Գրք. Lam, Գլ. 1   [(1895)] Գրք. Lam., Գլ. 1   [KJV]


1:0
[1]Եւ եղեւ յետ գերութեանն Իսրայելի եւ աւերածոյն Երուսաղեմի, նստէր եւ լայր եւ ողբայր Երեմիա զողբս զայս ի վերայ Երուսաղեմի եւ ասէր:

1:0
1:0 missing verse:
1:1
Զիա՜րդ զատաւ նստաւ մենացեալ քաղաքն բազմաժողով, եւ եղեւ իբրեւ կին մի այրի [2]լցեալ տրտմութեամբ`` ի մէջ հեթանոսաց. իշխանն [3]աշխարհի եղեւ հարկատու:

1:1
1:1 How doth the city sit solitary, [that was] full of people! [how] is she become as a widow! she [that was] great among the nations, [and] princess among the provinces, [how] is she become tributary:
1:2
Լալով ելաց ի գիշերի, եւ արտասուք իւր ի վերայ ծնօտից իւրոց, եւ ոչ գտաւ մխիթարիչ նմա [4]յայնմ աւուր`` ի սիրելեաց իւրոց. ամենայն բարեկամք նորա [5]անարգեցին զնա, եւ եղեն նմա իբրեւ թշնամիք:

1:2
1:2 She weepeth sore in the night, and her tears [are] on her cheeks: among all her lovers she hath none to comfort [her]: all her friends have dealt treacherously with her, they are become her enemies:
1:3
Վարեցաւ ի գերութիւն Յուդա, [6]ի բազում տառապանս, ի նեղութեան, ստրկութեան, ծառայութեան``. նստաւ ի մէջ հեթանոսաց, եւ ոչ եգիտ հանգիստ. ամենայն հալածիչք իւր հասին նմա ի մէջ [7]թշնամեաց իւրոց:

1:3
1:3 Judah is gone into captivity because of affliction, and because of great servitude: she dwelleth among the heathen, she findeth no rest: all her persecutors overtook her between the straits:
1:4
Սուգ առին ճանապարհք Սիոնի, զի ոչ գոյր երթեւեկ տօնից տարեկանաց նորա. ամենայն դրունք նորա եղեն յապականութիւն, եւ քահանայք նորա [8]հաշեն հառաչեն`` եւ յոգւոց հանեն. կուսանք նորա [9]ի գերութիւն վարեցան``, եւ ինքն դառնացեալ յանձն իւր:

1:4
1:4 The ways of Zion do mourn, because none come to the solemn feasts: all her gates are desolate: her priests sigh, her virgins are afflicted, and she [is] in bitterness:
1:5
Եւ եղեն նեղիչք նորա ի գլուխս, եւ թշնամիք նորա [10]յուրախութիւն. զի Տէր կորացոյց զնա վասն բազում ամպարշտութեան նորա. տղայք նորա վարեցան ի գերութիւն առաջի նեղչաց նորա:

1:5
1:5 Her adversaries are the chief, her enemies prosper; for the LORD hath afflicted her for the multitude of her transgressions: her children are gone into captivity before the enemy:
1:6
Բարձաւ ի դստերացն Սիոնի ամենայն վայելչութիւն նոցա. եղեն իշխանք նոցա իբրեւ [11]խոյք` որոց ոչ գտանէր նոցա ճարակ, [12]ետուն զցանկալի ցանկալի ինչս իւրեանց` կերակրոց, զի հանգուսցեն զանձինս իւրեանց. երթային եւ ոչ ի միտս իւրեանց` առաջի նեղչաց ըստ վարել հալածչացն:

1:6
1:6 And from the daughter of Zion all her beauty is departed: her princes are become like harts [that] find no pasture, and they are gone without strength before the pursuer:
1:7
Յիշեաց Երուսաղէմ զօր տառապանաց եւ զօր անջատման իւրոյ. թախծեցաւ ընդ ամենայն`` ցանկալի ինչս որ ստացեալ էր ի սկզբանէ, յանկանել ժողովրդեանն ի ձեռս թշնամեացն, եւ ոչ ոք էր որ օգնէր նմա. տեսին ատելիք նորա, [13]ոտն հարին`` եւ ծիծաղեցան ի վերայ [14]գերութեան նորա:

1:7
1:7 Jerusalem remembered in the days of her affliction and of her miseries all her pleasant things that she had in the days of old, when her people fell into the hand of the enemy, and none did help her: the adversaries saw her, [and] did mock at her sabbaths:
1:8
Մեղս մեղաւ Երուսաղէմ, վասն այսորիկ[15] ամենայն գովիչք նորա կոր ի գլուխ առնէին զնա. զի տեսին զանարգանս նորա. զի նա ինքնին յետս դարձեալ յոգւոց ելանէր:

1:8
1:8 Jerusalem hath grievously sinned; therefore she is removed: all that honoured her despise her, because they have seen her nakedness: yea, she sigheth, and turneth backward:
1:9
Պղծութիւն նորա [16]առաջի ոտից իւրոց``, եւ ոչ յիշեաց նա զյետինս իւր. [17]իջոյց արտասուս մեծամեծս``, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնա. տես, Տէր, զտառապանս իմ, զի բարձրացան թշնամիք իմ ի վերայ իմ:

1:9
1:9 Her filthiness [is] in her skirts; she remembereth not her last end; therefore she came down wonderfully: she had no comforter. O LORD, behold my affliction: for the enemy hath magnified:
1:10
Զձեռն իւր ձգեաց նեղիչն ի վերայ ցանկալեաց [18]իմոց. տեսի ես զհեթանոսս զի մտին ի սրբութիւն քո``, որոց պատուիրեցեր թէ մի՛ մտցեն ի տեղի ժողովրդոց քոց:

1:10
1:10 The adversary hath spread out his hand upon all her pleasant things: for she hath seen [that] the heathen entered into her sanctuary, whom thou didst command [that] they should not enter into thy congregation:
1:11
Ամենայն [19]ժողովուրդք յոգւոց ելանէին ի խնդիր հացի, տային զամենայն ցանկալի ինչս իւրեանց ի գինս հացի, զի դարձուսցեն զանձինս իւրեանց յինքեանս. տես, Տէր, եւ հայեաց, զի եղէ ես անարգեալ:

1:11
1:11 All her people sigh, they seek bread; they have given their pleasant things for meat to relieve the soul: see, O LORD, and consider; for I am become vile:
1:12
Ձեզ ասեմ, ձեզ ասեմ, անցաւորք ճանապարհաց, դարձայք հայեցարուք եւ տեսէք, թէ իցե՞ն երբեք ցաւք ըստ ցաւոց լեալ` որ ի վերայ իմ հասին. [20]բարբառեցաւ յիս Տէր, եւ կորացոյց զիս`` յաւուր բարկութեան սրտմտութեան իւրոյ:

1:12
1:12 Is it nothing to you, all ye that pass by? behold, and see if there be any sorrow like unto my sorrow, which is done unto me, wherewith the LORD hath afflicted [me] in the day of his fierce anger:
1:13
Ի բարձանց [21]իւրոց առաքեաց հուր յոսկերս [22]իմ. ցանց ձգեաց ոտից իմոց, եւ դարձոյց զիս յետս իմ. արար յապականութիւն զանձն իմ, զօրհանապազ ի տառապանս տրտմութեան:

1:13
1:13 From above hath he sent fire into my bones, and it prevaileth against them: he hath spread a net for my feet, he hath turned me back: he hath made me desolate [and] faint all the day:
1:14
[23]Կանխեաց Տէր ի վերայ ամպարշտութեան իմոյ, եւ արկ զինեւ զձեռն իւր. ծանրացոյց զլուծ իւր ի վերայ պարանոցի իմոյ``, տկարացաւ զօրութիւն իմ. մատնեաց զիս Տէր ի ձեռս [24]ցաւոց իմոց, եւ ոչ կարեմ հանդարտել:

1:14
1:14 The yoke of my transgressions is bound by his hand: they are wreathed, [and] come up upon my neck: he hath made my strength to fall, the Lord hath delivered me into [their] hands, [from whom] I am not able to rise up:
1:15
Ջնջեաց ի միջոյ իմմէ զընտիր ընտիր զօրուց իմոց. կոչեաց ի վերայ ընտրելոց իմոց ժամանակ բեկման``. հնձան եհար Տէր կուսի դստերն Յուդայ:

1:15
1:15 The Lord hath trodden under foot all my mighty [men] in the midst of me: he hath called an assembly against me to crush my young men: the Lord hath trodden the virgin, the daughter of Judah, [as] in a winepress:
1:16
Վասն այսորիկ ես ահաւասիկ ի լալ մատուցեալ եմ. ակն [25]իմ իջոյց արտասուս, զի հեռի [26]եղեն յինէն մխիթարիչք`` իմ, որ դարձուցանէ զանձն իմ յիս. մատնեցան որդիք իմ յապականութիւն, զի զօրացաւ թշնամին:

1:16
1:16 For these [things] I weep; mine eye, mine eye runneth down with water, because the comforter that should relieve my soul is far from me: my children are desolate, because the enemy prevailed:
1:17
Տարածեաց Սիոն զբազուկս իւր [27]առ Աստուած``, եւ ոչ ոք էր որ մխիթարէր զնա. [28]շուրջ զնովաւ նեղիչք նորա``. եղեւ Երուսաղէմ աղտեղեալ իբրեւ կին մի ի մէջ նոցա:

1:17
1:17 Zion spreadeth forth her hands, [and there is] none to comfort her: the LORD hath commanded concerning Jacob, [that] his adversaries [should be] round about him: Jerusalem is as a menstruous woman among them:
1:18
Արդար է Տէր [29]Աստուած, զի ես դառնացուցի զնա. լուարուք զայս, ամենայն ժողովուրդք, եւ տեսէք զցաւս իմ. օրիորդք իմ եւ երիտասարդք իմ վարեցան ի գերութիւն:

1:18
1:18 The LORD is righteous; for I have rebelled against his commandment: hear, I pray you, all people, and behold my sorrow: my virgins and my young men are gone into captivity:
1:19
Կոչեցի ես զսիրելիսն իմ, եւ նոքա արհամարհեցին զիս. քահանայք իմ եւ երիցունք իմ աստէն ի քաղաքիս սատակեցան. խնդրեցին կերակուր զի դարձուսցեն զոգիս իւրեանց, [30]եւ ոչ գտաւ:

1:19
1:19 I called for my lovers, [but] they deceived me: my priests and mine elders gave up the ghost in the city, while they sought their meat to relieve their souls:
1:20
Տես, Տէր, զի նեղեալ եմ. [31]ոսկերք իմ խռովեցան, սիրտ իմ գելաւ յիս, [32]եւ ես գտայ դառնացեալ``. արտաքուստ անժառանգեաց զիս սուր, որպէս եւ մահ ի ներքուստ:

1:20
1:20 Behold, O LORD; for I [am] in distress: my bowels are troubled; mine heart is turned within me; for I have grievously rebelled: abroad the sword bereaveth, at home [there is] as death:
1:21
[33]Լուարուք, լուարուք զայս,`` զի ես հեծեմ հառաչեմ, եւ ոչ ոք է որ մխիթարէ զիս. ամենայն թշնամիք իմ լուան զչարիս իմ եւ ոտն հարին ինձ. զի դու [34]արարեր զօրն զայն, եւ դու կոչեցեր զժամանակն զայն, եւ եղեւ ինձ վա՛յ վա՛յ:

1:21
1:21 They have heard that I sigh: [there is] none to comfort me: all mine enemies have heard of my trouble; they are glad that thou hast done [it]: thou wilt bring the day [that] thou hast called, and they shall be like unto me:
1:22
Մտին չարիքն ամենայն`` առաջի քո, եւ ճռաքաղ արա դու զնոսա, զոր օրինակ արարեր ճռաքաղ զիս ի վերայ ամենայն մեղաց իմոց. զի բազում եղեն հեծութիւնք իմ, եւ սիրտ իմ լի եղեւ տրտմութեամբ:

1:22