7:1 Իսկ որովհետեւ զայս աւետիս ունիմք, սիրելիք, սրբեսցուք զանձինս մեր յամենայն պղծութենէ մարմնոյ եւ հոգւոյ, կատարեսցուք զսրբութիւն ահիւն Աստուծոյ:
|
7:1 7:1 Having therefore these promises, dearly beloved, let us cleanse ourselves from all filthiness of the flesh and spirit, perfecting holiness in the fear of God: |
7:2 Տարայք մեզ, զի ոչ ումեք մեղաք, եւ ոչ զոք եղծաք, եւ ոչ զոք զրկեցաք:
|
7:2 7:2 Receive us; we have wronged no man, we have corrupted no man, we have defrauded no man: |
7:3 Ոչ եթէ ի դատապարտութիւն ինչ ասեմ, քանզի յառաջ իսկ ասացի եթէ ի սրտի մերում կայք` ի կեալ եւ ի մեռանել ընդ ձեզ:
|
7:3 7:3 I speak not [this] to condemn [you]: for I have said before, that ye are in our hearts to die and live with: |
7:4 Բազում համարձակութիւն է ինձ առ ձեզ. բազում պարծանք են ինձ վասն ձեր. լի եմ մխիթարութեամբ, առաւելեալ եմ ուրախութեամբ յամենայն նեղութիւնս մեր:
|
7:4 7:4 Great [is] my boldness of speech toward you, great [is] my glorying of you: I am filled with comfort, I am exceeding joyful in all our tribulation: |
7:5 Քանզի յորժամ հասաք մեք ի Մակեդոնիա, եւ ոչ միով իւիք հանգիստ գտաւ մարմնոյ մերում, այլ յամենայնի նեղեալք. քանզի արտաքոյ մարտք եւ ի ներքոյ արհաւիրք:
|
7:5 7:5 For, when we were come into Macedonia, our flesh had no rest, but we were troubled on every side; without [were] fightings, within [were] fears: |
7:6 Այլ որ մխիթարէն զխոնարհս` մխիթարեաց զմեզ Աստուած ի գալստեանն Տիտոսի:
|
7:6 7:6 Nevertheless God, that comforteth those that are cast down, comforted us by the coming of Titus: |
7:7 Ոչ միայն ի գալստեան նորա, այլ եւ ի մխիթարութեանն զոր մխիթարեցաւ նա ի ձեզ, ի պատմել մեզ զանձուկն ձեր, զողբումն ձեր, զնախանձն ձեր վասն իմ, մինչ առաւել ուրախ լինել ինձ:
|
7:7 7:7 And not by his coming only, but by the consolation wherewith he was comforted in you, when he told us your earnest desire, your mourning, your fervent mind toward me; so that I rejoiced the more: |
7:8 Զի թէ եւ տրտմեցուցի զձեզ թղթովն, ոչ զղջանամ, թէպէտ եւ զղջացեալ էի. քանզի տեսանեմ զի թուղթն այն թէ եւ առ ժամանակ մի տրտմեցոյց զձեզ:
|
7:8 7:8 For though I made you sorry with a letter, I do not repent, though I did repent: for I perceive that the same epistle hath made you sorry, though [it were] but for a season: |
7:9 արդ ուրախ եմ, ոչ զի [30]տրտմիցիք, այլ զի յապաշխարութիւն տրտմեցարուք. քանզի տրտմեցայք դուք ըստ Աստուծոյ, զի մի՛ իւիք զրկիցիք ի մէնջ:
|
7:9 7:9 Now I rejoice, not that ye were made sorry, but that ye sorrowed to repentance: for ye were made sorry after a godly manner, that ye might receive damage by us in nothing: |
7:10 Զի որ ըստ Աստուծոյն տրտմութիւն է` ապաշխարութիւն ի փրկութիւն առանց զղջանալոյ գործէ, իսկ աշխարհի տրտմութիւն մահ գործէ:
|
7:10 7:10 For godly sorrow worketh repentance to salvation not to be repented of: but the sorrow of the world worketh death: |
7:11 Արդ նոյն իսկ որ ըստ Աստուծոյն տրտմեցարուք, ո՛րչափ ինչ փոյթ գործեաց ի ձեզ, կամ աղերս, կամ սաստ, կամ երկեւղ, կամ անձուկ, կամ նախանձ, կամ վրէժխնդրութիւն. քանզի յամենայնի ընծայեցուցէք զանձինս ձեր սուրբս լինել յիրիդ յայդմիկ:
|
7:11 11. For behold, this selfsame thing, that ye were made sorry after a godly sort, what earnest care it wrought in you, yea, what clearing of yourselves, yea, what indignation, yea, what fear, yea, what longing, yea, what zeal, yea, what avenging! In everything ye approved yourselves to be pure in the matter.
7:11 For behold this selfsame thing, that ye sorrowed after a godly sort, what carefulness it wrought in you, yea, [what] clearing of yourselves, yea, [what] indignation, yea, [what] fear, yea, [what] vehement desire, yea, [what] zeal, yea, [what] revenge! In all [things] ye have approved yourselves to be clear in this matter: |
7:12 Ապա ուրեմն թէ եւ գրեցի ես առ ձեզ, ոչ վասն այնորիկ որ զրկեացն, եւ ոչ վասն այնորիկ որ զրկեցաւն, այլ վասն յայտնի լինելոյ փութոյն [31]ձերոյ որ վասն [32]մեր առ ձեզ առաջի Աստուծոյ:
|
7:12 7:12 Wherefore, though I wrote unto you, [I did it] not for his cause that had done the wrong, nor for his cause that suffered wrong, but that our care for you in the sight of God might appear unto you: |
7:13 Վասն այնորիկ մխիթարեալ եմք ի վերայ մխիթարութեանն [33]մերոյ. առաւել եւս խնդացաք ի վերայ խնդութեանն Տիտոսի. քանզի հանգուցեալ էր հոգի նորա ի ձէնջ ամենեցունց:
|
7:13 7:13 Therefore we were comforted in your comfort: yea, and exceedingly the more joyed we for the joy of Titus, because his spirit was refreshed by you all: |
7:14 Զի զինչ եւ պարծեցայ առ նմա վասն ձեր` ոչ ամաչեցի, այլ որպէս զամենայն ճշմարտութեամբ խօսեցաք ընդ ձեզ, նոյնպէս եւ պարծանքն մեր առ Տիտոս ճշմարիտ եղեն:
|
7:14 7:14 For if I have boasted any thing to him of you, I am not ashamed; but as we spake all things to you in truth, even so our boasting, which [I made] before Titus, is found a truth: |
7:15 Նա եւ գութք նորա առաւել եւս են ի ձեզ. քանզի [34]յիշեցուցանէր մեզ`` զամենեցուն զձեր հնազանդութիւն, թէ ո՛րպէս ահիւ եւ դողութեամբ ընկալարուք զնա:
|
7:15 7:15 And his inward affection is more abundant toward you, whilst he remembereth the obedience of you all, how with fear and trembling ye received him: |
7:16 Եւ արդ ուրախ եմ, զի յամենայնի համարձակ եմ առ ձեզ:
|
7:16 7:16 I rejoice therefore that I have confidence in you in all: |