Գրք. Eccles, Գլ. 5   [(1895)] Գրք. Eccles., Գլ. 5   [KJV]


5:1
Մի՛ փութար բերանով քով, եւ մի՛ վաղվաղեսցէ սիրտ քո հանել բանս առաջի Աստուծոյ, զի Աստուած յերկինս է եւ դու յերկրի. վասն այնորիկ եղիցին բանք քո սակաւք:

5:2
5:2 Be not rash with thy mouth, and let not thine heart be hasty to utter [any] thing before God: for God [is] in heaven, and thou upon earth: therefore let thy words be few:
5:2
Զի հասանէ երազ ի բազմութեան [48]փորձութեան, եւ ձայն անզգամի ի բազմութեան բանից:

5:3
2. Be not rash with thy month, and let not thine heart be hasty to utter any thing before God; for God is in heaven, and thou upon earth: therefore let thy words be few.
5:3 For a dream cometh through the multitude of business; and a fool' s voice [is known] by multitude of words:
5:3
Եւ որպէս ինչ եւ ուխտիցես դու Աստուծոյ, մի՛ յամիցես հատուցանել զնա. զի ոչ [49]են կամք ի ձեռս անզգամաց``. դու որչափ ուխտիցես` հատո:

5:4
3. For a dream cometh with a multitude of business; and a fool’s voice with a multitude of words.
5:4 When thou vowest a vow unto God, defer not to pay it; for [he hath] no pleasure in fools: pay that which thou hast vowed:
5:4
զի լաւ է քեզ չուխտել, քան ուխտել եւ ոչ հատուցանել:

5:5
5:5 Better [is it] that thou shouldest not vow, than that thou shouldest vow and not pay:
5:5
Մի՛ տար զբերան քո առ ի յանցուցանելոյ զմարմին քո. եւ մի՛ ասեր առաջի [50]Աստուծոյ թէ` Անգիտութիւն է. զի մի՛ բարկասցի Աստուած ի բարբառ քո, եւ ապականեսցէ զգործս ձեռաց քոց:

5:6
5:6 Suffer not thy mouth to cause thy flesh to sin; neither say thou before the angel, that it [was] an error: wherefore should God be angry at thy voice, and destroy the work of thine hands:
5:6
Վասն զի ըստ յաճախութեան երազոց է եւ ընդունայնութիւն բանից բազմաց. սակայն դու երկի՛ր յԱստուծոյ:

5:7
6. Suffer not thy mouth to cause thy flesh to sin; neither say thou before the angel, that it was an error: wherefore should God be angry at thy voice, and destroy the work of thine hands?
5:7 For in the multitude of dreams and many words [there are] also [divers] vanities: but fear thou God:
5:7
Եթէ [51]զզրպարտութիւն տնանկի եւ զյափշտակութիւն իրաւանց եւ արդարութեան տեսանիցես յերկրի, մի՛ զարմանայցես ի վերայ իրացն. զի [52]բարձր ի վերայ բարձու պահէ, եւ բարձունք ի վերայ նոցա, եւ յաճախութիւն հողոյ:

5:8
7. For through the multitude of dreams and vanities and many words: but fear thou God.
5:8 If thou seest the oppression of the poor, and violent perverting of judgment and justice in a province, marvel not at the matter: for [he that is] higher than the highest regardeth; and [there be] higher than they:
5:8
Ի վերայ ամենայնի` է թագաւոր ի վերայ անդոյն գործելոյ. եւ լիջիր դու հաւատարիմ յամենայնէ ի ծանր յափշտակելոյ անտի:

5:9
8. If thou seest the oppression of the poor, and the violent taking away of judgment and justice in a province, marvel not at the matter: for one higher than the high regardeth; and there be higher than they.
5:9 Moreover the profit of the earth is for all: the king [himself] is served by the field:
5:9
Որ սիրէ զարծաթ` ոչ յագեսցի արծաթով, եւ [53]որ սիրեաց ի բազմութեան իւրում զարդիւնս. քանզի եւ այն ունայնութիւն է:

5:10
9. Moreover the profit of the earth is for all: the king is served by the field.
5:10 He that loveth silver shall not be satisfied with silver; nor he that loveth abundance with increase: this [is] also vanity:
5:10
Ի բազմութեան արդարութեան յագեցան որք ուտէին զնա. եւ զի՞նչ արութիւն է նմա առ ի նմանէ, զի սկիզբն տեսանելոյ` աչք իւր են:

5:11
10. He that loveth silver shall not be satisfied with silver; nor he that loveth abundance with increase: this also is vanity.
5:11 When goods increase, they are increased that eat them: and what good [is there] to the owners thereof, saving the beholding [of them] with their eyes:
5:11
Քաղցր քուն է աշխատաւորի` եթէ սակաւ եւ եթէ շատ կերիցէ. եւ որ յագին մեծանալով` չէ նմա համարձակ ի քուն մտանել:

5:12
11. When goods increase, they are increased that eat them: and what advantage is there to the owner thereof, saving the beholding with his eyes?
5:12 The sleep of a labouring man [is] sweet, whether he eat little or much: but the abundance of the rich will not suffer him to sleep:
5:12
Է [54]խրատ մի`` զոր տեսի ի ներքոյ արեգական. մեծութիւն պահեալ ումեք առ ի նմանէ չարոյ իւրում:

5:13
12. The sleep of a labouring man is sweet, whether he eat little or much: but the fulness of the rich will not suffer him to sleep.
5:13 There is a sore evil [which] I have seen under the sun, [namely], riches kept for the owners thereof to their hurt:
5:13
եւ կորիցէ մեծութիւն նորա` [55]եւ նա`` ի զբաղման չարի [56]է. ծնաւ որդի` եւ ոչ գոյ ի ձեռին նորա եւ ոչ ինչ:

5:14
5:14 But those riches perish by evil travail: and he begetteth a son, and [there is] nothing in his hand:
5:14
Որպէս ել յորովայնէ մօր իւրոյ մերկ, դառնայ երթալ` որպէս եւ եկեալն էր, եւ ոչ ինչ առցէ ի վաստակոյ իւրմէ, եթէ երթիցէ ի ձեռին իւրում:

5:15
5:15 As he came forth of his mother' s womb, naked shall he return to go as he came, and shall take nothing of his labour, which he may carry away in his hand:
5:15
Նա եւ այն իսկ ախտ չար է, զի որպէս եկն` նոյնպէս եւ երթիցէ. եւ զի՞նչ օգուտ իցէ նմա ի վաստակոց անտի զոր ջանայ նա հողմոյ:

5:16
5:16 And this also [is] a sore evil, [that] in all points as he came, so shall he go: and what profit hath he that hath laboured for the wind:
5:16
Զի [57]ամենայն աւուրք նորա խաւար եւ սուգ``, եւ ի բազում սրտմտութեան եւ ի հիւանդութեան եւ ի բարկութեան:

5:17
5:17 All his days also he eateth in darkness, and [he hath] much sorrow and wrath with his sickness:
5:17
Արդ աւասիկ զոր տեսի ես` բարի [58]է ուտելն եւ ըմպել, եւ տեսանել զբարութիւն յամենայն վաստակս իւր` զոր ջանայցէ ընդ արեգակամբ ի թիւ աւուրց կենաց իւրոց զոր ետ նմա Աստուած. զի այն է բաժին նորա:

5:18
17. All his days also he eateth in darkness, and he is sore vexed and hath sickness and wrath.
5:18 Behold [that] which I have seen: [it is] good and comely [for one] to eat and to drink, and to enjoy the good of all his labour that he taketh under the sun all the days of his life, which God giveth him: for it [is] his portion:
5:18
Քանզի ամենայն մարդ` որում ետ նմա Աստուած մեծութիւն եւ ինչս, եւ իշխան արար զնա ուտել ի նոցանէ, եւ առնուլ զբաժին իւր եւ ուրախ լինել ի վաստակս իւր, այն պարգեւ Աստուծոյ է:

5:19
5:19 Every man also to whom God hath given riches and wealth, and hath given him power to eat thereof, and to take his portion, and to rejoice in his labour; this [is] the gift of God:
5:19
Զի բազում աւուրս յիշեսցէ զկենաց իւրոց. զի Աստուած [59]զբօսացուցանէ զնա`` յուրախութեան սրտի իւրոյ:

5:20
5:20 For he shall not much remember the days of his life; because God answereth [him] in the joy of his heart: