Գրք. Eccles, Գլ. 4   [(1895)] Գրք. Eccles., Գլ. 4   [KJV]

4:1
Դարձայ եւ տեսի ես զամենայն [33]զրպարտութիւնս որ լինին ընդ արեգակամբ, եւ ահա արտասուք [34]զրպարտելոցն, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնոսա. եւ ի ձեռս [35]զրպարտչաց նոցա բռնութիւնք:
4:1
1. Then I returned and saw all the oppressions that are done under the sun: and behold, the tears of such as were oppressed, and they had no comforter; and on the side of their oppressors there was power, but they had no comforter.
4:1 So I returned, and considered all the oppressions that are done under the sun: and behold the tears of [such as were] oppressed, and they had no comforter; and on the side of their oppressors [there was] power; but they had no comforter:
4:2
Եւ գովեցի ես զամենայն մեռեալսն որք յառաջագոյն մեռան, քան զկենդանիսն` որ ցայժմ կենդանի իցեն:
4:2
2. Wherefore I praised the dead which are already dead more than the living which are yet alive;
4:2 Wherefore I praised the dead which are already dead more than the living which are yet alive:
4:3
Եւ քան զնոսա զերկոսին լաւ այն է` որ չեւ եւս իցէ լեալ, որ ոչ ետես զամենայն արարածն չար` որ արարաւ ի ներքոյ արեգական:
4:3
3. yea, better than them both him which hath not yet been, who hath not seen the evil work that is done under the sun.
4:3 Yea, better [is he] than both they, which hath not yet been, who hath not seen the evil work that is done under the sun:
4:4
Եւ տեսի ես զամենայն վաստակս եւ զամենայն [36]արութիւն արարածոյն``. զի նախանձ առն ի մերձաւորէ իւրմէ. սակայն եւ այն ունայնութիւն է եւ [37]յօժարութիւն ոգւոյ:
4:4
4. Then I saw all labour and every skilful work, that for this a man is envied of his neighbour. This also is vanity and a striving after wind.
4:4 Again, I considered all travail, and every right work, that for this a man is envied of his neighbour. This [is] also vanity and vexation of spirit:
4:5
Անզգամն [38]բուռն եհար զբազկաց իւրոց, եւ եկեր`` զմարմինս իւր:
4:5
5. The fool foldeth his hands together, and eateth his own flesh.
4:5 The fool foldeth his hands together, and eateth his own flesh:
4:6
Լաւ է բուռն մի հանգստեամբ քան զլիութիւն երկուց բռանց` ջանալով եւ [39]յօժարութեամբ ոգւոյ:
4:6
6. Better is an handful with quietness, than two handfuls with labour and striving after wind.
4:6 Better [is] an handful [with] quietness, than both the hands full [with] travail and vexation of spirit:
4:7
Դարձայ ես եւ տեսի ընդունայնութիւն ի ներքոյ արեգական:
4:7
7. Then I returned and saw vanity under the sun.
4:7 Then I returned, and I saw vanity under the sun:
4:8
[40]Զի մի է, եւ ոչ կրկին. եւ որդի եւ եղբայր ոչ գոյ նորա. եւ ոչ է վախճան ամենայն վաստակոյ նորա. եւ սակայն ակն նորա ոչ յագի մեծութեամբ. եւ արդ ո՞ւմ ջանամ ես, եւ զլանամ զանձն իմ ի բարութենէ. զի եւ այն ընդունայնութիւն է եւ զբաղումն չար:
4:8
8. There is one that is alone, and he hath not a second; yea, he hath neither son nor brother; yet is there no end of all his labour, neither are his eyes satisfied with riches. For whom then, , do I labour, and deprive my soul of good? This also is vanity, yea, it is a sore travail.
4:8 There is one [alone], and [there is] not a second; yea, he hath neither child nor brother: yet [is there] no end of all his labour; neither is his eye satisfied with riches; neither [saith he], For whom do I labour, and bereave my soul of good? This [is] also vanity, yea, it [is] a sore travail:
4:9
Լաւ են երկու քան զմի, որոց գոն վարձք բարի ի վաստակս նոցա:
4:9
9. Two are better than one; because they have a good reward for their labour.
4:9 Two [are] better than one; because they have a good reward for their labour:
4:10
Զի եթէ գլորիցի մին` կանգնեսցէ զնա ընկեր իւր. եւ վա՜յ միումն յորժամ գլորիցի, եւ ոչ գուցէ մեւս` որ յարուցանիցէ զնա:
4:10
10. For if they fall, the one will lift up his fellow: but woe to him that is alone when he falleth, and hath not another to lift him up.
4:10 For if they fall, the one will lift up his fellow: but woe to him [that is] alone when he falleth; for [he hath] not another to help him up:
4:11
Զի եթէ ննջիցեն երկու` ջեռուցանեն զմիմեանս, եւ մին զիա՞րդ ջեռնուցու:
4:11
11. Again, if two lie together, then they have warmth: but how can one be warm ?
4:11 Again, if two lie together, then they have heat: but how can one be warm:
4:12
Եւ եթէ բռնասցի [41]մին` երկուքն կայցեն ընդդէմ նորա. եւ առասան երեքկին` ոչ վաղվաղակի խզեսցի:
4:12
12. And if a man prevail against him that is alone, two shall withstand him; and a threefold cord is not quickly broken.
4:12 And if one prevail against him, two shall withstand him; and a threefold cord is not quickly broken:
4:13
Լաւ է մանուկ աղքատ եւ իմաստուն` քան զթագաւոր ծեր եւ անմիտ, որ ոչ [42]իմացաւ հայել եւս:
4:13
13. Better is a poor and wise youth than an old and foolish king, who knoweth not how to receive admonition any more.
4:13 Better [is] a poor and a wise child than an old and foolish king, who will no more be admonished:
4:14
եթէ`` ի տանէ կապանաց ելանիցէ թագաւորել. նա ի թագաւորութեան իւրում եղեւ աղքատ:
4:14
14. For out of prison he came forth to be king; yea, even in his kingdom he was born poor.
4:14 For out of prison he cometh to reign; whereas also [he that is] born in his kingdom becometh poor:
4:15
Տեսի ես զամենայն կենդանիս որ գնան ի ներքոյ արեգական, հանդերձ երիտասարդաւն երկրորդաւ որ յարիցէ փոխանակ նորա:
4:15
15. I saw all the living which walk under the sun, that they were with the youth, the second, that stood up in his stead.
4:15 I considered all the living which walk under the sun, with the second child that shall stand up in his stead:
4:16
Ոչ գոյ [43]կատարումն ամենայն ժողովրդեանն, ամենեցուն որք եղեն յառաջ քան զնոսա. նա եւ յետինքն ոչ լինիցին ուրախ ի վերայ նորա. զի եւ այն ինքն ունայնութիւն է եւ [44]յօժարութիւն ոգւոյ:
4:16
16. There was no end of all the people, even of all them over whom he was: yet they that come after shall not rejoice in him. Surely this also is vanity and a striving after wind.
4:16 There is no end of all the people, [even] of all that have been before them: they also that come after shall not rejoice in him. Surely this also [is] vanity and vexation of spirit:
4:17
Զգուշացիր ոտին քում [45]որով երթայցես ի տուն Աստուծոյ:
4:17