Գրք. Mt, Գլ. 18   [(1895)] Գրք. Mt., Գլ. 18   [KJV]


18:1
Յայնմ աւուր մատեան աշակերտքն առ Յիսուս եւ ասեն. Ո՞վ իցէ [58]ի մէնջ մեծ յարքայութեան երկնից:

18:1
18:1 At the same time came the disciples unto Jesus, saying, Who is the greatest in the kingdom of heaven:
18:2
Եւ կոչեաց առ ինքն Յիսուս մանուկ մի, կացոյց զնա ի մէջ նոցա:

18:2
18:2 And Jesus called a little child unto him, and set him in the midst of them:
18:3
եւ ասէ. Ամէն ասեմ ձեզ. Եթէ ոչ դարձջիք եւ լինիջիք իբրեւ զմանկտի, ոչ մտանիցէք յարքայութիւն երկնից:

18:3
18:3 And said, Verily I say unto you, Except ye be converted, and become as little children, ye shall not enter into the kingdom of heaven:
18:4
Արդ որ խոնարհեցուցանէ զանձն իբրեւ զմանուկս զայս` նա է մեծ յարքայութեան երկնից:

18:4
18:4 Whosoever therefore shall humble himself as this little child, the same is greatest in the kingdom of heaven:
18:5
Եւ որ ոք ընկալցի մանուկ մի այսպիսի յանուն իմ` զիս ընդունի:

18:5
18:5 And whoso shall receive one such little child in my name receiveth me:
18:6
Եւ որ ոք գայթակղեցուսցէ զմի ի փոքրկանցս յայսցանէ յիս հաւատացելոց` լաւ է նմա եթէ կախիցի երկան իշոյ ընդ պարանոց նորա, եւ ընկղմիցի ի խորս ծովու:

18:6
18:6 But whoso shall offend one of these little ones which believe in me, it were better for him that a millstone were hanged about his neck, and [that] he were drowned in the depth of the sea:
18:7
Վա՜յ աշխարհի գայթակղութեանց. հարկ է գալ գայթակղութեանց, բայց վա՜յ մարդոյն այնմիկ յոյր ձեռն գայցէ գայթակղութիւն:

18:7
18:7 Woe unto the world because of offences! for it must needs be that offences come; but woe to that man by whom the offence cometh:
18:8
Եթէ ձեռն քո կամ ոտն գայթակղեցուցանէ զքեզ, հատ զնա եւ ընկեա ի քէն. լաւ իցէ քեզ միաձեռանի կամ կաղ մտանել ի կեանս, քան երկուս ձեռս եւ երկուս ոտս ունել, եւ անկանել ի հուրն յաւիտենական:

18:8
18:8 Wherefore if thy hand or thy foot offend thee, cut them off, and cast [them] from thee: it is better for thee to enter into life halt or maimed, rather than having two hands or two feet to be cast into everlasting fire:
18:9
Եւ եթէ ակն քո գայթակղեցուցանէ զքեզ, խլեա զնա եւ ընկեա ի քէն. լաւ իցէ քեզ միականի մտանել ի կեանս, քան երկուս աչս ունել եւ անկանել ի գեհեն հրոյն:

18:9
18:9 And if thine eye offend thee, pluck it out, and cast [it] from thee: it is better for thee to enter into life with one eye, rather than having two eyes to be cast into hell fire:
18:10
Զգոյշ լերուք, մի՛ արհամարհիցէք զմի ի փոքրկանցս յայսցանէ. ասեմ ձեզ, զի հրեշտակք նոցա յերկինս հանապազ տեսանեն զերեսս Հօր իմոյ որ յերկինս է:

18:10
18:10 Take heed that ye despise not one of these little ones; for I say unto you, That in heaven their angels do always behold the face of my Father which is in heaven:
18:11
Զի եկն Որդի մարդոյ կեցուցանել զկորուսեալն:

18:11
11. [Some Greek copies add verse 11: “The Son of Man came to save lost people.” See Lk. 19:10.]
18:11 For the Son of man is come to save that which was lost:
18:12
Զիա՞րդ թուի ձեզ. եթէ լինիցի մարդոյ հարեւր ոչխար եւ մոլորիցի մի ի նոցանէ, ո՞չ թողուցու զիննսուն եւ զինն ոչխարն ի լերինս, եւ երթիցէ խնդրիցէ զմոլորեալն:

18:12
18:12 How think ye? if a man have an hundred sheep, and one of them be gone astray, doth he not leave the ninety and nine, and goeth into the mountains, and seeketh that which is gone astray:
18:13
Եւ եթէ լինիցի գտանել զնա, ամէն ասեմ ձեզ, զի ուրախ լինի ի վերայ նորա առաւել քան ի վերայ իննսուն եւ ինունցն որ չիցեն մոլորեալ:

18:13
18:13 And if so be that he find it, verily I say unto you, he rejoiceth more of that [sheep], than of the ninety and nine which went not astray:
18:14
Այսպէս ոչ են կամք առաջի Հօր [59]իմոյ որ յերկինս է, եթէ կորիցէ մի ի փոքրկանցս յայսցանէ:

18:14
18:14 Even so it is not the will of your Father which is in heaven, that one of these little ones should perish:
18:15
Եթէ մեղիցէ քեզ եղբայր քո, երթ յանդիմանեա զնա, յորժամ դու եւ նա միայն իցէք. եթէ լուիցէ քեզ, շահեցար զեղբայրն քո:

18:15
18:15 Moreover if thy brother shall trespass against thee, go and tell him his fault between thee and him alone: if he shall hear thee, thou hast gained thy brother:
18:16
Ապա թէ ոչ լուիցէ քեզ, առ ընդ քեզ մեւս եւս կամ երկուս, զի ի բերանոյ երկուց եւ երից վկայից հաստատեսցի ամենայն բան:

18:16
18:16 But if he will not hear [thee, then] take with thee one or two more, that in the mouth of two or three witnesses every word may be established:
18:17
Իսկ եթէ եւ նոցա ոչ լուիցէ, ասասջիր [60]յեկեղեցւոջ. ապա թէ եւ եկեղեցւոյն ոչ լուիցէ, եղիցի քեզ իբրեւ զհեթանոսն եւ զմաքսաւոր:

18:17
18:17 And if he shall neglect to hear them, tell [it] unto the church: but if he neglect to hear the church, let him be unto thee as an heathen man and a publican:
18:18
Ամէն ասեմ ձեզ. Զոր կապիցէք յերկրի` եղիցի կապեալ յերկինս, եւ զոր արձակիցէք յերկրի` եղիցի արձակեալ յերկինս:

18:18
18:18 Verily I say unto you, Whatsoever ye shall bind on earth shall be bound in heaven: and whatsoever ye shall loose on earth shall be loosed in heaven:
18:19
Դարձեալ ասեմ ձեզ. Եթէ երկու ի ձէնջ միաբանիցեն յերկրի վասն ամենայն իրաց, զինչ եւ խնդրեսցեն` եղիցի նոցա ի Հօրէ իմմէ որ յերկինսն է:

18:19
18:19 Again I say unto you, That if two of you shall agree on earth as touching any thing that they shall ask, it shall be done for them of my Father which is in heaven:
18:20
Զի ուր իցեն երկու կամ երեք ժողովեալ յանուն իմ, անդ եմ ես ի մէջ նոցա:

18:20
18:20 For where two or three are gathered together in my name, there am I in the midst of them:
18:21
Յայնժամ մատեաւ առ նա Պետրոս եւ ասէ. Տէր, քանի՞ցս անգամ թէ մեղիցէ ինձ եղբայր իմ եւ թողից նմա, մինչեւ ցե՞ւթն անգամ:

18:21
18:21 Then came Peter to him, and said, Lord, how oft shall my brother sin against me, and I forgive him? till seven times:
18:22
Ասէ ցնա Յիսուս. Ոչ ասեմ քեզ թէ մինչեւ յեւթն անգամ, այլ մինչեւ յեւթանասնեկին եւթն:

18:22
18:22 Jesus saith unto him, I say not unto thee, Until seven times: but, Until seventy times seven:
18:23
Վասն այսորիկ նմանեցաւ արքայութիւն երկնից առն թագաւորի որ կամեցաւ համար առնուլ ի մէջ ծառայից իւրոց:

18:23
18:23 Therefore is the kingdom of heaven likened unto a certain king, which would take account of his servants:
18:24
Եւ իբրեւ սկսաւ առնուլ, մատուցաւ առ նա պարտապան մի բեւր քանքարոյ:

18:24
18:24 And when he had begun to reckon, one was brought unto him, which owed him ten thousand talents:
18:25
Իբրեւ ոչ ունէր հատուցանել, հրամայեաց զնա վաճառել տէրն նորա, եւ զկին նորա եւ զորդիս եւ զամենայն որ զինչ եւ ունիցի, եւ հատուցանել:

18:25
18:25 But forasmuch as he had not to pay, his lord commanded him to be sold, and his wife, and children, and all that he had, and payment to be made:
18:26
Եւ անկեալ ծառայն երկիր պագանէր նմա եւ ասէր. [61]Երկայնամիտ լեր առ իս, եւ զամենայն հատուցից քեզ:

18:26
18:26 The servant therefore fell down, and worshipped him, saying, Lord, have patience with me, and I will pay thee all:
18:27
Գթացեալ տէր ծառային այնորիկ արձակեաց զնա, եւ զփոխն եթող նմա:

18:27
18:27 Then the lord of that servant was moved with compassion, and loosed him, and forgave him the debt:
18:28
Եւ ելեալ ծառայն այն եգիտ զմի ի ծառայակցաց իւրոց որ պարտէր նմա հարեւր դահեկան. եւ կալեալ զնա խեղդէր եւ ասէր. Հատո ինձ զոր պարտիսդ:

18:28
18:28 But the same servant went out, and found one of his fellowservants, which owed him an hundred pence: and he laid hands on him, and took [him] by the throat, saying, Pay me that thou owest:
18:29
Արդ անկեալ ծառայակցին առ ոտս նորա, աղաչէր զնա եւ ասէր. Երկայնամիտ լեր առ իս, եւ [62]հատուցից քեզ:

18:29
18:29 And his fellowservant fell down at his feet, and besought him, saying, Have patience with me, and I will pay thee all:
18:30
Եւ նա ոչ կամէր, այլ չոգաւ, արկ զնա ի բանտ մինչեւ հատուսցէ զպարտսն:

18:30
18:30 And he would not: but went and cast him into prison, till he should pay the debt:
18:31
Իբրեւ տեսին ծառայակիցքն նորա որ ինչ եղեւն` տրտմեցան յոյժ, եւ եկեալ ցուցին տեառն իւրեանց զամենայն որ ինչ եղեւն:

18:31
18:31 So when his fellowservants saw what was done, they were very sorry, and came and told unto their lord all that was done:
18:32
Յայնժամ կոչեաց զնա տէրն իւր եւ ասէ. Ծառայ չար, զամենայն զպարտսն թողի քեզ, վասն զի աղաչեցեր զիս:

18:32
18:32 Then his lord, after that he had called him, said unto him, O thou wicked servant, I forgave thee all that debt, because thou desiredst me:
18:33
Իսկ արդ ո՞չ էր պարտ եւ քեզ ողորմել ծառայակցին քում, որպէս եւ ես քեզ ողորմեցայ:

18:33
18:33 Shouldest not thou also have had compassion on thy fellowservant, even as I had pity on thee:
18:34
Եւ բարկացեալ տէրն նորա` մատնեաց զնա դահճաց, մինչեւ հատուսցէ զամենայն զպարտսն:

18:34
18:34 And his lord was wroth, and delivered him to the tormentors, till he should pay all that was due unto him:
18:35
Նոյնպէս եւ Հայր իմ որ յերկինս է` արասցէ ձեզ, եթէ ոչ թողուցուք իւրաքանչիւր եղբօր իւրում ի սրտից ձերոց զյանցանս նոցա:

18:35
18:35 So likewise shall my heavenly Father do also unto you, if ye from your hearts forgive not every one his brother their trespasses: