Գրք. Rom, Գլ. 13   [(1895)] Գրք. Rom., Գլ. 13   [KJV]


13:1
Ամենայն անձն որ ընդ իշխանութեամբ իցէ` ի հնազանդութեան կացցէ. քանզի ոչ ուստեք է իշխանութիւն, եթէ ոչ յԱստուծոյ. եւ որ ենն` յԱստուծոյ կարգեալ են:

13:1
13:1 Let every soul be subject unto the higher powers. For there is no power but of God: the powers that be are ordained of God:
13:2
Այսուհետեւ որ հակառակ կայ իշխանութեանն` Աստուծոյ հրամանին հակառակ կայ, եւ որք հակառակն կան` անձանց դատաստանս ընդունին:

13:2
13:2 Whosoever therefore resisteth the power, resisteth the ordinance of God: and they that resist shall receive to themselves damnation:
13:3
Զի իշխանքն ոչ են յերկեւղ բարեաց գործոց, այլ` չարաց. կամի՞ս չերկնչել յիշխանութենէ անտի. զբարիս գործեա, եւ ընկալցիս գովութիւն ի նմանէ:

13:3
13:3 For rulers are not a terror to good works, but to the evil. Wilt thou then not be afraid of the power? do that which is good, and thou shalt have praise of the same:
13:4
զի Աստուծոյ պաշտօնեայ է քեզ ի բարիս. ապա եթէ չար գործիցես, երկիր. զի ոչ եթէ վայրապար ածեալ է սուսեր ընդ մէջ. Աստուծոյ սպասաւոր է վրէժխնդիր ի բարկութիւն այնմ` որ զչարն գործիցէ:

13:4
13:4 For he is the minister of God to thee for good. But if thou do that which is evil, be afraid; for he beareth not the sword in vain: for he is the minister of God, a revenger to [execute] wrath upon him that doeth evil:
13:5
Վասն որոյ հարկ է հնազանդ լինել` ոչ միայն վասն բարկութեանն, այլ եւ վասն խղճի մտացն:

13:5
13:5 Wherefore [ye] must needs be subject, not only for wrath, but also for conscience sake:
13:6
Վասն այնորիկ եւ հարկս հարկանէք, զի Աստուծոյ սպասաւորք են` ի նոյն կանխեալք:

13:6
13:6 For for this cause pay ye tribute also: for they are God' s ministers, attending continually upon this very thing:
13:7
Արդ հատուցէք իւրաքանչիւր զպարտս. որում զհարկ` զհարկն, որում զմաքս` զմաքսն, որում զերկեւղ` զերկեւղն, որում զպատիւ` զպատիւն:

13:7
13:7 Render therefore to all their dues: tribute to whom tribute [is due]; custom to whom custom; fear to whom fear; honour to whom honour:
13:8
Եւ մի՛ ումեք պարտապան գտանիցիք, բաց զմիմեանս սիրելոյ. զի որ սիրէ զընկերն` զօրէնսն կատարէ:

13:8
13:8 Owe no man any thing, but to love one another: for he that loveth another hath fulfilled the law:
13:9
զՄի՛ շնայցեսն, եւ Մի՛ սպանանիցես, եւ Մի՛ գողանայցես, եւ Մի՛ սուտ վկայիցես, եւ Մի՛ ցանկանայցես, եւ եթէ այլ ինչ պատուիրան է` յայն բան բովանդակի, եթէ Սիրեսցես զընկեր քո իբրեւ զանձն քո:

13:9
13:9 For this, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt not kill, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Thou shalt not covet; and if [there be] any other commandment, it is briefly comprehended in this saying, namely, Thou shalt love thy neighbour as thyself:
13:10
Սէր ընկերի իւրում չար ոչ առնէ, լրումն օրինացն սէր է:

13:10
13:10 Love worketh no ill to his neighbour: therefore love [is] the fulfilling of the law:
13:11
Եւ զայս գիտասջիք վասն ժամանակիս, զի արդ ժամ իսկ է մեզ ի քնոյ զարթնուլ. զի այժմ մերձ է մեզ փրկութիւն քան յորժամ հաւատացաքն:

13:11
13:11 And that, knowing the time, that now [it is] high time to awake out of sleep: for now [is] our salvation nearer than when we believed:
13:12
գիշերն մերժեցաւ եւ տիւն մերձեցաւ. ի բաց արասցուք այսուհետեւ զգործսն խաւարի, եւ զգեցցուք զզէնն լուսոյ:

13:12
13:12 The night is far spent, the day is at hand: let us therefore cast off the works of darkness, and let us put on the armour of light:
13:13
Իբրեւ ի տուընջեան զգաստացեալք շրջեսցուք. մի՛ անառակութեամբք եւ արբեցութեամբք, եւ մի՛ խառն անկողնովք եւ պղծութեամբք, եւ մի՛ նախանձու եւ հակառակութեամբ:

13:13
13:13 Let us walk honestly, as in the day; not in rioting and drunkenness, not in chambering and wantonness, not in strife and envying:
13:14
այլ զգեցարուք զՏէր Յիսուս Քրիստոս, եւ մարմնոյ խնամ մի՛ տանիք ի ցանկութիւնս:

13:14
13:14 But put ye on the Lord Jesus Christ, and make not provision for the flesh, to [fulfil] the lusts: