Գրք. Jon, Գլ. 3   [(1895)] Գրք. Jon., Գլ. 3   [KJV]


3:1
Եւ եղեւ բան Տեառն առ Յովնան երկրորդ անգամ եւ ասէ:

3:1
3:1 And the word of the LORD came unto Jonah the second time, saying:
3:2
Արի գնա ի Նինուէ քաղաք մեծ, եւ քարոզեսջիր ի նա ըստ [16]առաջին քարոզութեանն զոր խօսեցայ`` առ քեզ:

3:2
3:2 Arise, go unto Nineveh, that great city, and preach unto it the preaching that I bid thee:
3:3
Յարեաւ Յովնան եւ գնաց ի Նինուէ, որպէս խօսեցաւ ընդ նմա Տէր. եւ Նինուէ էր քաղաք մեծ Աստուծոյ, իբրեւ գնաց երից աւուրց ճանապարհի:

3:3
3:3 So Jonah arose, and went unto Nineveh, according to the word of the LORD. Now Nineveh was an exceeding great city of three days' journey:
3:4
Եւ սկսաւ Յովնան մտանել ի քաղաքն իբրեւ աւուր միոջ գնաց ճանապարհի, քարոզեաց եւ ասէ. Այլ եւս [17]երեք աւուրք, եւ Նինուէ կործանեսցի:

3:4
3:4 And Jonah began to enter into the city a day' s journey, and he cried, and said, Yet forty days, and Nineveh shall be overthrown:
3:5
Եւ հաւատացին արք Նինուէացիք յԱստուած, եւ քարոզեցին պահս եւ քուրձ զգեցան ի մեծամեծաց մինչեւ ցփոքունս իւրեանց:

3:5
3:5 So the people of Nineveh believed God, and proclaimed a fast, and put on sackcloth, from the greatest of them even to the least of them:
3:6
Եհաս բանն առ թագաւորն Նինուէացւոց. յարեաւ յաթոռոյ իւրմէ եւ մերկացաւ զպատմուճան իւր, զգեցաւ քուրձ եւ նստաւ ի վերայ մոխրոյ:

3:6
3:6 For word came unto the king of Nineveh, and he arose from his throne, and he laid his robe from him, and covered [him] with sackcloth, and sat in ashes:
3:7
Եւ քարոզեցաւ եւ պատմեցաւ ի Նինուէ` ի թագաւորէն եւ ի մեծամեծաց իւրոց, թէ` Մարդ եւ անասուն, խաշն եւ արջառ, մի՛ ինչ ճաշակեսցեն եւ մի՛ ճարակեսցին եւ մի՛ ջուր արբցեն:

3:7
3:7 And he caused [it] to be proclaimed and published through Nineveh by the decree of the king and his nobles, saying, Let neither man nor beast, herd nor flock, taste any thing: let them not feed, nor drink water:
3:8
Եւ [18]զգեցան քուրձ մարդ եւ անասուն, եւ [19]աղաղակեցին առ Աստուած սրտի մտօք, եւ դարձան`` յիւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց չարաց եւ յանօրէնութենէ որ ի ձեռս իւրեանց:

3:8
3:8 But let man and beast be covered with sackcloth, and cry mightily unto God: yea, let them turn every one from his evil way, and from the violence that [is] in their hands:
3:9
եւ ասեն. Ո՛ գիտէ, ապաշաւեսցէ Աստուած եւ դարձցի ի բարկութենէ սրտմտութեան իւրոյ, եւ մի՛ կորիցուք:

3:9
3:9 Who can tell [if] God will turn and repent, and turn away from his fierce anger, that we perish not:
3:10
Եւ ետես Աստուած զգործս նոցա` զի դարձան իւրաքանչիւր ի ճանապարհաց իւրեանց չարաց, եւ զղջացաւ Աստուած ի վերայ չարեացն զոր խօսեցաւ առնել նոցա, եւ ոչ արար:

3:10
3:10 And God saw their works, that they turned from their evil way; and God repented of the evil, that he had said that he would do unto them; and he did [it] not: