեսցի:
|
12:13 And make straight paths for your feet, lest that which is lame be turned out of the way; but let it rather be healed:
|
12:14 Զխաղաղութեան զհետ երթայք ընդ ամենեսին եւ զսրբութեան, առանց որոյ ոչ ոք տեսանիցէ զՏէր:
|
12:14 Follow peace with all [men], and holiness, without which no man shall see the Lord:
|
12:15 Զգոյշ լերուք, գուցէ ոք յետնեալ գտանիցի ի շնորհացն Աստուծոյ. մի՛ ոք արմատ դառնութեան ի վեր երեւեալ նեղիցէ, եւ նովաւ բազումք պղծիցին:
|
12:15 Looking diligently lest any man fail of the grace of God; lest any root of bitterness springing up trouble [you], and thereby many be defiled:
|
12:16 Մի՛ ոք պոռնիկ եւ պիղծ իբրեւ զԵսաւ, որ ընդ միոյ կերակրոյ զանդրանկութիւնն վաճառեաց:
|
12:16 Lest there [be] any fornicator, or profane person, as Esau, who for one morsel of meat sold his birthright:
|
12:17 Գիտէք զի թէպէտեւ յետոյ կամեցաւ ժառանգել զօրհնութիւնսն, խոտան գտաւ. զի եւ ապաշխարութեան տեղի ոչ եգիտ, թէպէտեւ արտասուօք խնդրեաց զնա:
|
12:17 For ye know how that afterward, when he would have inherited the blessing, he was rejected: for he found no place of repentance, though he sought it carefully with tears:
|
12:18 Զի ոչ էք մատուցեալ առ լեառն շօշափելի, որ հրովն վառեալ էր, [62]եւ միգով եւ մառախղով եւ խաւարաւ եւ մթով:
|
12:18 For ye are not come unto the mount that might be touched, and that burned with fire, nor unto blackness, and darkness, and tempest:
|
12:19 ուր փողն հնչէր եւ բարբառ պատգամացն``. ուստի որք լուանն` [63]հրաժարեցին, զի մի՛ կրկնեսցի առ նոսա բանն:
|
12:19 And the sound of a trumpet, and the voice of words; which [voice] they that heard intreated that the word should not be spoken to them any more:
|
12:20 քանզի ոչ հանդարտէին հրամանին. [64]թէպէտեւ գազան մերձենայր ի լեառնն, քարկոծ լինէր:
|
12:20 For they could not endure that which was commanded, And if so much as a beast touch the mountain, it shall be stoned, or thrust through with a dart:
|
12:21 Եւ այնպէս ահագին էր տեսիլն, զի եւ Մովսէս ասէր եթէ` Զահի հարեալ եմ եւ դողամ:
|
12:21 And so terrible was the sight, [that] Moses said, I exceedingly fear and quake:
|
12:22 Այլ մատուցեալ էք ի Սիովն լեառն, եւ ի քաղաք Աստուծոյ կենդանւոյ, յԵրուսաղէմ յերկինս, եւ ի բիւրաւոր բանակս հրեշտակաց:
|
12:22 But ye are come unto mount Sion, and unto the city of the living God, the heavenly Jerusalem, and to an innumerable company of angels:
|
12:23 եւ յեկեղեցիս անդրանկաց գրելոց յերկինս, եւ առ դատաւորն ամենեցուն Աստուած, եւ յոգիս արդարոց կատարելոց:
|
12:23 To the general assembly and church of the firstborn, which are written in heaven, and to God the Judge of all, and to the spirits of just men made perfect:
|
12:24 եւ ի նորոց կտակարանաց միջնորդն Յիսուս, եւ ի հեղումն արեան նորա որ առաւել խօսի քան զՀաբելին:
|
12:24 And to Jesus the mediator of the new covenant, and to the blood of sprinkling, that speaketh better things than [that of] Abel:
|
12:25 Զգոյշ լերուք, գուցէ հրաժարիցէք յայնմանէ որ խօսեցաւն. զի եթէ նոքա ոչ կարացին զերծանել, հրաժարեալք յայնմանէ որ յերկրին հրաման տայր, ո՜րչափ եւս առաւել մեք, եթէ յերկնաւորէն թիկունս դարձուցանիցեմք:
|
12:25 See that ye refuse not him that speaketh. For if they escaped not who refused him that spake on earth, much more [shall not] we [escape], if we turn away from him that [speaketh] from heaven:
|
12:26 որոյ ձայնն զերկիր շարժեաց յայնժամ, եւ այժմ խոստացեալ է եւ ասէ. Միւսանգամ շարժեցից ոչ միայն զերկիր, այլ եւ զերկինս:
|
12:26 Whose voice then shook the earth: but now he hath promised, saying, Yet once more I shake not the earth only, but also heaven:
|
12:27 Այլ միւսանգամն յայտ առնէ զշարժելոցն իբրեւ զեղելոց փոփոխումն, զի հաստատուն կացցեն անշարժքն:
|
12:27 And this [word], Yet once more, signifieth the removing of those things that are shaken, as of things that are made, that those things which cannot be shaken may remain:
|
12:28 Վասն որոյ թագաւորութիւն անշարժ ընկալեալ` պինդ կալցուք զշնորհսն, որով պաշտեմք զԱստուած հաճութեամբ` ահիւ եւ դողութեամբ:
|
12:28 Wherefore we receiving a kingdom which cannot be moved, let us have grace, whereby we may serve God acceptably with reverence and godly fear:
|
12:29 քանզի Աստուած մեր հուր ծախիչ է:
|
12:29 For our God [is] a consuming fire:
|